10 listopada portal greckiego dziennika „Ekathimerini” podał, że istotnym elementem umowy z Francją na zakup myśliwców wielozadaniowych Dassault Aviation Rafale będzie zapewnienie dalszego wsparcia eksploatacji lotniczych rakietowych pocisków przeciwokrętowych AM39 Exocet.

„Ekathimerini” powołuje się na greckiego ministra obrony Nikosa Panagiotopoulosa, który powiedział dziennikarzom, że stosowny projekt umowy grecko-francuskiej umowy międzyrządowej jego resort już przygotował. Ateny chcą, by zakup myśliwców Rafale był jednocześnie powiązany (w ramach tego samego kontraktu) z zapewnieniem przez Francję technicznego wsparcia rakietowych pocisków przeciwokrętowych AM39 Exocet. W przypadku podpisania stosownej umowy przed końcem tego roku, pierwsze sześć używanych myśliwców Rafale Grecja odebrałaby w pierwszej połowie przyszłego roku. Odmłodzone Exocety będą nadal przenoszone przez greckie Mirage 2000-5 Mk2. Wspomniane prace serwisowe przy AM39 oznaczają recertyfikację pocisków, czyli wymianę wszystkich ich zespołów, którym upłyną resurs (napęd, pirotechnika, elektronika). Przeprowadzi je francuski oddział MBDA, choć Grecja zaczęła kupować te pocisk, gdy produkował je jeszcze rakietowy oddział spółki Aérospatiale. Do finalizacji tego planu brakuje jeszcze ratyfikacji greckiego parlamentu oraz domknięcia negocjacji z Francją.

Połączenie wsparcia eksploatacji lotniczych Exocetów z zakupem Rafale'i pokazuje, jak ważną rolę pełnią te pociski w greckiej doktrynie wojskowej. Tym bardziej w obliczu stale rosnących napięć na linii Ateny–Ankara, ostatnio dotyczących sporu o ewentualne złoża węglowodorów pod szelfem kontynentalnym. Przenoszące Exocety Mirage 2000-5 Mk2 (w zależności od konfiguracji podwieszeń, jedne lub dwa pociski AM39 pod pojedynczym samolotem) mają być głównym greckim orężem przeciw okrętom nawodnym tureckiej marynarki. Prócz ewentualnej skuteczności bojowej, zaletą tandemu francuskich myśliwców i francuskich pocisków rakietowych jest autonomia ich użycia przez Grecję, także przeciw innemu państwu NATO, formalnie sojuszniczemu. AM39 (Air–Mer – powietrze–morze) to lotnicza wersja pocisku Exocet powstała na bazie wersji „woda–woda” MM38. AM39 napędza silnik rakietowy Hélios na paliwo stałe, dający pociskowi zasięg 70 km (50 km w przypadku wolniejszego nosiciela, np. śmigłowca) przy prędkości lotu 1140 km/h. Naprowadzanie jest kombinowane, przez ponad połowę trajektorii odpowiada za nie nawigacja bezwładnościowa i radiowysokościomierz TRT RAM.01. Natomiast za lokalizację okrętu i precyzyjny atak na niego odpowiada układ radiolokacyjnego samonaprowadzania EMD ADAC. Masa startowa AM39 to 670 kg, z czego 165 kg przypada na głowicę bojową. Pocisk ma 4,63 m długości, 0,35 m średnicy i 1,1 m rozpiętości.