3 lutego na stronach Kancelarii Sejmu opublikowano odpowiedź Ministerstwa Obrony Narodowej na poselską interpelację autorstwa Pawła Bejdy (Klub Parlamentarny Koalicja Polska) w sprawie braku offsetu przy zakupach sprzętu wojskowego w Republice Korei.
Powyższa interpelacja została skierowana do resortu obrony w grudniu ubiegłego roku. Czytamy w niej, w okresie od maja do września 2022 r., a więc w niespełna 4 miesiące, zrealizował Pan zamówienia publiczne o łącznej wartości ponad 12 mld dolarów, kupując sprzęt wojskowy od wskazanych producentów zagranicznych. Zastanawia jednak, dlaczego w tak nieodpowiedzialny sposób wydawane są znaczące środki. Nie tylko rezygnujemy z wielomiliardowego offsetu, ale też pozbawiamy się lepszych warunków negocjacyjnych w zakresie transferu technologii, które co do zasady powinny mieć miejsce przed, a nie po zawarciu umów wykonawczych.
Mając powyższe na uwadze, proszę o wyjaśnienie następujących wątpliwości:
Odpowiedzi, zgodnie z procedurą, udzielił wiceminister obrony Wojciech Skurkiewicz. Czytamy w niej, uprzejmie informuję, że zastosowanie offsetu musi być powiązane z przedmiotem zamówienia i służyć ochronie podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa (PIBP), co wynika z art. 346 ust. 1 lit. b TFUE. Jest konieczne i odpowiednie, gdy równolegle nie ma możliwości ochrony ww. interesów za pomocą innych środków, tj. bez zastosowania offsetu. Ponadto, należy zauważyć, że umowy offsetowe towarzyszące umowom na dostawy sprzętu wojskowego przekładają się wprost proporcjonalnie na wartość zawieranych kontraktów.
Kontrakty zawierane ze stroną koreańską stanowią efekt analiz przeprowadzonych w resorcie obrony narodowej, związanych z wejściem w życie ustawy o obronie Ojczyzny i wiążą się bezpośrednio z potrzebą pilnego wzmocnienia potencjału Sił Zbrojnych RP w krótkiej i w dłuższej perspektywie. W związku z faktem, że realizacja zadań w omawianym zakresie wymagała podjęcia pilnych działań, nie przeprowadzano dla nich oceny występowania PIBP.
Jednocześnie, należy podnieść, że w przypadku pozyskiwania sprzętu wojskowego z kierunku koreańskiego przyjęty sposób kontraktowania umów polega na realizacji poszczególnych projektów z podziałem na etapy, co jest związane również z przewidzianym szerokim zakresem transferu technologii oraz ustanowieniem potencjału przemysłowego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, w efekcie którego powstaną zdywersyfikowane i wzajemnie uzupełniające się, w zakresie utrzymania wymaganych zdolności operacyjnych Sił Zbrojnych RP, łańcuchy dostaw. Powyższe kwestie zostały ujęte w zawartych umowach ramowych i warunkują zakontraktowanie kolejnych grup asortymentowych planowanego do pozyskania sprzętu wojskowego.
Docelowo, jest planowane uruchomienie produkcji czołgów K2PL i haubic K9PL w Polsce. Na terenie naszego kraju ma rozpocząć swoje funkcjonowanie również centrum serwisowe samolotów rodziny FA-50.
Ponadto, do kolejnych założeń, wynikających z zawartych umów ramowych, należy zaliczyć ustanowienie potencjału w zakresie produkcji modułów wyrzutni K239 wraz z amunicją. Stosowne zapisy, dotyczące poszczególnych przedsięwzięć, zostaną określone w kolejnych umowach wykonawczych ze stroną koreańską.
W grudniu ubiegłego roku do Polski trafiła pierwsza partia zakontraktowanego sprzętu wojskowego – dziesięć czołgów K2 Black Panther oraz 24 armatohaubice K9A1 Thunder. W bieżącym roku spodziewane są dostawy kolejnych partii wozów obu typów, a także dostawa pierwszej partii odrzutowych samolotów KAI FA-50 Golden Eagle. Te ostatnie mają trafić do 23. Bazy Lotnictwa Taktycznego w Mińsku Mazowieckim w lecie bieżącego roku. Dodatkowo Agencja Uzbrojenia zamówiła także partię granatników automatycznych K4 kalibru 40 mm wraz z zapasem amunicji.
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
