Northrop Grumman to publiczna spółka akcyjna notowana na nowojorskiej giełdzie papierów wartościowych (New York Stock Exchange, NYSE). Jej akcjonariat jest rozproszony – 25 stycznia 2018 r. liczba posiadaczy akcji zwykłych wynosiła około 23 420. Siedziba władz spółki znajduje się w Falls Church w Wirginii. Przewodniczącym rady dyrektorów (prezesem zarządu) i dyrektorem generalnym jest Wesley G. Bush, a dyrektorem operacyjnym Kathy J. Warden. Northrop Grumman ma ponad 420 placówek (zakładów produkcyjnych, ośrodków badawczo-rozwojowych, biur i przedstawicielstw) w ponad 20 krajach, w których zatrudnia około 70 tys. pracowników. Szeroki zakres działalności firmy obejmuje branżę lotniczą, kosmiczną, zbrojeniową, elektroniczną i informatyczną. Firma oferuje swoje produkty i usługi zarówno na rynku wojskowym, jak i cywilnym. Pełni funkcje głównego wykonawcy, głównego podwykonawcy, partnera przemysłowego lub preferowanego dostawcy w wielu priorytetowych programach wojskowych i rządowych realizowanych w Stanach Zjednoczonych i innych krajach.
W 2017 r. przychód ze sprzedaży wyniósł 25,803 mld dolarów, dochód operacyjny 3,299 mld dolarów, a zysk netto 2,015 mld dolarów. Aż 84,6 % przychodu (21,837 mld dolarów) pochodziło z zamówień amerykańskich agencji federalnych (głównie Departamentu Obrony), 12,8 % (3,302 mld dolarów) przyniosła sprzedaż na rynkach zagranicznych, a 2,6 % (664 mln dolarów) sprzedaż amerykańskim klientom komercyjnym. W porównaniu z 2016 r. przychód ze sprzedaży wzrósł o 1,295 mld dolarów (5,3 %), ale zysk netto spadł o 185 mln dolarów (8,4 %). Wydział Aerospace Systems uzyskał przychód 11,955 mld dolarów (co stanowiło 46,3 % przychodu całego koncernu; wzrost o 10,4 % w porównaniu z 2016 r.), Mission Systems – 11,382 mld (44,1 %; wzrost o 4,2 %), a Technology Services – 4,750 mld (18,4 %; spadek o 1,6 %). Całkowity przychód zmniejszył się wszakże o 2,284 mld dolarów (8,8 %) wskutek strat na operacjach międzywydziałowych. W badania i rozwój zainwestowano 2,5 % przychodu ze sprzedaży. Portfel zamówień na 31 grudnia 2017 r . osiągnął wartość 42,878 mld dolarów (spadek o 5,4 % w porównaniu z końcem 2016 r.).
Założycielem firmy Northrop był uzdolniony konstruktor i wizjoner John Knudsen „Jack” Northrop. Urodził się w 1895 r. w Newark w New Jersey, ale w 1904 r. wraz z rodzicami przeprowadził się do Santa Barbara w Kalifornii. Lotnictwem zainteresował się w 1911 r., gdy na własne oczy zobaczył krążący nad miastem dwupłatowy samolot. Jak wielu pionierów lotnictwa Jack nie miał technicznego wykształcenia – edukację zakończył na szkole średniej. Braki w fachowej wiedzy nadrabiał wrodzonym talentem i niezwykłą pracowitością. W 1916 r. zatrudnił się w firmie braci Loughead (Lockheed), gdzie jako kreślarz uczestniczył w projektowaniu łodzi latającej F-1. Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do wojny w kwietniu 1917 r. został powołany do wojska. Po dziewięciu miesiącach służby w Signal Corps wrócił do firmy. Po zakończeniu I wojny światowej zaprojektował swój pierwszy samolot – zgrabny sportowy dwupłat S-1 z kadłubem o drewnianej skorupowej konstrukcji i składanymi skrzydłami (aby mieścił się w przydomowych garażach). Jednak konkurencja znacznie tańszych samolotów pochodzących z wojskowego demobilu sprawiła, że produkcji S-1 nie podjęto, a firma Loughead Aircraft Manufacturing Company zakończyła działalność w 1921 r.
Po kilku latach pracy dla swojego ojca przy projektowaniu i budowie domów, w 1923 r. Jack zatrudnił się jako konstruktor w firmie Douglas Aircraft Company w Santa Monica. Tam uczestniczył w projektowaniu i budowie samolotu „Round-the-World” Cruiser. W wolnym czasie opracował koncepcję samolotu w układzie latającego skrzydła, której pozostał wierny do końca swojej kariery. W 1927 r. wrócił do nowo założonej w Hollywood firmy Lockheed Aircraft Company, gdzie zaprojektował samolot Vega – zgrabny wolnonośny górnopłat o drewnianej konstrukcji. Jego oblotu z Mines Field w Inglewood (obecnie Los Angeles International Airport) dokonał Edward A. Bellande 4 lipca 1927 r. Samolot odniósł wielki sukces, a Northrop zyskał uznanie w branży lotniczej.
Zachęcony sukcesem, w czerwcu 1928 r. wraz z Williamem Kennethem Jayem założył w Los Angeles własną firmę Avion Corporation (kapitał wyłożył George Hearst, syn magnata prasowego Williama Randolpha Hearsta), gdzie natychmiast przystąpił do budowy pierwszego samolotu w układzie latającego skrzydła Model I (lub Experimental No. 1), nazwanego oczywiście Flying Wing. Samolot miał płat o całkowicie metalowej półskorupowej konstrukcji z pracującym pokryciem, która kilka lat później stała się standardem w przemyśle lotniczym. Wbrew nazwie nie było to jednak „czyste” latające skrzydło, na końcach dwóch belek ogonowych bowiem znajdowało się usterzenie. Oblotu samolotu dokonał Eddie Bellande 26 września 1929 r. z wyschniętego jeziora Muroc Dry Lake na pustyni Mojave.
W październiku 1929 r., z powodu problemów finansowych, Northrop sprzedał udziały w firmie Avion koncernowi United Aircraft and Transport Corporation (UATC). Wytwórnia została przeniesiona do Burbank, a 1 stycznia 1930 r. przemianowana na Northrop Aircraft Corporation. Jej pierwszym dziełem był jednosilnikowy wolnonośny dolnopłat o całkowicie metalowej konstrukcji Alpha, zbudowany dla Transcontinental & Western Air (TWA) w celu przewozu pasażerów i poczty. W 1931 r. powstał lekki dwumiejscowy samolot sportowy Beta. We wrześniu tego samego roku, z powodu panującego w kraju kryzysu, zarząd UATC postanowił przenieść firmę Northropa do Wichita w Kansas i połączyć ją ze Stearman Aircraft. Przeciwny temu posunięciu Jack opuścił firmę i w styczniu 1932 r. wspólnie z Donaldem W. Douglasem założył w Inglewood nową firmę Northrop Corporation. Douglas objął w niej 51 % udziałów, a Northrop 49 %. Jack został prezesem, Ken Jay wiceprezesem, a Donovan R. Berlin głównym konstruktorem. Tutaj powstały kolejne udane samoloty: Gamma, Delta, BT-1 i A-17. Kilka innych maszyn pozostało w formie prototypów.
Problemy z jakością i terminowością produkcji samolotów A-17 skłoniły Donalda Douglasa do odkupienia od Northropa jego pakietu akcji w kwietniu 1937 r. Pięć miesięcy później firma Northrop Corporation przestała istnieć jako samodzielny podmiot, została bowiem przekształcona w El Segundo Division firmy Douglas Aircraft Company. Douglas położył nacisk na zwiększenie produkcji seryjnej, a nie projektowanie nowatorskich konstrukcji. Niezadowolony z takiego obrotu spraw Jack opuścił Douglasa 1 stycznia 1938 r., po czym 7 marca 1939 r. założył w Hawthorne swoją trzecią, tym razem całkowicie niezależną firmę Northrop Aircraft, Incorporated (czasem nazywaną nieoficjalnie The New Northrop). Jack został jej prezesem i głównym konstruktorem. W gronie pierwszych współpracowników znaleźli się m.in. Edward A. Bellande, La Motte T. Cohu, Gage H. Irving, Moye W. Stephens, Thomas H. Quayle, Francis Johnson, Herbert DeCenzo, Walter J. Cerny i Vladimir H. Pavlecka. Northrop nawiązał również współpracę ze znanymi specjalistami z dziedziny aerodynamiki – Edwardem F. „Zapem” Zaparką i doktorem Theodorem von Karmanem.
W czerwcu firma wyemitowała i sprzedała akcje o wartości 1,25 mln dolarów, uzyskując kapitał na rozpoczęcie działalności. Teraz „Jack” mógł wreszcie zrealizować plany budowy latających skrzydeł. Jego niekonwencjonalne konstrukcje zdecydowanie wyprzedziły swoje czasy, ale ku wielkiemu rozżaleniu Northropa nie znalazły zastosowania. Konstruktor podejrzewał nawet polityków, Siły Powietrzne i konkurencję o zmowę i sabotowanie jego pomysłów. Po anulowaniu przez US Air Force programu bombowca XB/YB-35/49, w listopadzie 1952 r. Jack przeszedł na emeryturę, ostatecznie kończąc swoją działalność w branży lotniczej. Jednak firma Northrop przetrwała i rozwijała się. Zbudowano w niej wiele typów samolotów w mniej lub bardziej klasycznych układach konstrukcyjnych, a także pociski, rakiety i bezzałogowe statki powietrzne (BSP).
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu