Tegoroczny styczeń jest ciekawy dla amerykańskich programów eksportu uzbrojenia. Po raz pierwszy od września 2015 roku Departament Stanu nie autoryzował żadnego pakietu eksportowego przeznaczonego dla klientów zagranicznych w ramach procedury FMS.
Tego typu sytuacja zaskakuje, szczególnie po ostatnich rekordowych latach – tylko w 2020 roku Departament Stanu autoryzował 86 pakietów eksportowych. Co ważne, ubiegłoroczny styczeń był także ubogi – administracja autoryzowała dwa projekty: sprzedaż pierwszej partii wielozadaniowych samolotów bojowych Lockheed Martin F-35B Lightning II do Singapuru oraz elementów wyposażenia okrętowego dla australijskich fregat rakietowych typu Hunter. Co ciekawe, w momencie poprzedniej zmiany w Waszyngtonie (w styczniu 2017 roku) Departament Stanu zatwierdził pięć potencjalnych umów.
Powyższa sytuacja może mieć związek z deklarowanym audytem działań administracji prezydenta Donalda Trumpa przez pracowników Joe Bidena – wiadomo, że obejmie on m.in. sprzedaż samolotów F-35 Lightning II do Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz bomb GBU-39/B SDB do Arabii Saudyjskiej. Nie można wykluczyć, że jest to także element opóźniający zawarcie międzyrządowej umowy pomiędzy Stanami Zjednoczonymi i Polską w sprawie przekazania pięciu używanych samolotów transportowych Lockheed Martin C-130H Hercules.
Przemysł zbrojeniowy w czasach Donalda Trumpa odnosił liczne sukcesy eksportowe. Wśród nich można wymienić liczne umowy z Tajwanem (w tym sprzedaż 66 fabrycznie nowych F-16C/D Fighting Falcon Block 70) czy państwami Europy Centralnej (Bułgaria kupiła osiem F-16C/D Fighting Falcon, Rumunia oraz Polska kupiły zestawy Patriot oraz wyrzutnie HIMARS).
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Te dwa pomosty transportowy i podwodny mają sens tylko wtedy jeżeli kupi się mocno zmodernizowany sprzęt który pozwoli odłożyć konieczność wymiany tego sprzętu na minimum 10 lat, a ważniejszych wydatków nie brakuje opl, ppanc,artyleria,bwp, czołgi etc.