Uroczysty przelot F-4E-2020 Terminator w asyście reprezentacyjnego zespołu akrobacyjnego Sił Powietrznych Turcji „Turkish Stars”, latającego na samolotach F-5 Freedom Fighter.

W związku z rozwojem wypadków wokół tureckich samolotów wielozadaniowych wykonanych w technologii utrudnionej wykrywalności Lockheed Martin F-35A Lightning II, zmienił się los ostatniego dywizjonu samolotów myśliwsko-bombowych F-4E-2020 Terminator Sił Powietrznych Turcji. 111. Dywizjon, który używa ostatnich samolotów tego typu może przeżyć renesans, jeśli zostanie podjęta pozytywna decyzja w sprawie kolejnego przedłużenia żywotności F-4E-2020 Terminator. Może to być konsekwencją decyzji amerykańskiego Kongresu o wstrzymaniu dostaw samolotów wielozadaniowych F-35A Lightning II do Turcji.

Od lipca 2016 r. 111. Dywizjon „Panterler” (Pantera) należący do 1. Głównej Bazy Lotnictwa Odrzutowego w Eskisehir, to jedyna jednostka używająca zmodernizowanych tureckich Phantomów II, które są czasem nazywane Terminatorami, po tym jak 171. Dywizjon „Korsanlar” (Korsarze) został rozwiązany i przekazał temu pierwszemu wszystkie swoje samoloty F-4E-2020 Terminator mające jeszcze zapas resursu. Spodziewano się wówczas rychłej dostawy samolotów wielozadaniowych F-35A Lightning II.
Co ciekawe, część samolotów uczestniczących w międzynarodowych ćwiczeniach lotniczych „Anatolian Eagle 2019” miało godła i emblematy starej jednostki. Już wcześniej do 111. Dywizjonu przekazano wszystkie samoloty ze 132. Dywizjonu z bazy Iconium. Dodatkowo 401. Dywizjon Doświadczalny także używa F-4E-2020 Terminator do prób uzbrojenia, doskonalenia taktyki i innych zadań, choć jednostka ta wykorzystuje głównie samoloty wielozadaniowe F-16 Block 30 i Block 40. Dywizjon ten nie ma ich jednak na swoim stanie, lecz pożycza ze 111. Dywizjonu, co jest ułatwione faktem, że jednostka doświadczalna również bazuje w Eskisehir.
Samolot wielozadaniowy F-35A Lightning II był uważany za naturalnego następcę samolotów myśliwsko-bombowych F-4E-2020 Terminator w zadaniach zwalczania obiektów naziemnych, a także następcę starszych samolotów F-16 Block 30, wykorzystywanych do tych samych zadań. Pozostałe F-16 mają zostać zastąpione przez własną konstrukcję: wielozadaniowy samolot myśliwski o cechach utrudnionej wykrywalności TF-X, którą jednak czeka jeszcze trudna droga rozwojowa. W oczekiwaniu na samoloty F-35A Lightning II w 2017 r. reaktywowano 171. Dywizjon, a wcześniej 172. Dywizjon „Sahin” (sokół), oba z bazy Malatya – 7. Głównej Bazy Lotnictwa Odrzutowego.
Niestety, z powodu braku dostaw F-35A Lightning II plany musiały ulec zmianie i F-4E-2020 Terminator na razie nie ma zmiennika. 111. Dywizjon aktualnie dysponuje ponad trzydziestoma Phantomami II (oficjalne dane mówią o posiadaniu 33 lub 34 takich samolotów), które pozostały z 54 zmodernizowanych maszyn w ramach programu war-
tego 632 miliony dolarów. Pierwsze 26 zmodernizowano w izraelskich zakładach Israel Aerospace Industries, a kolejne 28 – w 1. Kompleksie Obsługi Technicznej w bazie Eskisehir. Jednakże spośród zmodernizowanych samolotów tylko 26 lub 27 pozostaje w sprawności technicznej i wykonuje loty, pozostałe stracono w wypadkach lub zostały odstawione z powodu braku części zamiennych.
Samoloty F-4E Phantom II Sił Powietrznych Turcji zmodernizowano w Izraelu według tej samej dokumentacji, co izraelskie Kurnass 2000. Po przedłużeniu resursu i unowocześnieniu samoloty nazwano F-4E-2020 Terminator. Pierwsze zmodernizowane samoloty myśliwsko-bombowe weszły do służby 27 stycznia 2000 r. w 111. Dywizjonie, a następnie w 171. Dywizjonie.
Różnią się one od standardowych samolotów wielozadaniowych F-4E Phantom II nowymi belkami na uzbrojenie umożliwiającymi podwieszenie nowych typów kierowanych bomb lotniczych i pocisków rakietowych, wzmocnioną strukturą skrzydła, szczególnie w obszarze łączenia końcówek, wzmocnionymi ramami kabiny, wymienionym okablowaniem o łącznej długości w granicach 20 km (dzięki czemu zaoszczędzono około 750 kg) oraz wymienionymi przewodami hydraulicznymi i pneumatycznymi.
Chociaż samoloty wielozadaniowe F-16 i F-35 (czwarta i piąta generacja) zostały opracowane znacznie później, niż F-4 (druga generacja samolotów myśliwskich), to jednak maszyna ta wciąż zachowuje pewne możliwości bojowe, które są niedostępne dla lżejszych konstrukcji, co czyni ją bardzo wartościowym rozwiązaniem dla Sił Powietrznych Turcji. Pułap operacyjny Phantoma II jest wyraźnie większy, niż pułap F-16 czy F-35, mniej więcej, 18 300 m wobec 15 200 m dla samolotów F-16 czy F-35. Zwiększa to możliwości przetrwania Phantoma II w konfrontacji z przeciwnikiem powietrznym, czy nawet naziemnymi środkami przeciwlotniczymi.