SYMULATORY 2016 w WITU

23 lutego w Wojskowym Instytucie Technicznym Uzbrojenia w Zielonce odbyła się konferencja zatytułowana „SYMULATORY 2016 – Symulatory i trenażery broni w szkoleniu Sił Zbrojnych – nowoczesność technologii i kierunki rozwoju”. Zorganizowali ją:  Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia i Inspektorat Szkolenia Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych. Wydarzenie to, połączone z inauguracją działalności Laboratorium Symulatorów WITU i obchodów 90-lecia tej placówki, było także okazją do przedstawienia planowanych kierunków rozwoju systemów wspomagania szkolenia w Siłach Zbrojnych RP i innych służbach bezpieczeństwa publicznego, opartych na cyfrowych urządzeniach symulacyjnych. Wskazano też na potencjalne wyzwania i zagrożenia z tym związane.

Wo wydarzeniu wzięli udział m.in.: szef Inspektoratu Szkolenia Dowództwa Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. bryg. Andrzej Danielewski, prezes firmy Autocomp Management Sp. z o.o. Krzysztof Hładyszewski i prezes firmy Elektrotim S.A., która zbudowała Laboratorium Symulatorów WITU, Andrzej Diakun. Obrady konferencji otworzył dyrektor WITU, płk dr Jacek Borkowski, po nim zabrał głos generał Danielewski, który nakreślił plany dotyczące rozwoju bazy symulatorowej w Siłach Zbrojnych RP. Obecnie realizowanym celem jest stworzenie warunków do połączonego szkolenia dowództw i wojsk, czyli doprowadzenie do interoperacyjności pomiędzy urządzeniami symulatorowymi należącymi do różnych rodzajów sił zbrojnych, tak aby można było trenować nie tylko współdziałanie pododdziałów podobnego rodzaju (np. piechoty czy pojazdów opancerzonych), ale także jednostek o diametralnie różnych możliwościach i zastosowaniach (np. aby piechota mogła wzywać wsparcie lotnicze realizowane przez pilotów, także korzystających z urządzeń symulacyjnych). Zapewniona ma zostać także możliwość dowodzenia żołnierzami ćwiczącymi na symulatorach. To wszystko ma stać się możliwe dzięki zapewnieniu kompatybilności i „spięciu” w jeden system symulatorów znajdujących się w jednostkach wojskowych i ośrodkach szkolenia. Umożliwi to prowadzenie tzw. symulacji rozproszonej, pozwalającej na wspólne szkolenie się żołnierzy korzystających z symulatorów oddalonych od siebie nawet o setki kilometrów. Zapewni to łatwą z punktu widzenia logistyki i niedrogą możliwość wspólnych szkoleń.

Wśród elementów symulacji rozproszonej powinny znaleźć się: systemy symulacyjne Śnieżnik i SK-1 Pluton (szkolenie na szczeblu plutonu i kompanii), symulatory taktyczne (do szkolenia załóg i drużyn na szczeblu batalionu), symulatory dowodzenia na szczeblu batalionu (KSSPW/JCATS), a także na szczeblu brygady, dywizji, skrzydła lotniczego bądź flotylli (JCATS/JTLS).