4 listopada międzynarodowy koncern zbrojeniowy MBDA poinformował o testowym odpaleniu pierwszego kierowanego pocisku przeciwokrętowego piątej generacji typu Teseo Mk2/E.

Wspomniana próba zrealizowana została niemal miesiąc wcześniej, 14 października, i była pierwszą z pięciu, jakie zaplanowano na tym etapie rozwoju konstrukcji. Oznaczona była jako F0 i jej podstawowym celem było sprawdzenie mechanizmu opuszczenia kontenera transportowo-startowego i działanie silnika startowego (bez aktywacji silnika marszowego). Kolejne testy nazwane zostały roboczo jako F1 (testy powierzchni aerodynamicznych i kompleksowego układu napędowego), F2 (sprawdzenie działania układu naprowadzania), F3 (sprawdzenie możliwości atakowania celów lądowych) i F4 (testy na okręcie).

Najnowsza generacja Teseo dysponuje kilkoma nowymi a przez to i ciekawymi możliwościami. Warto tu wspomnieć przede wszystkim o nowym układzie naprowadzania z radarem z anteną o skanowaniu aktywnym (AESA), która zapewnia wysoką odporność na oddziaływania systemów walki elektronicznej przeciwnika a także możliwość modyfikacji trasy lotu pocisku poprzez łącze satelitarne. Zastosowanie nowego silnika marszowego umożliwiło znaczne zwiększenie zasięgu, który wg. danych producenta przekracza 189 Mm poruszając się z wysoką prędkością poddźwiękową (zapewne wyższą od 0,91 Mach, którą uzyskiwała wersji Mk2/A). Podobnie jak większość już znajdujących się w eksploatacji pocisków tego typu, w ostatniej fazie lotu nowy Teseo może wykonywać gwałtowne manewry celem uniknięcia systemów obrony bezpośredniej. Dla porównania, starsza odmiana mogła razić cele w odległości do 100 Mm. Długość nowej generacji pocisku wynosi 5 m (a kontenera transportowo-startowego 5,5 m). Masa startowa wyniesie z kolei 700 kg. Poza wspomnianą już główką radiolokacyjną pocisk otrzymał także dodatkowy układ optoelektroniczny (przydatny szczególnie podczas ataków na cele lądowe). Producent nie ujawnia masy głowicy bojowej, poza stwierdzeniem że jest ona burząca wyposażona w zapalnik zbliżeniowy oraz uderzeniowy. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że masa wersji Mk2/E oraz Mk2/A są zbliżone, założyć można że i masa głowicy będzie podobna czyli ok. 210 kg. Warto także zwrócić uwagę na całkowicie zmieniony kształt i konfiguracje kadłuba nowych pocisków, którym nadano cechy trudnowykrywalności.

Umowa na opracowanie nowej wersji kierowanego pocisku przeciwokrętowego zawarta została w listopadzie 2020 roku, podczas gdy prace projektowe ruszyły w styczniu 2021 roku. Dzięki temu, że nowy pocisk jest ewolucją starszej wersji, dostosowanie systemów okrętowych dla wersji Mk2/E nie będzie ani szczególnie trudne ani kosztowe, co więcej najważniejsze systemy (jak radiolokacyjne) pozostaną w zasadzie niezmienione. Wszystkie przyłącza tak elektryczne jak i transmisyjne są w pełni kompatybilne, podobnie jak stelaże dla kontenerów transportowo-startowych. W ramach modernizacji okręty otrzymają jedynie nowe konsole operatorskie, zdolne do wykorzystania wszystkich aspektów nowego oręża. Począwszy od 2027 roku najnowsza wersja pocisku  stanowić ma główny oręż ofensywny wielu nowych okrętów Marina Militare w tym m.in. wielozadaniowych okrętów typu Thaon di Revel (Pierwszy „wypasiony” PPA w służbie/ZBiAM.pl), przyszłych niszczycieli typu DDX a także fregat typu FREMM Evo (Podpisano umowę na budowę fregat FREMM Evo/ZBiAM.pl). Zastąpić ma także, wykorzystywane obecnie na pokładach fregat typu FREMM oraz niszczycielach typu Horizon, pociski starszej generacji typu Mk2/A.