7 maja na witrynie internetowej dziennika „Izwiestia” opublikowano artykuł, w którym opisano nową możliwość pokładowego systemu uzbrojenia myśliwca wielozadaniowego Su-57. Otóż liniowe Su-57S będą mogły służyć jako zautomatyzowana wielozadaniowa stacja kierowania ogniem systemów obrony powietrznej S-400 Triumf i S-500 Promietej.

Według artykułu „Izwiestii” Su-57S będzie działał w ramach wspólnego zautomatyzowanego (sieciocentrycznego) systemu dowodzenia OPL (ros. ASU – Awtomatizirowannaja Sistiema Uprawlenija) i tworzyć wspólne pole informacyjne (wspólny obraz sytuacji powietrznej) z rakietowymi systemami obrony powietrznej S-400 i S-500 (będącym w fazie rozwojowych badań poligonowych). Artykuł ogólnikowo wspomina o specjalnej „aparaturze” i oprogramowaniu, w które będą wyposażone Su-57S, aby działać wspólnie z S-400 i S-500. Łatwo się domyśleć, że chodzi o zunifikowany (kompatybilny) system wymiany informacji taktycznej poprzez dwukierunkową radiolinię i odpowiednie oprogramowanie do pokładowego systemu radiolokacyjnego Su-57, czyli Sz-121 (trzy anteny N036 i N036B klasy AFAR/AESA centymetrowego pasma X i dwa AFAR-y N036L decymetrowego pasma L). Po modyfikacji Sz-121 będzie mógł działać na analogicznej zasadzie, jak wielofunkcyjne stacje radiolokacyjne 92N6 systemu S-400 (i 76T6/77T6 systemu S-500), czyli przesyłać poprzez radiolinię odpalonym pociskom rakietowym aktualizowane współrzędne zwalczanych celów. W ten sam sposób Su-57S będzie mógł też wskazywać cele stacjom radiolokacyjnym tychże systemów (najpewniej poprzez ich stanowiska dowodzenia lub bezpośrednio), co będzie sprzyjało skrytości działania baterii S-400 i S-500. Su-57S w skokowy sposób rozszerzy też pole obserwacji radiolokacyjnej stacji systemów S-400 i S-500.

Według „Izwiestii” pierwsze badania w locie współdziałania Su-57 i S-400 i S-500 mają rozpocząć się jeszcze przed końcem tego roku, co zostało już ujęte w odpowiednich dokumentach planistycznych i związanym z nimi finansowaniem. Ważnym składnikiem systemu będzie zapewne pułkowe stanowisko dowodzenia 55K6 systemu S-400 (55K6MA w S-500), które może kierować walką także innych systemów OPL, także niższych szczebli czy OPL Wojsk Lądowych (S-300PM2, S-300W4, Buk-M2/M3, Tor-M2U/M2, Pancyrʹ-S).

Powyższe możliwości systemu radiolokacyjnego Sz-121 to druga nowa funkcjonalność Su-57 dotąd ujawniona. Poprzednia także dotyczyła sieciocentrycznego współdziałania Su-57, kiedy podczas jego eksperymentalnego zastosowania nad Syrią pojedynczy taki samolot (jego komputer pokładowy) przejął zdalnie kontrolę nad pokładowymi systemami uzbrojenia czterech Su-35S, z którymi leciał we wspólnej formacji. W ten sposób pokładowy system uzbrojenia Su-57 wykorzystywał awionikę tych Su-35S (m.in. stację radiolokacyjną N035 Irbis, stację optoelektroniczno-laserową OŁS-35) jako własne źródło informacji z możliwością użycia uzbrojenia podwieszanego tych Su-35S włącznie, co sugeruje współdziałanie komputerów pokładowych Su-57 i Su-35S. Zgodnie z ujawnionymi informacjami takie działanie pokładowego komputera Su-57 to wynik zaimplementowania w nim rozwiązań z zakresu sztucznej inteligencji.

Opisane przez „Izwiestię” możliwości Su-57 oznacza również zmianę taktyki użycia lotnictwa przechwytującego w połączeniu z naziemnymi systemami OPL. Dotąd myśliwce działały na granicy zasięgu systemów rakietowych lub poza, prowadząc walkę na zmianę. Systemy rakietowe otwierały ogień po zrealizowaniu zadań przez myśliwce i ich odejściu znad pola walki. I na odwrót, myśliwce wchodziły do walki, gdy naziemna OPL musiała się przegrupować, uzupełnić środki bojowe itd. Wcześniej taką koordynację pułków lotnictwa i systemów OPL nadzorował dowódca dywizji OPL. Teraz Su-57S będzie mógł działać jednocześnie z systemami rakietowymi w bronionej przestrzeni. Na dodatek pokładowy system uzbrojenia Su-57S będzie te wszystkie zadania realizował automatycznie, rola pilota będzie sprowadzała się głównie do pilotowania swojej maszyny.

Dotąd podobną rolę mogły wypełniać jedynie samoloty wczesnego ostrzegania i powietrznego dowodzenia A-50M/U (możliwości przyszłego A-100 są nieznane). Jednak A-50 (jego stacja pasma S) oczywiście nie może kierować strzelaniami systemów rakietowych, w tym naprowadzać odpalonych pocisków rakietowych. Samoloty A-50 współdziałają z naziemną OPL wymieniając informację taktyczną poprzez zautomatyzowane (sieciocentryczne) stanowiska dowodzenia, np. Bajkał-1M (jeśli mowa o szczeblu dowodzenia dywizjonami OPL), Fundiament-M (brygadowe/pułkowe punkty dowodzenia środkami obserwacji radioelektronicznej, współdziałające z Bajkałami) czy Panorama-CM (połączone dowodzenie lotnictwem i naziemnym OPL na szczeblu operacyjnym i operacyjno-taktycznym) – ta ostatnia produkowana przez białoruską spółkę AGAT-Sistiemy Uprawlenija.