19 października Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformował o testach robota z uzbrojeniem przeciwpancernym.

Informację podano z pewnym opóźnieniem, bowiem zasadniczą część przewidzianych prób zakończono jeszcze 9 września. Testy przeprowadzono w Powietrzno-Lądowym Centrum Walki Piechoty Morskiej (Marine Corps Air Ground Combat Center) w Twentynine Palms w Kalifornii. Zrealizowała je Grupa Kontroli Szkolenia Taktycznego i Ćwiczeń MCAGCC, we współpracy z Biurem Badań Marynarki Wojennej. Próbom poddano czworonożną platformę, określoną mianem „robotycznej kozy”. Robot kroczący posłużył jako nośnik lekkiego jednorazowego granatnika przeciwpancernego M72. Podczas testu 9 września odpalono pocisk z granatnika zamontowanego na „grzbiecie” robota. „Robotyczna koza” może przenosić różne czujniki lub systemy uzbrojenia, normalnie znajdujące się w wyposażeniu indywidualnym żołnierzy Korpusu. Innymi słowy, jako „nośnik systemów” stanowi ona ekwiwalent żywego żołnierza.

Porucznik Aaron Safedi, dowodzący pododdziałem odpowiedzialnym za przeprowadzenie prób, wprost powiedział, że: Zamiast zlecać żołnierzowi piechoty morskiej obsługę systemu uzbrojenia i manipulowanie nim, można umieścić na nim zdalny mechanizm spustowy, który umożliwiłby wykonanie tego zdalnie, także z użyciem zdalnie sterowanego lub autonomicznego nośnika. Dodał, że: Żołnierz może znajdować się za osłoną, a robot może iść naprzód ‒ piechur może sterować nim i jego uzbrojeniem z bezpiecznego miejsca, pozwalając mu na zbliżenie się do celu.