Drugiego dnia Warsaw Security Forum 2021, zorganizowanego przez Fundację im. Kazimierza Pułaskiego i The German Marshall Fund of the United States, Leonardo miało dwie prezentacje przemysłowe. Jedna z nich dotyczyła tytułowych okrętowych systemów bojowych, a druga oferty i potencjału spółki PZL-Świdnik i była oczywiście skupiona na śmigłowcach w kontekście wymagań operacyjnych Sił Zbrojnych RP. Pierwszą z nich przedstawiał Riccardo Ricci, reprezentujący Leonardo Defence Systems, natomiast drugą ofertę PZL-Świdnik prezes tej spółki Jacek Libucha.
Ricci w trakcie swojego wystąpienia unaocznił uczestnikom Warsaw Security Forum, że Leonardo Defence Systems może dostarczyć okrętową elektronikę bojową każdej kategorii i zintegrować ją w ramach ujednoliconego okrętowego systemu dowodzenia.
I tak Ricci pokazał, że Leonardo może dostarczyć: okrętowe trójwspółrzędne stacje radiolokacyjne (serii Kronos), pomocnicze systemy radarowe (układy IFF, radary nawigacyjne itp.), optoelektronikę (głowice optoelektroniczne, alertery termiczne), systemy rozpoznania i walki radioelektronicznej, systemy kontroli ognia (artyleryjskiego i rakietowego, radarowe i optoelektroniczne), okrętowe systemy dowodzenia klasy CMS (Combat Management Systems), systemy łączności (różnych pasm, klasy SDR, łącza wymiany danych taktycznych Link 11/16/22, łączności satelitarnej, switche i routery itd.), systemy obróbki danych z radiolinii (datalinków). Do tego dochodzą systemy i uzbrojenie do walki podwodnej (sonary różnych typów i przeznaczenia, systemy obrony przeciwtorpedowej, systemy zwalczania okrętów podwodnych) oraz awionika wielozadaniowego śmigłowca pokładowego. Listę sensorów dopełnia produkowane przez Leonardo okrętowa artyleria (127 i 76 mm oraz zdalnie sterowane systemy uzbrojenia z armatami średniokalibrowymi 40, 30 mm itd.) i amunicja tych kalibrów (w tym DART, Vulcano). Leonardo zapewnia też integrację pocisków rakietowych (przeciwokrętowych, przeciwlotniczych). Ricci podkreślał elastyczność okrętowych systemów Leonardo posługując się architekturą fregat typu FREMM (włoskiego wariantu) i wielozadaniowych typu PPA, okrętów dość różniących się od siebie.
Warto jeszcze wspomnieć o dyskusji panelowej „Siły morskie w XXI w. – luksus czy konieczność we współczesnym świecie” (Naval Forces in the 21 Century – A Luxury or Necessity in the Contemporary World), w której uczestniczyli: inspektor Marynarki Wojennej RP wadm. Jarosław Ziemiański, dowódca Centrum Operacji Morskich wadm. Krzysztof Jaworski, analityk Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego Reuben Johnson, kmdr Royal Navy David Goldsmith (z pionu ds. zakupów okrętów i systemów przyszłości RN) i – last but not least – kmdr por. Claudia Cesare, reprezentująca Sztab Marina Militare. Obecność kmdr por. Cesare była o tyle istotna, że Włochy były państwem wiodącym Warsaw Security Forum 2021.
Warto w kontekście tej dyskusji odnotować część uwag Ziemiańskiego, który wyraźnie stwierdził, że w przypadku programu Miecznik chodzi o fregaty, gdyż jako okręty o odpowiednio dużej wyporności mogą pełnić zadania OPL. I plan jest taki, aby Miecznik docelowo zintegrować poprzez IBCS z OPL całej Polski.
Poza tym Ziemiański dal jasno do zrozumienia, że operacje morskie to operacje połączone i okręty muszą działać w warunkach panowania w powietrzu, inaczej siły nawodne nie mają szans. Cesare powiedziała, że z punktu widzenia włoskiej doktryny wojskowej Marina Militare to najważniejszy rodzaj sił zbrojnych.
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu