8 sierpnia w należącej do korporacji General Dynamics stoczni National Steel and Shipbuilding Company (NASSCO) w San Diego w stanie Kalifornia odbyła się uroczystość położenia stępki zbiornikowca floty, który otrzyma imię Lucy Stone (T-AO 209).

Lucy Stone jest piątą jednostką typu John Lewis, która budowana jest dla amerykańskiego dowództwa logistycznego MSC (Military Sealift Command). Palenie blach do jej budowy odbyło się 21 października 2022 roku (Postępy budowy amerykańskich okrętów w San Diego/ZBiAM.pl). Okręt ten swoje imię otrzymał na cześć członkini amerykańskiego abolicjonizmu (podobnie jak Sojourner Truth T-AO-210).

Program zakłada docelową budowę 20 jednostek tego typu, choć na chwilę obecną zamówiono dziewięć okrętów. Mają one początkowo wspierać a następnie zastąpić eksploatowane obecnie zbiornikowce floty t. Henry J. Kaiser (16 okrętów w służbie od 1986 roku). Zadania nowo budowanych jednostek są tożsame z tym jakie realizują obecnie Kaisery, tj. zaopatrywanie amerykańskich okrętów oraz ich zespołów w tym głównie grup lotniskowcowych oraz desantowych w paliwo oraz ograniczone ilości materiałów suchych.

NASSCO umowę na budowę sześciu pierwszych zbiornikowców, początkowo określanych jako T-AO(X), otrzymała 30 czerwca 2016 roku. Budowę prototypowego USNS John Lewis (T-AO-205) rozpoczęto 20 września 2018 roku, położenie stępki odbyło się 13 maja 2019 roku, wodowanie 12 stycznia 2021 roku a banderę podniesiono na jego pokładzie 27 lipca 2022 roku. Stępkę drugiego okrętu USNS Harvey Milk (T-AO-206) położono 3 września 2020 roku, a gotowy kadłub zwodowano 6 listopada 2021 roku. Okręt ten obecnie jest wyposażany i przygotowany do podniesienia bandery. Położenie stępki trzeciego okrętu przyszłego USNS Earl Warren (T-AO-207) miało miejsce 30 kwietnia 2022 roku. 5 grudnia z kolei miało miejsce położenie stępki dla przyszłego Robert F. Kennedy (T-AO-208) (Kolejny zbiornikowiec dla US Navy/ZBiAM.pl). Palenie blach dla Sojourner Truth (T-AO-210) odbyło się z kolei 27 marca bieżącego roku (Rozpoczęto budowę kolejnego zbiornikowca floty dla US Navy/ZBiAM.pl). Kolejne dwa zamówione okręty nosić będą imiona: Thurgood Marshall (T-AO-211) oraz Ruth Bader Ginsburg (T-AO-212). 23 maja NASSCO poinformowało o podpisaniu aneksu do umowy o wartości 736 mln USD (zwiększając wartość bazowego kontraktu do 5,5 mld USD) na budowę dziewiątej jednostki (T-AO-213), dla której nie wybrano jeszcze imienia.

Projekt nowych zbiornikowców flot opracowany został zgodnie z cywilnymi wymaganiami dotyczącymi tankowców, w tym m.in. podwójny kadłub, oraz wojskową doktryną OPNAVINST 9070.1, która reguluje kwestie przeżywalności wszystkich jednostek budowanych dla US Navy. Nadzór nad budową realizuje amerykańskie towarzystwo klasyfikacyjne ABS (American Bureau of Shipping).

Okręty charakteryzują się wypornością pełną 49850 ton przy wymiarach 227,4×32,4×10,2 m. Dla porównania obecnie eksploatowane zbiornikowce floty legitymują się wypornością pełną 41 353 ton, a ich kadłub ma wymiary 206,5×29,7×11 m. Napęd stanowią dwa średnio obrotowe silniki wysokoprężne Fairbanks-Morse 12V48/60 CR o mocy po 14400 kW przy zaledwie 500 obr/min. Obracają one dwoma wałami napędowymi ze śrubami o skoku zmiennym. Maksymalna prędkość okrętów wynosi 20 węzłów, przy której mogą przebyć 6147 Mm. Załoga stała składa się 99 marynarzy cywilnych (CIVMAR). Pojemność zbiorników umożliwia okrętom przewożenie do 24 800 m³ paliwa (dla porównania starsze jednostki mimo mniejszej wyporności mogą przewozić nieco więcej bo 28600 m³ paliwa). W stosunku jednak do nich nowe okręty mają większe możliwości transportu ładunków suchych. Pojemność dedykowanych magazynów dla mrożonych produktów wynosi 1530 m³, a chłodniczych kolejne 1646 m³. Podobnie jak starsze okręty, nowe zbiornikowce wyposażone są w siedem stanowisk UNREP (Underway replenishment), z których pięć przeznaczonych jest do przekazywania paliwa (trzy na lewej burcie i dwa na prawej). Umożliwia to obsługę do dwóch okrętów w tym samym czasie. Możliwości obronne okrętów w chwili oddania ich do służby są mniej niż symboliczne i ograniczają się do wkm kal. 12,7 mm oraz broni osobistej zaokrętowanych żołnierzy. W ich konstrukcji uwzględniono jednak odpowiednie zapasy mocy, wyporności oraz miejsca do instalacji w razie potrzeby systemów obrony bezpośredniej typu Mk 15 Phalanx block 1B lub SeaRam, a także systemów zabezpieczających przez zbliżającymi się torpedami (pułapka holowana systemu AN/SLQ-25 Nixie) zgodnie z koncepcją „ready for but not with”.