24 lipca turecka Prezydencja Przemysłu Obronnego zamieściła nagranie wideo z próbnych odpaleń przeciwlotniczego pocisku kierowanego Roketsan Sungur w wersji przenośnego przeciwlotniczego zestawu rakietowego. Materiał opublikowano z okazji przyjęcia przenośnej wersji Sungura do uzbrojenia tureckiego wojska.

Informację o wprowadzeniu pocisku Sungur do tureckiego uzbrojenia potwierdził prof. İsmail Demir, kierujący Prezydencją Przemysłu Obronnego (Savunma Sanayii Başkanlığı, SSB). Zarazem zaprezentowane wideo to pierwszy publiczny pokaz pocisku Sungur w wersji przenośnego przeciwlotniczego zestawu rakietowego (PPZR). Demir napisał, że dostarczono pierwszą partię pocisków Sungur w wersji przenośnej, ale nie podał dokładnej liczby pocisków.

Na nagraniu wideo pokazano trafienie niewielkiego zdalnie sterowanego celu powietrznego, który można traktować jako imitatora bezzałogowca. Opracowany przede wszystkim przez turecką spółkę Roketsan i przez nią produkowany pocisk Sungur wyróżnia się na tle innych PPZR zastosowaniem matrycowego termowizyjnego (ang. Imaging Infrared, I₂R) układu samonaprowadzania. Zasięg pocisku Sungur sięga 8 km, pułap zwalczanych celów ma wynosić 4÷4,5 km. W opracowaniu Sungura spółka Roketsan wykorzystała doświadczenia zebrane z licencyjnej współprodukcji amerykańskich PPZR typu FIM-92 Stinger oraz prac rozwojowych tureckich pocisków przeciwlotniczych Hisar-A/-O, także z układem I₂R końcowego naprowadzani na cel. Kolejnymi zapowiedzianymi wersjami pocisku Sungur będzie pocisk „powietrze–powietrze” oraz wersja okrętowa, rozwijana w ramach programu Levent.