Zaloguj

Task Force Air „White Eagle”

W misji NATO Baltic Air Policing, która została rozszerzona po aneksji Krymu przez Federację Rosyjską, Włosi uczestniczą od 2015 r., ale w Polsce stacjonowali po raz pierwszy. Fot. AMI

W misji NATO Baltic Air Policing, która została rozszerzona po aneksji Krymu przez Federację Rosyjską, Włosi uczestniczą od 2015 r., ale w Polsce stacjonowali po raz pierwszy. Fot. AMI

W obliczu napiętej sytuacji międzynarodowej i wojny w Ukrainie kraje Sojuszu Północnoatlantyckiego podejmują inicjatywy mające lepiej chronić szczególnie zagrożoną wschodnią flankę NATO. W ramach inicjatywy Enhanced Air Policing od 1 sierpnia br. przez cztery miesiące w Malborku pełnił służbę wystawiony przez Włoskie Siły Powietrzne (AMI, Aeronautica Militare) Lotniczy Zespół Zadaniowy „Orzeł Biały” – Task Force Air „White Eagle”.

Głównym elementem TFA „White Eagle” były cztery wielozadaniowe samoloty myśliwskie Eurofighter Typhoon (według włoskiej nomenklatury oznaczone F-2000A). Kontyngent podlegał bezpośrednio włoskiemu Dowództwu Operacji Połączonych (COVI, Comando Operativo Vertice Interforze). Głównym zadaniem TFA „White Eagle” była ochrona północno-wschodniej flanki NATO (głównie obszaru nad Morzem Bałtyckim, ale również nad Litwą, Łotwą i Estonią) za pomocą dyżurujących przez 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu, dwóch samolotów (QRA-I, Quick Reaction Alert-Interceptor). Wśród wykonywanych przez parę dyżurną zadań było przechwytywanie niezidentyfikowanych statków powietrznych oraz udzielanie pomocy samolotom w sytuacjach nadzwyczajnych.

Działaniami maszyn wypełniających zadania z zakresu Air Policing (zadania ochrony integralności suwerennej przestrzeni powietrznej państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego) dowodzi Sojusznicze Dowództwo Powietrzne (AAC, Allied Air Command) w Ramstein, a za ochronę północnej części przestrzeni NATO odpowiada bezpośrednio centrum operacji powietrznych (CAOC, Combined Air Operation Centre) w Uedem w Niemczech. To centrum operacji powietrznych decyduje, które zasoby mają zostać uruchomione w odpowiedzi na zagrożenie przestrzeni powietrznej Sojuszu Północnoatlantyckiego.

Przygotowania do przebazowania włoskiego lotniczego zespołu zadaniowego rozpoczęto jeszcze w czerwcu 2021 r., kiedy to przeprowadzono pierwszą inspekcję techniczną 22. Bazy Lotnictwa Taktycznego w Malborku, aby zdefiniować potrzeby i zadania do wykonania. Kolejna inspekcja precyzująca zadania i wyznaczająca niezbędny personel została wykonana w lutym bieżącego roku. Siedzibą kontyngentu został jeden z hangarów 22. Bazy Lotnictwa Taktycznego w Malborku, w którym znalazły się kontenery dla dyżurującego personelu.

Oficjalnie misja Włoskich Sił Powietrznych w Polsce rozpoczęła się 1 sierpnia, a zakończyła 30 listopada 2022 r. W tym czasie myśliwce Eurofighter uzyskały nalot ponad 500 godzin.

Oficjalnie misja Włoskich Sił Powietrznych w Polsce rozpoczęła się 1 sierpnia, a zakończyła 30 listopada 2022 r. W tym czasie myśliwce Eurofighter uzyskały nalot ponad 500 godzin.

Pierwsi żołnierze włoscy przybyli do Malborka w dniu 18 lipca wielozadaniowym samolotem transportowo-tankującym KC-767 z zadaniem zorganizowania zaplecza technicznego i bytowego. W kolejnych dniach za pomocą samolotów transportowych C-130J Hercules z 46. Brygady Lotniczej przewieziono niezbędne materiały i narzędzia, w tym dwa lekkie składane hangary, które rozstawiono na płycie postojowej malborskiego lotniska. Według norm NATO, pełna gotowość operacyjna przebazowanej jednostki w nowym miejscu musi zostać osiągnięta w czasie do dziesięciu dni.

