Południowokoreański potentat stoczniowy HD Hyundai Heavy Industries może zaoferować kilka modeli okrętów podwodnych. Z polskiego punktu widzenia najciekawszymi propozycjami są HDS-2300 i KSS-III PL.
W 2007 r. firma przekazała flocie południowokoreańskiej pierwszy okręt podwodny z napędem niezależnym od dostępu powietrza atmosferycznego AIP (Air Independence Propulsion) – ROKS Son Won-il. Powstał on na licencji niemieckiej (typ 214, określany przez producenta jako HDS-1800) i dzięki ówczesnemu wsparciu zagranicznemu. Obecnie HD Hyundai Heavy Industries (HHI) jest zdolna do samodzielnego projektowania i produkowania jednostek wyposażonych w system AIP.
O tym, że koreański potentat dobrze wykorzystał lekcję dotyczącą transferu technologii, świadczy fakt, że w służbie Marynarki Wojennej Republiki Korei są już trzy okręty KSS-III, z których najnowszy zbudowany został właśnie przez HHI. To nowoczesne jednostki o dużej autonomiczności i długim czasie przebywania w zanurzeniu, uzbrojone w pionowe wyrzutnie pocisków balistycznych. Dziś HHI jest jednym z największych, należących do wąskiego grona w skali globalnej, producentów konwencjonalnych okrętów podwodnych z napędem AIP.
Ponad dwie dekady doświadczeń w budowie jednostek podwodnych z AIP (produkcję pierwszego HDS-1800 rozpoczęto w 2002 r.) sprawiają, że firma HHI jest gotowa również do transferu tej wiedzy do innych państw oraz szeroko zakrojonej współpracy przemysłowej. Dlatego w programie okrętu podwodnego nowego typu Orka, przeznaczonego dla Marynarki Wojennej RP, HHI może zaproponować nie jeden projekt, lecz kilka.
Okręt podwodny typu KSS-III Batch 1 należący do Marynarki Wojennej Republiki Korei. Jego wariant, o ograniczonej wielkości i bez pionowych wyrzutni rakiet, jest oferowany przez HHI jako KSS-III PL.
Na razie nie są znane szczegółowe wymagania wobec Orki, ale bazując na kwestiach poruszanych w ramach wstępnych konsultacji rynkowych HHI może zaoferować jednostki typów KSS-III PL (bazujący na sprawdzonym KSS-III Batch 1) i zupełnie nowy HDS-2300. Ponadto portfolio HHI obejmuje szereg innych, mniejszych jednostek: HDS-1500, HDS-700 i HDS-500. Ten ostatni jest już oferowany jako gotowy projekt, pozostałe są proponowane w ramach prac badawczo-rozwojowych realizowanych wspólnie z zamawiającym.
KSS-III Batch 1 to pierwszy okręt podwodny tej wielkości całkowicie zaprojektowany w Republice Korei. Jest jednostką o wyporności nawodnej ponad 3300 t, długości 83,5 m, szerokości 9,6 m, prędkości podwodnej 20 w. i autonomiczności 50 dni. Jej uzbrojenie stanowi nie tylko sześć 533 mm wyrzutni torped, ale dodatkowo zdecydowano się ją wyposażyć w pionowe wyrzutnie VLS (Vertical Launch System) znajdujące się w kadłubie, na śródokręciu. Umożliwiają one wystrzeliwanie z położenia podwodnego pocisków balistycznych z głowicami konwencjonalnymi (Submarine Launched Ballistic Missile, SLBM).
4 kwietnia br. Marynarka Wojenna Republiki Korei przyjęła do służby okręt podwodny ROKS Shin Chae-ho, zbudowany przez HHI w stoczni w Ulsan. To ostatnia z trzech jednostek typu KSS-III Batch 1. Po zamknięciu tej serii, południowokoreańska flota będzie otrzymywała jego zmodernizowaną wersję – KSS-III Batch 2.
KSS-III Batch 2 będzie jeszcze większym okrętem, o wyporności ok. 3600 t i długości 89 m. Otrzyma on m.in. cztery dodatkowe wyrzutnie VLS pocisków balistycznych (łącznie będzie ich 10). Jednostka tej wielkości może mieć pewne ograniczenia w operowaniu na wodach płytkich, w tym w niektórych rejonach Bałtyku. Natomiast bazowy model Batch 1 jest mniejszy, a ponadto, w związku z tym, że we wstępnych konsultacjach rynkowych nie wskazywano, aby były wymagane wyrzutnie pionowe, zalety Batch 2 tracą na znaczeniu.
Poza tym KSS-III PL, czyli wersja bez VLS, ale z dodatkowym wyposażeniem, takim jak np. komora do zaokrętowania bezzałogowych pojazdów podwodnych czy wyposażenia sił specjalnych, których wymaga Marynarka Wojenna RP, wykazuje więcej zalet. Ponadto w tej odmianie przewidziano nowocześniejsze baterie ogniw litowo-jonowych, które zastąpią stosowane obecnie kwasowo-ołowiowe, i inne innowacyjne, dostępne i sprawdzone rozwiązania techniczne.
