Rosyjski bez­za­ło­go­wiec Forpost widziany nad Syrią

W sieci poja­wiło się zdję­cie sygno­wane przez syryj­skiego spot­tera poka­zu­jące rosyj­ski bez­za­ło­gowy sta­tek powietrzny Forpost sfo­to­gra­fo­wany w pobliżu bazy Khmeimim w Syrii. Forpost to izra­el­ski bez­za­ło­go­wiec IAI Searcher Mk II mon­to­wany w Rosji z czę­ści dostar­cza­nych z Izraela. Jest to obec­nie naj­więk­szy i naj­bar­dziej zaawan­so­wany roz­po­znaw­czy bez­za­ło­gowy sys­tem powietrzny w rosyj­skich siłach zbroj­nych.
Zainteresowanie rosyj­skiej armii nowymi bez­za­ło­go­wymi sys­te­mami powietrz­nymi gwał­tow­nie wzro­sło po woj­nie z Gruzją w sierp­niu 2008 r. Krótko po tym Rosjanie zaku­pili takie sys­temy od Izraela. W kwiet­niu 2009 r. Ministerstwo Obrony Rosji zamó­wiło w Izraelu za 53 miliony dola­rów dwa śred­nie sys­temy bez­za­ło­gowe IAI Searcher Mk II (każdy zestaw to trzy statki powietrzne i sta­cja naziemna) oraz dzie­sięć lek­kich zesta­wów prze­no­śnych Bird Eye 400; zostały one dostar­czone latem 2010 r. Rosja chciała także kupić duże bez­za­ło­gowe sys­temy powietrzne Heron, ale Izrael odmó­wił ich sprze­da­nia. Celem zakupu sys­te­mów izra­el­skich, jak powie­dział wtedy rosyj­ski wice­mi­ni­ster obrony odpo­wie­dzialny za dostawy uzbro­je­nia Władimir Popowkin, było okre­śle­nie moż­li­wo­ści takich sys­te­mów w struk­tu­rze sił zbroj­nych i pozna­nie tak­tyki i metod ich uży­cia. Popowkin obie­cał, że sys­temy te nie będą uży­wane bojowo.
12 paź­dzier­nika 2010 r. rosyj­ska kor­po­ra­cja Oboronprom i izra­el­ska IAI pod­pi­sały kolejny kon­trakt za 400 mln dola­rów na mon­taż w Rosji dzie­się­ciu sys­te­mów Searcher Mk II (czyli 30 stat­ków powietrz­nych) z ele­men­tów dostar­cza­nych z Izraela. System otrzy­mał rosyj­ską nazwę Forpost (for­poczta). W ramach tego samego kon­traktu zostały zamó­wione też małe Bird Eye 400, które otrzy­mały lokalną nazwę Zastawa (pikieta). Bezzałogowce Forpost mon­to­wane w Rosji są napę­dzane austra­lij­skimi sil­ni­kami Jabiru 2200 o mocy 60 kW (80 KM) zamiast ory­gi­nal­nych bry­tyj­skich UAV Engines Ltd AR682 (56 kW, 75 KM). Montaż stat­ków powietrz­nych jest pro­wa­dzony przez Uralskij Zawod Grażdanskoj Awiacji (UZGA, Uralski Zakład Lotnictwa Cywilnego) w Jekaterynburgu, nale­żący do kor­po­ra­cji Oboronprom. Kontrakt ten został wyko­nany na początku 2014 r. Podobno w 2015 r. rosyj­skie Ministerstwo Obrony zamó­wiło jesz­cze 10 sys­te­mów Forpost.
Bezzałogowe sys­temy powietrzne Forpost służą obec­nie w rosyj­skich siłach zbroj­nych przy­po­rząd­ko­wane do baz lot­ni­czych mary­narki wojen­nej i sił powietrz­nych w Budionnowsku (jeden sys­tem plus jesz­cze jeden wysu­nięty na lot­ni­sku Mozdok), Czerniachowsku (dwa sys­temy), Siewieromorsku (dwa) i Jelizowo (dwa), a także w ośrodku doświad­czalno-szko­le­nio­wym w Kołomnie (dwa). Co naj­mniej trzy statki powietrzne zostały stra­cone nad wschod­nią Ukrainą w 2014 – 2015 r.
W cza­sie wystawy „Armia 2015” w Kubince w czerwcu ubie­głego roku zakład UZGA przed­sta­wił pla­katy o trzech kolej­nych wer­sjach Forposta. Wersja Forpost‑M ma dostać radio­li­nię z kodo­wa­niem oraz odbior­nik nawi­ga­cji sate­li­tar­nej, wer­sja Forpost‑R zaś dosta­nie apa­ra­turę retrans­la­cji (do wydłu­ża­nia zasięgu łącz­no­ści innych Forpostów) oraz sys­tem roz­po­zna­nia radio­wego. Trzecia wer­sja, jesz­cze bez nazwy ma mieć radar obser­wa­cji bocz­nej.