4 sierpnia z Koczin wyszedł na próby morskie lotniskowiec Vikrant. To pierwszy okręt tej klasy zbudowany w Republice Indii.
Vikrant (pol. odważny) powstał w wyniku programu Air Defence Ship. Opracowany w jego ramach projekt 71 stał podstawą do budowy pierwszego w Indiach lotniskowca, określanego od 2006 roku jako Indigenous Aircraft Carrier 1 (IAC-1).
Program zainicjowano w 1999 roku. Dwa lata później opublikowano pierwsze grafiki przedstawiające okręt klasy STOBAR (Short Take-Off But Arrested Recovery, dla samolotów ze skróconym startem i klasycznym lądowaniem z dobiegiem skracanym aerofiniszerami) ze skocznią do startu samolotów, wypierający 32 000 ton. Projekt ewoluował i w 2003 roku został zatwierdzony do realizacji. Wyporność wzrosła do 37 500 ton, później do ponad 40 000 ton, a zasadniczym samolotem pokładowym stał się MiG-29K.
Stępkę lotniskowca położono 28 lutego 2009 roku w suchym doku stoczni Cochin Shipyard Limited w Koczin. Kadłub zwodowano 12 sierpnia 2013 roku. Po długim okresie wyposażania rozpoczęto próby na uwięzi, które zakończyły się w grudniu 2020 roku.
Vikrant ma 262 m długości i 62 m szerokości. Wypiera około 45 000 ton. Napęd stanowią cztery turbiny gazowe General Electric LM2500+ o łącznej mocy 80 MW, pracujące na dwie śruby. Jednostka ma rozwijać prędkość 30 węzłów i mieć zasięg 8000 mil morskich.
Pokład lotniczy został zaprojektowany tak, aby samoloty myśliwskie MiG-29K mogły startować bez wspomagania katapulty, dzięki skoczni na dziobie (ski-jump). Przewiduje się, że grupę lotniczą będzie tworzyło do trzydziestu samolotów, w tym do 24–26, przede wszystkim MiG-29K, a oprócz nich 10 śmigłowców wczesnego ostrzegania Kamow Ka-31 lub zwalczania okrętów podwodnych i ratowniczych Westland Sea King. Możliwe, że będą to też Lockheed Martin Sikorsky MH-60R i HAL Dhruv.
Uzbrojenie stałe lotniskowca obejmuje: system obrony powietrznej Israel Aerospace Industries Barak-8 (64 pociski w dwóch wyrzutniach pionowych), cztery 76 mm armaty uniwersalne Leonardo Oto Melara Super Rapid i cztery 30 mm armaty AK-630. Zasadniczym sensorem jest system radiolokacyjny IAI Elta EL/M-2248 MF-STAR. Ponadto lotniskowiec ma m.in. radar trójwspółrzędny Leonardo RAN-40L, system walki elektronicznej DRDO Shakti i wyrzutnie środków zakłócających. System zarządzania walką dostarczyła prywatna firma Tata Power Strategic Engineering Division.
Vikrant kosztował do tej pory około 3,5 mld USD. Lotniskowiec ma być przekazany Marynarce Wojennej Republiki Indii do do sierpnia 2022 roku, co wydaje się być mało realnym terminem. Obecnie jedynym lotniskowcem floty Indii jest Vikramaditya, zakupiony w Federacji Rosyjskiej i przebudowany ciężki krążownik lotniczy Admirał Fłota Sowietskowo Sojuza Gorszkow projektu 11434. Służy on od 16 listopada 2013 roku.
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Ale motto! Nie lepsze było by "skopię im dupska"?