Niemiecka firma thyssenkrupp Marine Systems GmbH wraz z holenderskim oddziałem międzynarodowej korporacji Thales Nederland zmodernizują fregaty typu MEKO 200, będące w eksploatacji w Marynarce Wojennej Republiki Grecji.

Grecka Polemiko Naftiko ma cztery fregaty typu MEKO 200HN Idra (pol. hydra; w służbie 1992–1998). Prototypowa Idra (F 452) powstała w stoczni Blohm+Voss w Hamburgu, zaś pozostałą trójkę zbudowała na mocy transferu technologii i w oparciu o pakiety materiałowe w Hellenic Shipyards w Skaramandze koło Aten. Dziś to przeszło 30-letnie okręty, które wymagają modernizacji, po której staną się uzupełnieniem nowych fregat FDI HN Kimon (trzy z opcją na czwartą), budowane obecnie w stoczni Naval Group w Lorient.

W ramach konsorcjum thyssenkrupp Marine Systems (tkMS) ma odpowiadać za modernizację platform fregat. Jako producent systemów elektronicznych, tkMS dostarczy nie tylko dokumentację projektową, ale także systemy łączności. W tym celu ma zostać zawarty kontrakt podwykonawstwa ze firmą Hagenuk Marinekommunikation, spółką zależną ATLAS Elektronik (ta z kolei jest własnością tkMS).

Natomiast Thales Nederland dostarczy system walki, którego fundamentem będzie system zarządzania walką TACTICOS, dla fregat MEKO® 200 HN i obejmie rolę rzecznika prasowego w konsorcjum partnerskim z siedzibą w Hengelo w Holandii.

thyssenkrupp Marine Systems zleci modyfikacje platform fregat lokalnej greckiej stoczni (zapewne Hellenic Shipyards). Oczekuje się, że zamówienie wpłynie w bieżącym roku.

MEKO, czyli kombinacja wielofunkcyjna (MEhrzweck-KOmbination) powstała w latach 70. w hamburskiej stoczni Blohm+Voss. Ta koncepcja projektowania została połączona z konstrukcją okrętów, aby uwzględnić stale zmieniającą się dynamikę na arenie geopolitycznej, która rzutuje na misje operacyjne jednostek pływających przez ponad 30  lat ich eksploatacji. Ewentualne wymiany wyposażenia i uzbrojenia czy modernizacje dostosowujące możliwości okrętów przez cały okres ich życia do nowych potrzeb, można zaplanować w ramach uwzględnionego od początku średniego okresu międzyremontowego, unikając dodatkowych, długotrwałych przeróbek w połowie cyklu operacyjnego.

Pierwszym państwem, które zakupiło fregaty w wersji MEKO 200 była Republika Turcji. Potem trafiły one pod bandery: Republiki Portugalii, Republiki Grecji, Związku Australijskiego i Nowej Zelandii. Poważniejszym modernizacjom poddano już (niektóre programy trwają) okręty: australijskie, tureckie i nowozelandzkie.