17 grudnia zawarto porozumienie pomiędzy włoskim koncernem stoczniowym Fincantieri S.p.A. a grecką grupą stoczniową ONEX Shipyards & Technologies Group. Celem tej umowy jest wspólne stworzenie linii produkcyjnej nowoczesnych okrętów klasy korweta wraz z niezbędnym zapleczem do ich późniejszej obsługi, remontów i modernizacji.

Stosowna infrastruktura powstanie na terenach, należących do greckiego koncernu, stoczni w miejscowościach Eleusis oraz Siros. Zakłady te należały jeszcze nie dawno do drugiego największego koncernu stoczniowego w Grecji – Elefsis Shipyards. Ich przejęcie przez grupę ONEX nastąpiło w połowie 2020 roku. Koncern Elefsis ma w swoim portfolio całkiem sporo jednostek do dzisiaj służących w Siłach Morskich Grecji (Polemikó Naftikó – PN) w tym m.in.: siedem korwet rakietowych typu Roussen (znanych też jako Super Vita, w służbie od 2005 roku) oraz pięć okrętów desantowych typu Jason (w służbie od 1994 roku).

Podpisane porozumienie precyzowało zakres współpracy pomiędzy Rzymem a Atenami w kwestii współpracy przy budowie dwóch (z opcją na trzeci okręt) nowoczesnych korwet rakietowych typu Doha (FCx30, cztery jednostki tego typu, znane jako Al Zubarah zamówił Katar, z których dwie są już w aktywnej służbie), wraz z niezbędnym wsparciem technicznym, transferem technologii i szeroko pojętego know-how przez stronę włoską. Ogólnie dla PN zbudowanych zostanie o jeden okręt więcej. Prototypowa jednostka powstanie bowiem w stoczni Fincantieri w Muggiano.

Wartość powyższych inwestycji wynosi 80 mln EUR, podczas gdy wartość całego programu budowy jednostek dla PN szacowana jest na 1,5 mld EUR. Właściwa umowa już na budowę okrętów podpisana ma zostać w przyszłym roku, podczas gdy przekazanie prototypowego okrętu nastąpić ma w 2025 roku. Zakłada się także, że prace przy okrętach umożliwią utworzenie ponad 2500 nowych miejsc pracy bezpośrednio i pośrednio związanych z tym projektem. Współpraca na tak szeroką skalę pomiędzy oboma krajami to także poważny zastrzyk korzyści dla całego sektora okrętowego w Grecji zarówno tego zorientowanego na przemysł wojskowy jak i cywilny otwierając drogę do dalszej współpracy przy budowie okrętów oraz statków. Podpisanie tego porozumienia jednoznacznie wskazuje na wybór przez rząd w Atenach Włoch jako preferowanego partnera przy dalszej modernizacji swoich sił morskich. Zrezygnowano przy tym z konkurencyjnej oferty francuskiej Naval Group w postaci jednostek na bazie projektu Gowind 2500.

Korwety typu FCx30 charakteryzują się wypornością pełną 3250 ton przy wymiarach kadłuba 107x14,7x8,6 m. Napęd skonfigurowany w najbardziej bodaj obecnie preferowanym układzie CODAD z czterema silnikami wysokoprężnymi, które poprzez dwie przekładnie zbiorcze redukcyjne obracają dwoma śrubami o zmiennym skoku typu FCPP (Featherable Controllable Pitch Propellers). Ciekawostką tej konstrukcji jest możliwość ustawienia łopat w znaną z lotnictwa tzw. chorągiewkę (czyli automatyczne ustawienie łopat cięciwą równolegle napływających strug wody) dzięki czemu po wyłączeniu silnika śruba się nie obraca i nie zwiększa sztucznie oporu hydrodynamicznego. Zasięg przy prędkości ekonomicznej 15 węzłów wynosi 3500 Mm (prędkość maksymalna to 28 węzłów). Załoga liczy 98 osób przy czym istnieje możliwości zaokrętowania dodatkowych 14.

Uzbrojenie obejmuje systemy: artyleryjskie (Leonardo 76/62 mm Super Rapid, Leonardo MARLIN-WS kal. 30 mm) oraz rakietowe (VLS Sylver A50 dla pocisków Aster 30 Block 1, Mk31 RAM, MBDA Exocet MM 40 Block 3). Dodatkowo na rufie zabudowano lądowisko o wymiarach i nośności odpowiedniej dla śmigłowców wielkości NH90. Głównym systemem radiolokacyjnym jest trójwspółrzędny pracujący w paśmie G (4-8 GHz) radar Leonardo Kronos Grand Naval, którego antenę umieszczono w charakterystycznej kopule na topie masztu głównego.