7 kwietnia Wojska Lądowe Stanów Zjednoczonych Ameryki ogłosiły informację o zamiarze zastąpienia przeciwpancernych pocisków kierowanych TOW (Tube-launched, Optically-tracked, Wire-guided).

Pociski TOW, w różnych odmianach, używane od 1970 roku i, pomimo wdrażania do produkcji i uzbrojenia kolejnych wersji, ich potencjał modernizacyjnych, zdaniem amerykańskich wojskowych, został wyczerpany.

Nowy rakietowy system przeciwpancerny, następca TOW-a, określany jest jako Close Combat Missile System-Heavy (CCMS-H, pol. ciężki rakietowy system walki na bliskim dystansie). Podstawowym wymaganiem w stosunku do niego ma być większy zasięg ‒ ma być ponad dwukrotnie większy, niż w przypadku TOW (ok. 3750 m), i sięgać co najmniej 10 000 m. Z kolei minimalny dystans rażenia celów nie powinien przekraczać 40 m. Nowy ppk ma być zdolny do zwalczania celów opancerzonych dowolnego typu, w tym najnowocześniejszych czołgów podstawowych. Jako następca rodziny TOW, CCMS-H ma być wykorzystany m.in. do modernizacji bojowych wozów piechoty M2 Bradley czy jako element uzbrojenia jego następcy, opcjonalnie bezzałogowego wozu bojowego (OMFV). Z tego względu musi oferować możliwość prowadzenia ognia w ruchu. Ma być też szybszy od TOW ‒ maksymalną odległość ma osiągać szybciej, niż obecnie TOW swoją. System kierowania ogniem pocisku powinien oferować możliwość przechwycenia celu zarówno przed, jak i po wystrzeleniu (LOBL i LOAL), zaś sam pocisk powinien być zdolny do atakowania celów ukrytych za przeszkodami. Jednocześnie gabaryty CCMS-H powinny być na tyle zbliżone do TOW-ów, by można było go odpalać z dotychczasowych wyrzutni. Dodatkową cechą pocisku, choć raczej tylko opcjonalną, ma być możliwość dzielenia się informacjami o celu z innymi pojazdami kompanii.

Ze względu na postawione wysokie wymagania, pocisk CCMS-H miałby wejść do służby między 2028 a 2032 rokiem.