23 listopada w Milwaukee w stanie Wisconsin odbyła się uroczystość podniesienia bandery US Navy na pokładzie wielozadaniowego okrętu USS Beloit (LCS 29) podtypu Freedom typu LCS (Littoral Combat Ship).

Wybór miejsca w którym zainicjowano właściwą służbę na rzecz Stanów Zjednoczonych nie jest przypadkowe. Miasto Beloit, które użyczyło swojego imienia najnowszemu okrętowi wielozadaniowemu typu LCS-1, znajduje się w południowej części tego stanu w hrabstwie Rock. Nie można pominąć także faktu, że jest to pierwszy okręt w historii US Navy, który otrzymał imię na cześć tego miasta a decyzja o jego wyborze podyktowana była chęcią uhonorowania zasług jego mieszkańców na rzecz morskiego rodzaju sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych (w mieście tym znajdowała się m.in. fabryka silników Fairbanks, Morse and Company).

Zanim jednak można było uroczyście podnieść banderę na flagsztoku tej jednostki, musiano zrealizować szereg prób i certyfikacji. W ciągu ostatnich siedmiu tygodni Beloit z wynikiem pozytywnym zakończył 19 certyfikacji, kolejny tydzień potrwała akredytacja systemu napędowego czyli tzw. Light off Assessment (LOA).

USS Beloit jest 15 i zarazem przedostatnim okrętem zbudowanym wg projektu Freedom, a także 29 okrętem typu LCS w ogóle. Zamówienie na budowę przyszłego Beloit stocznia otrzymała 18 września 2018 roku, położenie stępki odbyło się z kolei 22 lipca 2020 roku, podczas gdy wodowanie miało miejsce 7 maja 2022 roku (Chrzest i wodowanie przyszłego USS Beloit/ZBiAM.pl), a oficjalne przekazanie przyszłemu użytkownikowi odbyło się 30 września bieżącego roku.  Podobnie jak wszystkie jednostki typu Freedom, także i Beloit zostanie podporządkowany, utworzonemu 7 listopada 2014 roku, drugiemu dywizjonowi LCS LCSRON2 (Littoral Combat Ship Squadron Two) podległemu dowództwu Naval Surface Force Atlantic (SURFLANT) z bazą w Mayport na Florydzie.

Jednostki typu Freedom legitymują się wypornością pełną 3500 ton przy wymiarach 115,3x17,5x4,0 m. Układ napędowy składa się z dwóch turbin gazowych Rolls-Royce MT30 o mocy po 36MW oraz dwóch silników wysokoprężnych Colt-Pielstick 16PA6B o mocy po 6400 kW. Ruch postępowy zapewniają cztery pędniki wodnostrumieniowe KaMeWa, z których dwa są sterowalne (153SII) oraz dwa nie sterowalne (153BII). Prędkość maksymalna wynosi 47 węzłów, a zasięg przy 45 węzłach wynosi 1500 Mm (3500 Mm przy ekonomicznej prędkości 18 węzłów). Okręty tego typu pod lądowiskiem dla śmigłowców (o powierzchni 170,6 m² mają pokład misyjny o powierzchni 213,2 m². Uzbrojenie stałe jest skromne i składa się z pojedynczej armaty BAE Systems Mk110 kal. 57mm L/70 oraz 21-prowadnicowa wyrzutnia Mk49 systemu RAM. Pozostałe uzbrojenie i specjalistyczne wyposażenie wchodziło (lub wchodzić miało) w skład konkretnych modułów misyjnych. Okręty mają możliwość przyjmowania śmigłowców typu MH-60S oraz dwóch bezzałogowych maszyn typu MQ-8B/C Fire Scout. Dokładnie tydzień wcześniej 16 listopada podobna uroczystość odbyła się na pokładzie bliźniaczego Nantucket (LCS 27, USS Nantucket - nowy LCS w służbie US Navy/ZBiAM.pl).