XI Międzynarodowa Wystawa Uzbrojenia i Techniki Wojskowej MILEX-2023 (17–20 maja) była pierwszą publiczną okazją, by zapoznać się z bliska z najnowszą białoruską modernizacją czołgu T-72B, czyli z wciąż prototypowym wozem T-72BM2. Niemniej już po ukończonych badaniach państwowych i zaakceptowanym do wdrożenia do służby w Siłach Zbrojnych Republiki Białoruś.

Projekt modernizacji czołgu przygotowali specjaliści ze 140. Zakładów Remontowych z Borysowa na zamówienie Zarządu Broni Pancernej Ministerstwa Obrony Republiki Białoruś w ramach pracy badawczo-konstrukcyjnej (OKR) Zasłon. Badania państwowe T-72B2 prowadzono na 230. poligonie ogólnowojskowym (tzw. poligon Obuz-Lesnowskij) koło Baranowicz, wliczając w to badania dynamiczne, pokonywanie przeszkód wodnych po dnie, badania uzbrojenia i systemu kierowania ogniem (SKO) czołgu, w tym także strzelanie przeciwpancernymi pociskami kierowanymi odpalanymi przez przewód lufy. Natomiast na 227. poligonie ogólnowojskowym koło Borysowa prowadzono badania opancerzenia reaktywnego przeznaczonego do T-72BM2 – strzelano do kadłuba starego T-72, który miał założone zestawy kaset opancerzenia wieży i podwozia (przód i fartuchy boczne). Badania państwowe już ukończono. MO RB planuje modernizować do wersji T-72BM2 20÷30 czołgów rocznie. W ocenie specjalistów 140. Zakładów Remontowych T-72BM2 nie ustępuje w żadnym parametrze rosyjskim T-72B3, a w niektórych je przewyższa (na pewno, jeśli chodzi o T-72B3 wzór 2011). Poziom modernizacji w porównaniu z wyjściowym modelem T-72B wzór 1985 sięgnął 88%.

Za największe udoskonalenia w T-72BM2 można wskazać nowy celownik działonowego Sosna-U (notabene białoruskiej spółki Peleng) i pomocniczą jednostkę napędową – wysokoprężną, chłodzoną powietrzem, o mocy 7 kW – dzięki której działa cała pokładowa elektronika i elektryka czołgu przy wyłączonym silniku. A także wymianę radiostacji na nową – jest to pojazdowa cyfrowa radiostacja VHF typu R-181-50TU białoruskiej spółki AGAT-Sistem. Wzmocniono także wydatnie opancerzenie. Według części źródeł (i jest to najwyraźniej wersja „kanoniczna”), np. taka informacja była eksponowana przy czołgu na wystawie MILEX-2023, T-72BM2 ma opancerzenie reaktywne Kontakt-5. Jednak czasami można spotkać też wersję, że to pancerz reaktywny białoruskiej konstrukcji. Natomiast wygląd kaset znacznie bardziej przypomina rosyjski pancerz Relikt, w konfiguracji jak na T-80BWM, niż Kontakt-5.

Oficjalnie system kierowania ogniem to nadal 1A40-1, jednak jednocześnie podaje się, że wymieniono komputer balistyczny na nowy, cyfrowy. Zainstalowano czujnik meteorologiczny, mierzący temperaturę oraz siłę i kierunek wiatru. Co do uwagi o SKO 1A40-1 najwyraźniej należy ją rozumieć jako informację o pozostawieniu celownika dziennego/dalmierza laserowego działonowego TPD-K1. Natomiast oryginalny celownik nocny T-72B, czyli 1К13-49, zastąpiła termowizyjna Sosna-U, która zarazem dysponuje kanałem laserowym służącym do naprowadzania ppk serii 9M119 systemu 9K120 Swirʹ. Jeżeli jest modernizowany czołg T-72B1, który systemu 9K120 fabrycznie nie ma, to poprzez instalację Sosny-U uzyskuje także system 9K120. Zapewne z przyczyn finansowych nie zdecydowano się na instalację stabilizowanego panoramicznego dzienno-nocnego przyrządu obserwacyjnego/celownika dowódcy. Niemniej w T-72BM2 zainstalowano system Dubl, który pozwala dowódcy wozu przejąć ze swego miejsca kontrolę nad celownikiem Sosna-U i prowadzić ogień z armaty.

Dziennymi dodatkowymi przyrządami obserwacyjnymi są: TNPO-160 (boczne peryskopy we włazie dowódcy), TNPO-168B (peryskop kierowcy-mechanika) i TNP-165A (peryskop we włazie działonowego). Jeśli chodzi o nocne przyrządy optoelektroniczne, to dowódca ma dysponować białoruskim przyrządem TKN-N z kanałem dziennym, noktowizyjnym i termowizyjnym (mikrobolometryczny przetwornik obrazu 17 μm, 640×480, zoom 4×). Jednak pozostawienie w wystawionym na MILEX-2023 czołgu przy włazie dowódcy reflektora podczerwieni wskazuje, że wóz nie miał TKN-N tylko wciąż oryginalny TKN-3. Natomiast kierowca-mechanik ma używać optoelektronicznego białoruskiego przyrządu Puma-Driver-4B (sic!) z wbudowaną dzienną kamerą cyfrową (1280×800) i termowizyjną (17 μm, 640×480) z obrazem wyświetlanym na LCD. Puma-Driver-4B zastępuje oryginalny nocny przyrząd kierowcy TWNE-4B. Ale znów, wystawiony czołg nie miał „pumy”, tylko dzienny TNPO-168B.

Uzbrojeniem głównym pozostaje gładkolufowa 125 mm armata 2A46M. Pozostałe uzbrojenie też pozostało bez zmian, czyli sprzężony 7,62 mm km PKT, 12,7 mm wkm NSW przy włazie dowódcy i system dymnych granatów maskujących 902W Tucza (produkowany też na Białorusi). Silnik również pozostał bez zmian – jest nim widlasty turbodiesel W-84MS o mocy 618 kW/840 KM. Nie podano masy T-72BM2, ale wątpliwe by przekroczyła poziom 48 t. Na opublikowanych nagraniach widać, że T-72BM2 nie stracił na dynamice jazdy czy mobilności terenowej w porównaniu z T-72B.