W ostatnich latach WSOSP weszla w posiadanie kilkunastu nowoczesnych ultralekkich statkow powietrznych wykorzystywanych przez Akademicki Osrodek Szkolenia Lotniczego.

O ukończeniu „Szkoły Orląt” i wstąpieniu do elitarnego grona lotniczego marzyły i marzą całe pokolenia młodych ludzi. Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie wielu wydaje się czymś niedostępnym – tak ze względu na wysoki poziom, wymaganą od studenta samodyscyplinę, jak i przede wszystkim wysokie wymagania zdrowotne. Nie jest to jednak aż tak trudne jakby mogło się wydawać – przekonuje rektor – komendant WSOSP gen. bryg. dr. pil. Piotr Krawczyk.

WSOSP to najstarsza uczelnia lotnicza w Polsce, której korzenie sięgają 1925 r. Dzięki przeprowadzonym w ostatnich latach inwestycjom dysponuje obecnie nie tylko profesjonalną kadrą, złożoną z doświadczonych w Siłach Zbrojnych RP pilotów i członków personelu naziemnego, ale także nowoczesnym sprzętem latającym, symulatorami i pomocami dydaktycznymi. Wszystko to, w połączeniu z ostatnimi inwestycjami w 4. Skrzydle Lotnictwa Szkolnego, w tym w znajdującą się „po sąsiedzku” 41. Bazę Lotnictwa Szkolnego, daje perspektywę stworzenia światowej klasy międzynarodowego ośrodka szkolenia – dla pilotów oraz personelu lotnictwa wojskowego i cywilnego. Już teraz uczą się tam adepci lotnictwa z Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a zainteresowanie zgłaszają m.in. także należące do Sojuszu Północnoatlantyckiego państwa europejskie.
Obecnie w Wyższej Szkole Oficerskiej Sił Powietrznych uczy się około 2000 studentów z czego 800 na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego i Logistyki, a 1200 na Wydziale Lotnictwa (z kierunkami: „Lotnictwo i Kosmonautyka” oraz „Nawigacja” podzielonymi na studia wojskowe i cywilne). 404 obecnych studentów to podchorążowie, których nabór w ostatnich latach stale się zwiększał: z 60 osób w 2015 r., przez 90 w 2016 po 122 w ubiegłym roku. WSOSP przyjmuje więc dwukrotnie więcej przyszłych wojskowych pilotów i nawigatorów niż jeszcze trzy lata temu. W bieżącym roku liczba przyjmowanych kandydatów – jak potwierdziły władze uczelni – powinna się utrzymać na poziomie co najmniej 110 osób. Do tego z kursów doszkalających bądź odnawiających nawyki we WSOSP korzysta rocznie średnio 2,5 tys. żołnierzy zawodowych.
Po ukończeniu studiów wojskowych adept lotnictwa otrzymuje stopień podporucznika i jedną z kwalifikacji zawodowych:

• licencję pilota turystycznego PPL(A) wraz z uprawnieniem do lotów według wskazań przyrządów IR(A) (jeżeli docelowo ma zostać pilotem odrzutowego samolotu bojowego);
• licencję pilota śmigłowcowego PPL(H) (przyszły pilot wojskowego śmigłowca);
• licencję pilota zawodowego CPL(A) wraz z uprawnieniem do lotów według wskazań przyrządów IR(A) oraz lotów na samolotach wielosilnikowych (ME) (w przypadku przyszłego pilota samolotu transportowego).

Oprócz tego na specjalizacjach nie związanych z lataniem można uzyskać zawód nawigatora wojskowego statku powietrznego, nawigatora naprowadzania, kontrolera ruchu lotniczego, operatora bezzałogowych statków powietrznych lub logistyka portów lotniczych. Z kolei ukończenie studiów cywilnych, w zależności od wybranej specjalności i kierunku toruje drogę do stania się pilotem śmigłowca (ukończenie szkoły z licencją CPL (H)), bądź samolotu wielosilnikowego (uprawnienia do latania IR(A)/ME), zawodu nawigatora bądź pracy jako inżynier lotniczy w nowoczesnych zakładach przemysłu lotniczego lub wykorzystujących statki powietrzne.
WSOSP zainwestowała w infrastrukturę jak i wyposażenie najwyższej klasy. Wymienić trzeba tu przede wszystkim zakup dla Akademickiego Ośrodka Szkolenia Lotniczego (AOSL) ultralekkich samolotów Diamond DA 20 C-1, dwusilnikowych Diamond DA 42 i śmigłowców Guimbal Cabri G2 w odpowiednio: ośmiu, trzech i siedmiu egzemplarzach. Do tego dochodzą starsze statki powietrzne w postaci dwóch samolotów Zlín Z-143 LSi, jednego Zlín Z-242 L, jednego Zlín Z-526 F i pojedynczego zakonserwowanego samolotu An-2. Zgodnie z programem każdy adept lotnictwa ma wylatać w czasie studiów od 180 do 200 godzin na różnych typach statków powietrznych. Cała „Szkoła Orląt” szczyci się rocznym nalotem od 11,5 do nawet 14,5 tys. godzin. To więcej niż w przypadku jakiejkolwiek wojskowej bazy lotniczej – podkreśla rektor-komendant.