19 kwietnia rzecznik prasowy Inspektoratu Uzbrojenia, major Krzysztof Płatek, w odpowiedzi na pytania redakcji Zespołu Badań i Analiz Militarnych przekazał informacje dotyczące przejętych przez Ministerstwo Obrony Narodowej samolotach Lockheed Martin C-130H Hercules.
Zgodnie z udzieloną informacją Polska przejmie pięć maszyn, które w US Air Force nosiły rejestracje 85-0035, 85-0036, 85-0037, 85-0038 oraz 85-0039. Wszystkie zostały więc zamówione przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych w roku podatkowym 1985 (zaczynającym się 1 października 1984 roku i kończącym się 30 września 1985 roku). Według części informacji, zostały wyprodukowane i dostarczone zamawiającemu w 1986 roku. Wszystkie były eksploatowane przez 357. Eskadrę Transportową - ich bazą macierzystą było lotnisko Maxwell w stanie Alabama. Co ciekawe jest to jednostka rezerwowa, co może sugerować niepotwierdzone obecnie informacje o stosunkowo niskim nalocie przekazywanych maszyn. Pomimo tego C-130H Hercules należące do powyższej jednostki brały udział w działaniach bojowych na Bliskim Wschodzie w latach 90. XX wieku, a także wspierały operacje na obszarze byłej Jugosławii.
Zgodnie z dostępnymi obecnie informacjami, cała piątka maszyn została wycofana z eksploatacji w okresie luty-wrzesień 2017 roku. Trafiły do bazy Davis-Monthan w Tuscon w stanie Arizona. Według nieoficjalnych danych pochodzących od amerykańskich miłośników lotnictwa egzemplarz o rejestracji 85-0038 zniknął już z ewidencji magazynowej składowiska AMARG - być może będzie pierwszym, który przyleci do Polski pod koniec bieżącego roku.
Dodatkowo major Płatek poinformował, że po przylocie do Polski przejdą obsługi okresowe Programmed Depot Maintenance – PDM w Wojskowych Zakładach Nr 2 S.A. w Bydgoszczy, natomiast planowany proces dodatkowego doposażenia w sprzęt lotniczy będzie realizowany zgodnie z wymaganiami Sił Powietrznych.
Podobne z tej kategorii:
to wziąć jeszcze przez EDA 2 pozostałe 85-0040 i 85-0041 w tym samym stanie oraz
dodatkowo 4 (5) tankowce KC-130T, które weszły na AMARG w 2020 r. - czyli numery od 164181 najstarszy do 165363 najnowszy z bazy Steward NY - są na AMARG ledwie kilka miesięcy - BRAĆ 🙂 i sytuacja z tankowcami rozwiązana na długo
Kluczowe pytanie to w jakich latach ma być realizowany program DROP od tego powinna zależeć skala pracac na tych maszynach.
@jurgen
Ale ile wyniesie nas przebudowa F-16 i F-35 do tego, zeby byly w stanie tankowac poprzez elastyczny przewod?
Kupujemy złom na kilogramy.Zobaczymy ile ich się rozboje wraz z załogą
Jurgen- nieźle pomyślane, zwłaszcza te tankowce bardzo potrzebne
Zmodernizować tak jak Izrael, wtedy to miałoby sens...
@wojtek - stawiasz sprawę ad absurdum, ale OK - jeśli już odwrotnie - ew. dodanie sztywnego boomu w C-130T - więc odpowiem również stawiając sprawę ad absurdum - to kosztuje mniej niż kupno nowego tankowca ze sztywnym boomem, na który nas nie stać i nie będzie stać do 2035 r (widziałem taką cenę - 240 mln USD / szt. - czyli 4 miliardy PLN za 4 szt 🙂
@jurgen
Generalnie obawiam sie, ze musimy sie pogodzic z tym, ze na dzis tankowiec ze sztwnym bomem nie jest dla nas. Nowe sa za drogie (Amerykanie placa $180M za sam samolot), przerobki 767 zas Amerykanie ucieli kiedy nowy KC-46 pojawil sie na horyzoncie, a na C-130 jeszcze nikt nie widzial bomu. A poniewaz samoloty, ktore Pan wymienil, swoje lata juz maja, to watpie zeby doczekaly do tego az taka mozliwosc zaistnieje. To beda lata pracy, zeby posadzic bom na Herculesa. A i tak nikt nie odwazy sie wtedy wstawic tego sztywnego bomu na starego C-130H, bo szansa bedzie spora, ze cena przerobki bedzie bliska cenie kupna nowego samolotu.
Dlatego, pomimo, ze absurdalne, to najszybsza i najtansza opcja jest przerobka F-16. W latach 90tych USAF moglo to robic za ok pol miliona od sztuki. Wiec dzis i dla nas to wyniesie pewnie tyle co koszt jednego Pegasusa.
Jednak pojawi sie problem z F-35.
Koniec koncow moze sie okazac, ze 2 takie bardzo drogie KC-46 nie beda wygladaly az tak zle jak to si emoze na pierwszy rzut oka wydawac 🙂