Zaloguj

Piąty rodzaj wojsk w budowie

Minister Obrony Narodowej Antonii Macierewicz przemawia na konferencji w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia. W tle żołnierze OT w hełmach i maskach z Maskpolu uzbrojeni w broń z Radomia i Tarnowa.

Minister Obrony Narodowej Antonii Macierewicz przemawia na konferencji w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia. W tle żołnierze OT w hełmach i maskach z Maskpolu uzbrojeni w broń z Radomia i Tarnowa.

Wojska Obrony Terytorialnej rozpoczęły działalność 1 stycznia 2017 roku jako piąty rodzaj Sił Zbrojnych RP. Do ich podstawowych zadań należy: przygotowanie militarnej obrony państwa na poziomie lokalnym, w oparciu o infrastrukturę cywilną, zapewnienie wsparcia dla wojsk operacyjnych w rejonach i obszarach wspólnych działań, zwalczanie dywersyjnych oraz desantowych działań przeciwnika, a także zapewnienie wsparcia pozostałym służbom w innych sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa państwa i przeciwdziałanie zjawiskom o charakterze kryzysowym.

Na chwilę obecną Dowództwo Obrony Terytorialnej jest bezpośrednio podporządkowane Ministrowi Obrony Narodowej, co ma usprawnić proces formowania i zaopatrywania nowego rodzaju wojsk, ale pod względem logistycznym system zabezpieczenia jego potrzeb jest zapewniany, tak jak pozostałych rodzajów wojsk podległych Dowództwu Generalnemu Rodzajów Sił Zbrojnych, przez Inspektorat Wsparcia Sił Zbrojnych RP.
Jak wynika z przeznaczenia i roli jaka została przydzielona nowemu rodzajowi wojsk, można scharakteryzować go jako lekką piechotę, przystosowaną do działania w warunkach izolacji oraz zdolną do prowadzenia działań dywersyjnych, z założeniem zaopatrywania w oparciu o lokalne zaplecze oraz mającą jak najwyższy stopień autonomiczności. Nieuniknione jest dostosowanie uzbrojenia i innego wyposażenia Wojsk Obrony Terytorialnej do standardów Wojsk Operacyjnych, ze względu na wpisane w jego zadania współdziałanie z ­pozostałymi rodzajami wojsk i ujednolicenie łańcucha zaopatrzenia przez pododdziały logistyczne na wspólnych obszarach działania w wypadku konfliktu. Dodatkową ideą, jaka przyświecała twórcom nowej formacji, było zapewnienie wsparcia rodzimemu przemysłowi zbrojeniowemu poprzez oparcie systemu zaopatrywania WOT na sprzęcie niemal wyłącznie krajowej produkcji. Istotne jest, że na tym polu rodzimi producenci, przede wszystkim skupieni w Polskiej Grupie Zbrojeniowej S.A., dysponują adekwatnymi propozycjiami.
W celu sprecyzowania potrzeb w obszarze uzbrojenia i wyposażenia jakie zgłaszają Wojska Obrony Terytorialnej należy spojrzeć na ich strukturę, ze szczególnym uwzględnieniem podziału ról na najniższym szczeblu organizacyjnym – drużyny. Dalsze wnioski nasuwają się po przeanalizowaniu struktury kompanii oraz batalionu i to z nich będą wynikały zakupy quadów, skuterów śnieżnych, samochodów osobowo-terenowych i ciężarowych oraz uzbrojenia wsparcia – przenośnych zestawów przeciwlotniczych czy bezzałogowych środków rozpoznawczo-uderzeniowych.
W przypadku drużyny lekkiej piechoty, ze względu na pełnione w niej przez poszczególnych żołnierzy funkcje i przeznaczony dla nich sprzęt, właśnie dla niej przeznaczona będzie lwia część wyposażenia całej formacji, z którego znaczna partia już została zamówiona. Począwszy od umundurowania i wyposażenia ochronnego znajdą się wśród nich produkty zaproponowane przez, wchodzącą w skład PGZ S.A., firmę Maskpol S.A. Są to: maski przeciwgazowe MP-5 i MP-6, kamizelki kuloodporne Plate Carrier PT-02 i hełmy HA-03. Już w lutym tego roku została podpisana z Inspektoratem Uzbrojenia umowa na dostawę indywidualnego wyposażenia ochronnego. Kontrakt obejmuje 77 tysięcy masek przeciwgazowych MP-6, 79 tysięcy kompletów filtracyjnej odzieży ochronnej FOO-1 i 79 tysięcy narzutek ochronnych NO-1, z czego duża część zamówienia została złożona właśnie na potrzeby WOT.
Idąc dalej, wspomnieć należy o wyposażeniu optoelektronicznym, bez którego żołnierz na współczesnym polu walki nie ma szans na efektywne działanie. Tutaj naprzeciw potrzebom wyszło, także należące do PGZ S.A., PCO S.A., która zaproponowała m.in.: monokulary noktowizyjne MU-3AM/ADM, lornetki noktowizyjne NPL-1M, lornetki termowizyjne NPL-1T i NPL-2, celowniki modułowe DCM-1, celowniki kolimatorowe CK-1T, celowniki noktowizyjne PCS-5M, celowniki dzienno-nocne CKW oraz CWKW i termowizyjne SCT. W grudniu ubiegłego roku Inspektorat Uzbrojenia podpisał umowę opiewającą na kwotę ponad 352 mln PLN na dostawę 5344 (914 SCT Rubin-M, 859 PCS-5/1 (PCS-5M) Gabro, 756 MU-3AM, 788 MU-3ADM, 2027 NPL-1M Brom-M) urządzeń do 2019 r.
Kluczowym elementem indywidualnego wyposażenia żołnierza jest broń osobista i drużynowa broń wsparcia (m.in. granatniki podwieszane, rewolwerowe i przeciwpancerne, granaty ręczne, karabiny maszynowe, wyborowe oraz moździerze). Cały ten asortyment znajduje się lub wkrótce znajdzie się w potencjale produkcyjnym firm wchodzących w skład PGZ S.A. W ofercie spółek Grupy: ZM Tarnów S.A., MESKO S.A. i ZM Dezamet S.A. znajdują się m.in. jednorazowe granatniki przeciwpancerne, 40 mm granatniki podwieszane GPBO-40, 40 mm granatniki samodzielne GSBO-40, 40 mm ręczne granatniki powtarzalne RGP-40, 60 mm moździerze LM-60D i K, 7,62 mm uniwersalne karabiny maszynowe UKM-2000P, 12,7 mm wielkokalibrowe karabiny maszynowe WKM-Bm czy 7,62 mm karabiny wyborowe Bor i 8,6 mm Alex-338 oraz 12,7 mm wielkokalibrowy karabin wyborowy Tor. Cała ta gama uzbrojenia wpisuje się w koncepcję wyposażenia drużyny lekkiej piechoty WOT, z uwzględnieniem potrzeby opracowania nowoczesnego 5,56 mm karabinu maszynowego, który na tym szczeblu będzie docelowym uzbrojeniem celowniczego karabinu maszynowego.

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
bookusercrosslistfunnelsort-amount-asc