6 stycznia francuski strategiczny okręt podwodny z napędem jądrowym Le Terrible zacumował w basenie nr 8 bazy morskiej w Breście, aby rozpocząć zasadniczy etap prac związanych z planowym remontem głównym i dokowym IPER.

To pierwszy IPER (interruption pour entretien et réparation, pol. przerwa na serwis i naprawę) tej jednostki od czasu jej premierowego wyjścia w morze w styczniu 2009 r. i przyjęcia do czynnej służby 20 września 2010 r. Strategiczny okręt podwodny z napędem jądrowym SNLE (sous-marin nucléaires lanceurs d'engins) Le Terrible (S 619) to czwarta i ostania jednostka typu Le Triomphant, czyli najnowszy okręt tej klasy należący do Marine nationale. Wraz z jednostkami bliźniaczymi tworzy dywizjon ENSLE (l’escadrille des sous-marins nucléaires lanceurs d'engins) i prowadzi skryte patrole w ramach strategicznych sił oceanicznych (Force Océanique Stratégique), stanowiących integralną część sił uderzeniowych, czyli odstraszania (Force de Frappe). Zasadniczym uzbrojeniem SNLE typu Le Triomphant jest 16 morskich pocisków balistycznych o zasięgu strategicznym MSBS (Mer-Sol-Ballistique-Stratégique) typu M51.



Le Terrible w ciągu czterech miesięcy został wstępnie przygotowany w miejscu swojego bazowania w Île Longue na półwyspie Crozon nieopodal Brestu. Tam wyładowano m.in.: pociski M51, uzbrojenie torpedowe i kasety paliwowe z reaktora jądrowego typu K15, przystosowując tym samym okręt do standardów infrastruktury SSF (Service de soutien de la flotte), czyli grupy wsparcia floty odpowiedzialnej za utrzymanie okrętów francuskiej marynarki wojennej w stanie operacyjnym. Po tych zabiegach Le Terrible został przeholowany do Brestu zgodnie z restrykcyjnym protokołem, przy zaangażowaniu kilku holowników i jednostek zabezpieczenia.
Prace w ramach IPER są realizowane w ścisłej współpracy z Generalną Dyrekcją Uzbrojenia (DGA), Komisją Energii Atomowej i Energii Alternatywnych (CEA), Służby Technicznej Okrętowych Jądrowych Instalacji Napędowych (STXN) i Służby Infrastruktury Obronnej (SID).
Celem tego IPER jest modernizacja zdolności Le Terrible’a w celu utrzymania go na jak najlepszym poziomie operacyjnym i przywrócenie jego potencjału, gwarantującego zdolność do wypełniania powierzonych mu misji przez następnych dziesięć lat. Od chwili przejścia do Brestu IPER potrwa jeszcze ponad 12 miesięcy.
Jednostkę zbudowała stocznia Naval Group w Cherbourgu. Stępkę położono 24 października 2000 r., zaś uroczyste wytoczenie z hali odbyło się w 21 marca 2008 r. Okręt wypiera w zanurzeniu 14 300 ton i mierzy 138×12,5×10,6 m. Napęd jądrowy wykorzystuje reaktor wodny ciśnieniowy K15 o mocy 150 MW do wytwarzania pary wodnej zasilającej dwie turbiny, poruszające pędnikiem otunelowanym typu pump-jet. Pod wodą okręt osiąga do 25 węzłów, a przy niskiej prędkości patrolowania jest trudny do zlokalizowania pasywnymi systemami hydroakustycznymi. Głębokość zanurzania wynosi ok. 400 m. Uzbrojenie, oprócz wspomnianych pocisków, tworzą cztery wyrzutnie kalibru 533 mm, z których można odpalać torpedy F17 Mod 2, a po IPER też F21. Załogę stanowi 112 ludzi – 16 oficerów, 88 podoficerów i 8 marynarzy. Dla pełnego wykorzystania operacyjnego okrętów, każdy ma dwie załogi rotacyjne, „niebieską” (équipage bleu) i „czerwoną” (équipage rouge). Autonomiczność z uwagi na ilość zapasów jest ograniczona do 70 dób.

Muzealny Le Redoutable. W Cherbourgu. Fot. Tomasz Grotnik

Le Terrible był pierwszym SNLE dopuszczonym do czynnej służby z użyciem pocisków M51. W 2018 r. przeprowadził 500. patrol operacyjny w ramach stałego oceanicznego odstraszania nuklearnego, prowadzony nieprzerwanie przez SNLE należące do Marine nationale od 1972 r. Tym, który zapoczątkował działalność Force Océanique Stratégique był Le Redoutable, pierwszy w ogóle francuski atomowy okręt podwodny. Dziś można go podziwiać w Cité de la Mer w Cherbourgu, nieopodal miejsca narodzin wszystkich francuskich okrętów podwodnych z napędem jądrowym, gdzie pełni rolę muzeum.