Task Force Air „White Eagle” osiągnął pełną gotowość operacyjną 30 lipca, dwa dni przed przystąpieniem do pełnienia dyżurów bojowych. W skład zespołu, którym dowodził pułkownik pilot Salvatore Florio, wchodziło około 130 żołnierzy różnych specjalności służących normalnie w jednostkach wyposażonych w wielozadaniowe samoloty myśliwskie Eurofighter Typhoon – 4. Skrzydle w Grosetto, 36. Skrzydle w Gioia del Colle, 37. Skrzydle w Trapani lub 51. Skrzydle w Istranie. Dywersyfikacja personelu uczestniczącego w działaniach TFA „White Eagle” pozwalała na nabranie doświadczenia w działaniach ekspedycyjnych przez żołnierzy wszystkich jednostek wykorzystujących myśliwce Eurofighter Typhoon. Około połowę zespołu stanowił personel latający i inżynieryjno-lotniczy, reszta, to personel prowadzący działania wspierające.

Również wielozadaniowe samoloty myśliwskie Eurofighter Typhoon wykorzystywane przez Task Force Air „White Eagle” należały formalnie do różnych jednostek. Przebazowanie do Polski wykonane w dniu 28 lipca wspierały wielozadaniowe samoloty transportowo-tankujące KC-767 ze składu 14. Skrzydła. Włoskie latające zbiornikowce pojawiały się nad obszarem naszego kraju również później, zabezpieczając działania samolotów Sojuszu Północnoatlantyckiego patrolujących niebo nad Polską oraz Litwą, Łotwą i Estonią. Ponadto myśliwce TFA „White Eagle” podczas patroli nad wschodnimi rejonami Polski współpracowały z samolotami wczesnego ostrzegania, dowodzenia i kontroli Gulfstream E-550A.

Po czterech miesiącach pobytu w Polsce działania włoskiego Lotniczego Zespołu Zadaniowego „Orzeł Biały” zamknęły się nalotem ogólnym myśliwców Eurofighter Typhoon przekraczającym 500 godzin spędzonych w powietrzu, z czego ponad 50 godzin przypada na starty alarmowe w ramach dyżuru bojowego (Alpha Scramble). Większość nalotu wykonano w ramach alarmów treningowych (Tango Scramble) oraz współdziałania z gospodarzami, latającymi na samolotach myśliwskich MiG-29.

Większość lotów alarmowych stanowiło reagowanie na pojawiające się w międzynarodowej przestrzeni powietrznej nad Morzem Bałtyckim niezidentyfikowane samoloty, nie mające włączonych transponderów i nie odpowiadające na próby nawiązania łączności radiowej. Jak łatwo się domyśleć, praktycznie wszystkie należały do lotnictwa wojskowego Federacji Rosyjskiej.

Według dowódcy Task Force Air „White Eagle”, pułkownika pilota Salvatore Florio, jedno z wyzwań stanowiła lokalizacja 22. Bazy Lotnictwa Taktycznego, która jest położona tylko kilkadziesiąt kilometrów od granicy obwodu kaliningradzkiego (jest to silnie zmilitaryzowana rosyjska eksklawa granicząca z Polską i Litwą), który był głównym „źródłem” pracy dla włoskich lotników – czas lotu odrzutowego samolotu bojowego do granicy to zaledwie pięć minut! Mała odległość od „obcej” przestrzeni powietrznej była dużym wyzwaniem, skracając do minimum niezbędne czasy reakcji na potencjalne zagrożenie oraz pozostawiając jedynie niewielki margines na ewentualny błąd w działaniach.

Przez 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu Włosi utrzymywali na lotnisku w Malborku dwa uzbrojone myśliwce Eurofighter w gotowości do natychmiastowego startu.

Przez 24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu Włosi utrzymywali na lotnisku w Malborku dwa uzbrojone myśliwce Eurofighter w gotowości do natychmiastowego startu.

Pierwszy start pary dyżurnej z malborskiego lotniska miał miejsce 17 sierpnia. Centrum operacji powietrznych CAOC Uedem skierowało włoskie myśliwce Eurofighter Typhoon w rejon granicy z Białorusią w celu rozpoznania niezidentyfikowanego statku powietrznego zbliżającego się ze wschodu do polskiej granicy. W trakcie kolejnych tygodni wielozadaniowe samoloty myśliwskie Włoskich Sił Powietrznych startowały alarmowo w celu przechwycenia intruzów w polskim rejonie informacji powietrznej (FIR, Flight Information Region) nad Morzem Bałtyckim ponad dwadzieścia razy. Do połowy listopada przechwycono i zidentyfikowano 25 samolotów rosyjskich.

Czytaj pełną wersję artykułu

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
bookusercrosslistfunnelsort-amount-asc