30 marca Ministerstwo Obrony Indii zawarło umowę z firmą BrahMos Aerospace Private Limited (BAPL) na dostawę pierwszych nadbrzeżnych systemów rakietowych dla Sił Morskich Indii NGMMCB – LR (Next Generation Maritime Mobile Coastal Batteries (Long Range).

Podpisana pod koniec marca umowa opiewa na kwotę 207 mln USD z jednoczesnym założeniem, że pierwsze baterie trafią na wyposażenie Marynarki Wojennej Indii (Bhāratīya Nau Senā) w 2027 roku. Warto podkreślić, że będą to pierwsze baterie eksploatowane przez ten rodzaj sił zbrojnych. Dotychczas wyprodukowane mobilne systemy nadbrzeżne od 2007 roku zasiliły trzy dywizjony rakietowe o numerach 861, 881 oraz 1889. Wszystkie podporządkowane są Wojskom Lądowym (Bhāratīyan Thalasēnā). 

BrahMosy powstały w wyniku kooperacji indyjsko–rosyjskiej, a w program zaangażowano DRDO i NPO Maszynostrojenija. W celu optymalnej współpracy przy produkcji tych pocisków 12 lutego 1998 roku stworzono międzypaństwowe konsorcjum BrahMos Aerospace Private Limited, w którym Indie posiadają 50,5% a Rosja 49,5% udziałów. O pochodzeniu pocisku przypomina m.in. jego nazwa powstała z połączenia pierwszych liter dwóch rzek: Brahmaputry w Indiach oraz Moskwy w Rosji. Zgodnie z oryginalną umową, a także możliwościami technicznymi Indii to strona rosyjska dostarczała większość, bo 65% komponentów wykorzystywanych w pociskach, w tym te najważniejsze, jak układ naprowadzania i silnik strumieniowy. Obecnie to lokalne firmy są w stanie dostarczyć ponad 65% komponentów, a docelowo poziom lokalizacji ma osiągnąć aż 85%.

BrahMos charakteryzuje się masą startową 3000 kg (2500 kg w wersji odpalanej z powietrza), a jej korpus ma długość 8,4 m i 70 cm średnicy (rozpiętość skrzydeł to 1,7 m). PJ-10 jest pociskiem dwustopniowym, gdzie pierwszy stanowi przyspieszacz na stały materiał pędny, który odrzucany jest po uzyskaniu przez pocisk prędkości wystarczającej do uruchomienia silnika strumieniowego. To właśnie on stanowi napęd drugiego stopnia. Dzięki wykorzystaniu tego rodzaju napędu BrahMos jest w stanie osiągnąć prędkość marszową przekraczającą 3,5-krotną prędkość dźwięku przy zasięgu do 650 km. Wysokość lotu jest zmienna od 15 000 m w trakcie dolotu do celu, do 5 m w fazie ataku. Głowica bojowa może nie ma największej masy, bo zaledwie 200 kg, jednak jej moc niszcząca spotęgowana jest energią kinetyczną pocisku. Obliczona energia kinetyczna jest 32 razy większa od tej jaką mają pociski z rodziny BGM-109 Tomahawk, mimo że masa jego głowicy stanowi zaledwie 3/5 masy tej z amerykańskiego pocisku. Bardzo wysoka prędkość lotu, energia kinetyczna, a także potwierdzony licznymi próbami kołowy błąd trafienia CEP (Circular Error Probable) wynoszący mniej niż 1 m, powodują że BrahMosy stanowią poważne zagrożenie dla każdego obiektu bez względu na stopień rozbudowania obrony przeciwlotniczej. Zamówione baterie zostaną rozmieszczone zarówno na wschodnim, jak i zachodnim wybrzeżu Półwyspu Indyjskiego.