21 października norweski koncern zbrojeniowy Kongsberg poinformował o podpisaniu kontraktu z norweską agencją materiałową NDMA w sprawie zakupu na potrzeby lotnictwa wojskowego tego kraju kierowanych pocisków Joint Strike Missile (JSM).

Broń trafi na uzbrojenie eskadr wyposażonych w wielozadaniowe samoloty bojowe Lockheed Martin F-35A Lightning II wdrażane do eksploatacji w Norwegii. Umowa z koncernem Kongsberg opiewa na kwotę niemal 4 mld NOK (czyli około 472,5 mln USD). W jej ramach producent dostarczy nieokreśloną partię pocisków JSM wraz z niezbędnym wyposażeniem obsługowym. Dzięki swojej budowie mieści się w wewnątrzkadłubowych komorach uzbrojenia F-35A Lightning II, co pozwala na uniknięcie utraty ograniczonej powierzchni odbicia radiolokacyjnego przez nosiciela. Dodatkowo parametry pocisku pozwalają na zwalczanie celów nawodnych, a także lądowych, co powoduje, że JSM stał się atrakcyjnym produktem eksportowym koncernu Kongsberg. Wśród dotychczasowych kupców można wymienić m.in. Siły Samoobrony Japonii, które sukcesywnie kupują kolejne partie właśnie dla F-35A Lightning II. Zainteresowanie wyraża także Australia.

Norwegia jest partnerem przemysłowym programu F-35 Lightning II poziomu III. Powyższy fakt ułatwił realizację projektu pocisku JSM - przemysłowa umowa pomiędzy Kongsberg Defence & Aerospace oraz korporacją Lockheed Martin dotycząca zintegrowania systemu z samolotami została podpisana w czerwcu 2009 roku. W kwietniu 2009 roku Ministerstwo Obrony Norwegii podpisało umowę na rozpoczęcie prac projektowych nad JSM. Zgodnie z deklaracjami opracowany przez Kongsberg Defence & Aerospace pocisk JSM będzie jedynym system przeciwokrętowym zdolnym do podwieszenia w wewnątrzkadłubowych komorach uzbrojenia samolotów F-35A i F-35C Lightning II.

Zgodnie z planami pociski JSM mają zostać certyfikowane do użycia na samolotach F-35A oraz F-35C wraz z wdrożeniem do służby oprogramowania standardu Block 4 – z tego też względu nosicielami tej broni mogą stać się m.in. polskie samoloty zamówione w styczniu ubiegłego roku, a także już dostarczane maszyny, które przejdą proces aktualizacji oprogramowania. Proces integracji rozpoczął się w 2020 roku, a wstępna gotowość operacyjna ma zostać osiągnięta w 2023 roku.