Pierwsza prezentacja bezzałogowego systemu rozpoznawczego z BSP Skylark-1LEX odbyła się podczas odprawy kadry dowódczej z Szefem Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Republiki Słowackiej w styczniu 2017 r.

Jedyną jednostką Sił Zbrojnych Republiki Słowackiej, która wykorzystuje bezzałogowe statki powietrzne klasy mini do zadań wywiadowczych, obserwacji i rozpoznania ISR (Intelligence, Surveillance and Reconnaissance), jest 5. Pułk Specjalnego Przeznaczenia (5. pluk špeciálneho určenia, 5. pšu) z Żyliny.

W wyposażeniu pułku znajdują się systemy rozpoznawcze z aparatami Skylark-1LE i Skylark-1LEX izraelskiej firmy Elbit Systems Ltd. Każdy system jest transportowany i obsługiwany w polu przez dwóch żołnierzy. Aparaty cechują się bardzo niskim poziomem hałasu, startują z ręki i potwierdziły bardzo dobre własności operacyjne we wszystkich typach, prowadzonych w trybie autonomicznym, misji.

Skylark-1LE

Nowe możliwości 5. pšu w zakresie ISR zapewnił zakup w połowie 2008 r. dwóch zestawów rozpoznawczych z mini-BSP Skylark-1LE. Każdy z nich składał się z dwóch plecaków, przenoszonych przez dwóch żołnierzy – dowódcy misji i operatora. W pierwszym plecaku, służącym do przenoszenia BSP, mieszczą się: trzy Skylarki-1LE (rozłożone), dwie wymienne głowice obserwacyjne z kamerami dziennymi, jedna głowica obserwacyjna z kamerą nocną, a także narzędzia. Aparat Skylark-1LE przygotowany do lotu ma długość 1,45 m i rozpiętość 2,9 m. Elementami wykonawczymi układu sterowania są jedynie: płytowy ster wysokości i ster kierunku. Dwułopatowe śmigło ciągnące o stałym skoku napędza silnik elektryczny. Start, jak wspomniano, odbywa się z ręki. Aparat ląduje niemal pionowo, a uderzenie o ziemię tłumi nadmuchiwany amortyzator. Dokładność przyziemienia wynosi 30 metrów. Promień operacyjnego działania, przy wykorzystaniu anteny stacji kontrolnej o charakterystyce dookólnej, wynosi maksymalnie 15 km. Masa startowa z głowicą z kamerą dzienną sięga 6,3 kg, zaś z nocną 6,5 kg. Prędkość operacyjna to 45÷90 km/h, pułap 5000 m, ale optymalna wysokość lotu podczas misji zamyka się w przedziale 400÷1200 m. Długotrwałość lotu wynosi do 3 godzin w dzień lub 2,5 godziny w nocy.
Stabilizowana dzienna głowica obserwacyjna jest wyposażona w barwną kamerę CCD, pracującą w standardach PAL i NTSC, dysponuje przetwornikiem o rozdzielczości 720×576 pikseli. Pole widzenia wynosi 46° w trybie szerokokątnym, zaś przy wykorzystaniu 10-krotnego optycznego zoomu w trybie identyfikacji/śledzenia 4,6°. Masa głowicy z kamerą dzienną to 630 g.
Wymienny moduł stabilizowanej głowicy obserwacyjnej z kamerą nocną ma kamerę z niechłodzoną matrycą bolometryczną o rozdzielczości 384×288 pikseli, detektor pracuje w paśmie 8–12 µm. Pole widzenia kamery nocnej wynosi 23°. Masa głowicy z kamerą nocną to nieco ponad 772 g. Zakres ruchu obu rodzajów głowic to ±90° w płaszczyźnie poziomej i od 0° do −120° w pionowej. Kątowa prędkość zmiany położenia osi pola widzenia sięga 150°/s.