28 kwietnia Inspektorat Uzbrojenia poinformował o ogłoszeniu zaproszenia do uczestnictwa w dialogu technicznym w programie pozyskania okrętowej wyrzutni przenośnych pocisków przeciwlotniczych pod kryptonimem Tajfun.

Potencjalni zainteresowani mają czas na składanie dokumentacji do 31 maja bieżącego roku. Celem dialogu jest określenie wymagań oraz możliwości technicznych przeznaczonych do doprecyzowania specyfikacji technicznej projektu okrętowej wyrzutni przenośnych pocisków przeciwlotniczych przeznaczonej dla Marynarki Wojennej. Sam dialog planuje się przeprowadzić w okresie maj-lipiec bieżącego roku.

System przeciwlotniczy Tajfun ma charakteryzować się dwuwariantowym układem wskazywania celów – poprzez dane uzyskane z okrętowych systemów dowodzenia i poprzez system łączności do operatora znajdującego się na wyrzutni, który dane otrzymuje na jego okularze/owiewce bądź rezerwowym za pośrednictwem wyłącznie systemu łączności wewnątrzokrętowej. Rama wyrzutni, wahadłowa, powinna umożliwiać założenie przynajmniej dwóch przenośnych pocisków rakietowych z podłączonymi blokami zasilania bez mechanizmów startowych. Dodatkowo ma ona dysponować (zamontowanym na stałe) blok elektroniczny pełniący funkcję mechanizmu startowego, wyboru rakiety do strzelania, zasilania elektrycznego rakiet. Dodatkowo powinna posiadać celownik mechaniczny do naprowadzania rakiet na cel. Operator powinien otrzymać hełmofon z owiewką pozwalającą na zobrazowania wskazania celu oraz zapewnienie łączności z okrętowym stanowiskiem dowodzenia. Poszczególne elementy systemu Tajfun powinny być w maksymalnym stopniu zunifikowane z wyrobami będącymi w eksploatacji w Siłach Zbrojnych RP, co wyraźnie wskazuje chęć wykorzystania jako środków ogniowych kierowanych pocisków rakietowych Grom/Piorun.

Obecnie w strukturach Marynarki Wojennej znajdują się wyrzutnie typu Fasta-4M, przeznaczone dla przeciwlotniczych pocisków rakietowych Strzała-2M. Są one zainstalowane m.in. na pokładach okrętów rakietowych typu Orkan, okrętu dowodzenia ORP Kontradmirał X. Czernicki oraz niszczycielach min projektu 206FM. Co ciekawe, na pokładach najnowszych jednostek – niszczyciela min ORP Kormoran oraz okrętu patrolowego ORP Ślązak przewidziano wyłącznie stanowiska dla operatorów z ręcznymi wyrzutniami pocisków Grom.

Nie można zauważyć, że powyższy opis wskazuje na chęć powtórzenia rozwiązań Fasty z nowszymi pociskami oraz rozwiązaniami technicznymi. Niestety nie jest to rozwiązanie techniczne na miarę XXI wieku, gdzie powinno zmierzać w stronę autonomicznych, bezzałogowych, stanowisk, którymi operator kierowałby z Bojowego Centrum Informacji.