Przy tym okręt typu KSS-III PL jest wciąż bardzo silnie uzbrojoną jednostką, dysponującą sześcioma wyrzutniami klasycznymi, z których można wystrzeliwać torpedy ciężkie, kierowane pociski przeciwokrętowe, pociski manewrujące i stawiać miny. Łączny zapas uzbrojenia wynosi 20 sztuk (sześć w wyrzutniach i 14 na stelażach w magazynie). KSS-III PL mógłby więc stanowić kompromis między okrętem przeznaczonym na Bałtyk a jednostką mogącą operować na tzw. wodach błękitnych (otwartych).
Potencjalnie jeszcze ciekawszą ofertą, nie tylko od strony technicznej, ale też współpracy przemysłowej, jest okręt podwodny nowego typu HDS-2300. Producent nie zdradza wielu szczegółów technicznych jednostki. Wiadomo natomiast, że ma to być okręt wypierający ok. 2300 t na powierzchni, 2550 t w zanurzeniu i o długości 73 m. Wysokość boczna ma wynieść 14,4 m, zaś szerokość ok. 8 m. Okręt będzie mógł zanurzać się na głębokość znacznie poniżej 250 m. Prędkość nawodna wyniesie ponad 10 w., a podwodna przeszło 20 w., zaś zasięg i autonomiczność – odpowiednio – ponad 10 000 Mm/6 w. i 50 dni. Kadłub mocny będzie miał stopniowaną średnicę – 6,6 i 7,6 m, a jednostka otrzyma rufowe stery zanurzania w układzie litery X, co jest uważane za optymalne rozwiązanie, szczególnie na akwenach płytkich i o mniejszym zasoleniu niż wody błękitne. Stery dziobowe przewidziano na obudowie kiosku.
Napęd stanowić ma silnik elektryczny, zasilany z baterii ogniw litowo-jonowych (gwarantujących znacznie większą pojemność i szybkość ładowania w stosunku do kwasowo-ołowiowych), oraz system AIP, wykorzystujący elektrochemiczne ogniwa paliwowe. Zastosowanie kombinacji akumulatorów litowo-jonowych i AIP pozwoli pozostawać okrętom w zanurzeniu nawet do 20 dni, a nowe baterie umożliwią przy tym utrzymywanie dłużej wyższej prędkości, gdy taka jest potrzebna. W przypadku mórz takich jak Bałtyk, długotrwałość skrytego przebywania w zanurzeniu to bardzo ważny parametr taktyczny, który będzie brany pod uwagę przy wyborze okrętu podwodnego nowego typu w programie Orka.
HHI w obszarze systemów AIP wprowadziło innowacje, dotyczące składowania reagentów potrzebnych do ich pracy. Jako producent sześciu z dziewięciu okrętów podwodnych typu 214 (HDS-1800) dla Marynarki Wojennej Republiki Korei i wykonawca remontów głównych tych jednostek, koncern zdobył wiedzę pozwalającą opracować technologię magazynowania wodoru oraz tlenu.
Wodór jest bardzo ważnym czynnikiem w AIP, a stworzenie systemu do jego przechowywania na okręcie i dostarczania do systemu jest elementem niezbędnym do bezpiecznej pracy AIP. Chociaż rozwiązania ogniw elektrochemicznych na okrętach podwodnych nie różnią się znacznie w zależności od producenta, instalacje wodorowo-tlenowe w każdej stoczni będą odmienne. HHI opracował własny system w tym zakresie.
Proponowana konfiguracja uzbrojenia HDS-2300 wpisuje się w oczekiwania strony polskiej wskazane w czasie wstępnych konsultacji rynkowych. Okręt podwodny HDS-2300 ma być uzbrojony w sześć wyrzutni środków bojowych kalibru 533 mm do torped ciężkich i kierowanych pocisków rakietowych (przeciwokrętowych oraz manewrujących), których łącznie zabierze 20 – sześć w wyrzutniach, reszta na stelażach systemu WHS (Weapon Handling System).
WHS był opracowywany wspólnie z firmą Babcock International Group, już obecną na polskim rynku za sprawą programu fregat Miecznik. HDS-2300 charakteryzuje się innym układem niż istniejący system, wykorzystywany m.in. na większych jednostkach KSS-III. HHI dostosował linie składowania i przeładowania amunicji, znacznie skracając czas potrzebny na ponowne załadowanie wyrzutni uzbrojenia. Ta pozornie niewielka zmiana została oceniona jako zapewniająca istotną przewagę nad konkurencją.
Zobacz więcej w nowym wydaniu czasopisma Wojsko i Technika >>
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
