19 czerwca Stanley Brown, pierwszy zastępca sekretarza stanu w Biurze Polityczno-Wojskowym Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych, stwierdził w wywpowiedzi podczas 54. Salonu Lotniczego i Kosmicznego w Paryżu, że na F-16 z zasobów US Air Force Ukraina musi poczekać.

Podczas konferencji prasowej podczas paryskiej imprezy Brown przypomniał, że Stany Zjednoczone Ameryki nie ogłosiły dotychczas gotowości przekazania Siłom Powietrznym Ukrainy samolotów wielozadaniowych F-16, popierają jednak taki krok ze strony sojuszników dysponujących samolotami tego typu. Według Browna, realizacja dostaw samolotów takich jak F-16 dla Ukrainy jest przedsięwzięciem znacznie trudniejszym niż dotychczas przeprowadzone dostawy uzbrojenia. Musi obejmować bowiem znacznie bardziej skomplikowany program szkoleń lotników, personelu technicznego, dostawę narzędzi specjalistycznych do obsługi maszyn itd. Pierwszym krokiem ku przekazaniu F-16 Ukrainie musi być rozpoczęcie złożonego (mimo, że zapewne uproszczonego) programu szkoleń. Według nieoficjalnych informacji, nomen omen pilotażowy, program szkolenia pilotów ukraińskich został już zrealizowany, z połowicznym sukcesem: o ile lotnicy Sił Powietrznych Ukrainy okazali się bardzo zdolni w z zakresie pilotażu samych maszyn, o tyle opornie iść im miała nauka nowych dla nich scenariuszy taktycznych, pozwalających wykorzystywać pełnię możliwości zachodnich samolotów.

Brown powiedział też, że Departament Stanu pracuje już nad opracowaniem kompletu dokumentów, które umożliwiłyby przekazywanie samolotów typu F-16 Ukrainie przez państwa trzecie, takie, jak np. Królestwo Niderlandów. Haga bowiem deklarowało kilka tygodni temu wolę przekazania Ukrainie partii maszyn F-16AM/BM. Brown terminu nie podał, ale stwierdził, że skala pomocy dla Ukrainy jest historyczna, przy czym dotyczy to nie tylko rozmiarów pomocy, lecz również samych procedur ‒ jego zdaniem to, co kiedyś zajmowało miesiące, dziś po wprowadzaniu nowych rozwiązań może zajmować nawet zaledwie kilka godzin.