Lotnisko to jest współużytkowane, będąc jednocześnie cywilnym portem lotniczym, ale na dwa tygodnie zamknięto je dla całego cywilnego ruchu lotniczego. „Blue Flag” to największe międzynarodowe ćwiczenie, jakie kiedykolwiek organizowały Siły Powietrzne Izraela: brało w nim udział ponad 100 samolotów i ponad 1000 osób personelu z ośmiu krajów. Organizowanie ćwiczenia zajęło ponad rok i zostało uwieńczone dużą konferencją planistyczną przeprowadzoną w czerwcu 2017 r., która kończyła etap przygotowań. Ćwiczenie jest prowadzone nad całym południowym Izraelem. W czasie przeprowadzania misji cała przestrzeń powietrzna jest dostępna bez ograniczeń wysokości i prędkości. Działania w powietrzu były prowadzone przez „Blue Force” w izraelskie dni powszednie, czyli od niedzieli do czwartku włącznie, z dwiema misjami szkolnymi dziennie. Zaplanowano też trzy misje nocne. Jeden wylot trwał średnio 60-90 minut. Ćwiczenie ma podobną organizację do corocznego ćwiczenia „Inihios” odbywającego się w Grecji i tureckiego ćwiczenia „Anatolian Eagle”, którego ostatnia edycja odbyła się w 2016 r. w bazie Konya w centralnej części Turcji.
Zagraniczne kontyngenty lotnicze do ćwiczenia „Blue Flag” były wystawiane przez następujące państwa: Stany Zjednoczone (USAFE), Polskę, Włochy, Grecję, Indie, Francję i Niemcy. Ćwiczenie „Blue Flag” podzielono na dwa etapy. Pierwszy etap, trwający przez tydzień, pozwolił kontyngentom poszczególnych państw na aklimatyzację oraz wzajemne poznanie się. W drugim tygodniu prowadzono drugi etap ćwiczenia – trenowano loty według skomplikowanych scenariuszy i w mieszanych, wielonarodowych ugrupowaniach. W niektórych przypadkach uczestnicy wykonywali loty przeciwko dywizjonowi „Latające Smoki”, który symulował przeciwnika, pozorowano też naziemne środki przeciwlotnicze. Poszczególne dni ćwiczenia podzielono na loty zapoznawcze, „rozgrzewkę”, misje w ramach obrony powietrznej, rywalizację w atakowaniu obiektów naziemnych, ćwiczenie małymi siłami i wreszcie ćwiczenie dużymi siłami, które prowadzono według najbardziej złożonego scenariusza w czasie ćwiczeń „Blue Flag”. Poszczególne załogi wykonywały po jednym locie dziennie.
Zwykle duże ćwiczenia są prowadzone z myślą o przetrenowaniu czegoś konkretnego, ale w „Blue Flag” było inaczej. Walki powietrzne miały charakter bardziej ogólny, podobnie jak uderzenia na obiekty naziemne czy misje w ramach systemu obrony powietrznej, ćwiczenia w obezwładnianiu nieprzyjacielskiej obrony powietrznej i walce radioelektronicznej oraz misje sił specjalnych na małych wysokościach, w których brały udział kontyngenty Sił Powietrznych Indii, indyjska jednostka specjalna „Garud” i Siły Specjalne Izraela.
Baza Ovda jest macierzystą bazą 115. Dywizjonu „Latające Smoki”, który został przezbrojony na F-16C w kwietniu 2017 r., wcześniej mając na wyposażeniu F-16A. Jest to dywizjon pozorujący przeciwnika – także dla uczestników ćwiczenia. Izraelskie „Blue Flag” jest często porównywane z ćwiczeniem „Red Flag” organizowanym co roku przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych w Newadzie, nad pustynią otaczającą bazę Nellis AFB. Podobnie jak w przypadku ćwiczenia „Red Flag” siły podzielono na zespoły „czerwone” i „niebieskie”, które następnie prowadziły symulowane bitwy powietrzne.
Głównym elementem scenariusza ćwiczenia „Blue Flag” jest podział na umowne państwa Falcon Land i Nowhere Land. Pierwsze z nich zostało utworzone przez siedem kontyngentów z krajów uczestniczących: Indii, Niemiec, Francji, Włoch, Polski, Grecji, Stanów Zjednoczonych i Izraela. Ich przeciwnik, Nowhere Land, tworzył izraelski 115. Dywizjon, używany do symulowania wrogich samolotów.
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu