16 września w miejscowości Menominee w stanie Michigan  odbyła się uroczystość wcielenia do służby w US Navy USS Marinette (LCS 25) typu LCS.

Marinette jest trzynastą jednostką (z 16 które mają zostać dostarczone US Navy, kolejne trzy są wykańczane) należącą do podtypu Freedom typu LCS (Littoral Combat Ship). Jest też pierwszym okrętem który swoje imię otrzymał na cześć miejscowości w której znajduje się stocznia budująca m.in. wszystkie jednostki typu Freedom. Wcześniej nazwę tą nosił jedynie holownik (YTB 791) typu Natick (wycofany ze służby 25 maja 2005 roku). Podobną nazwę nawiązującą jednak do całego hrabstwa, a nie miejscowości nosił okręt desantowy z okresu II wojny światowej USS Marinette County (LST-953) typu LST 542 (wycofany ze służby 12 listopada 1946 roku). Ciekawostką może być miejsce w którym odbyła się owa uroczystość, leży ono bowiem nad rzeką o tej samej nazwie, która jest jednocześnie granicą pomiędzy stanem Michigan a Wisconsin. Nad tą samą rzeką, ale w znajduje się także stocznia, która okręt zbudowała, czyli należący do włoskiego koncernu Fincantierii, zakład Fincantieri Marinette Marine w Marinette w stanie Wisconsin. Tym samym niby mamy do czynienia z dwiema różnymi lokacjami, a właściwie dzieli je niespełna 600 m w linii prostej.

LCS 25 zamówiony został 31 marca 2016 roku, położenie stępki odbyło się 27 marca 2019 roku a okręt zwodowano 31 października 2020 roku. Jednostki typu Freedom legitymują się wypornością pełną 3500 ton przy wymiarach 115,3 x 17,5 x 4,0 m. Układ napędowy składa się z dwóch turbin gazowych Rolls-Royce MT30 o mocy po 36MW oraz dwóch silników wysokoprężnych Colt-Pielstick 16PA6B o mocy po 6400 kW. Ruch postępowy zapewniają cztery pędniki wodnostrumieniowe KaMeWa, z których dwa są sterowalne, a dwa nie. Prędkość maksymalna wynosi 47 węzłów, a zasięg przy 45 węzłach wynosi 1500 Mm (3500 Mm przy ekonomicznej prędkości 18 węzłów). Okręty tego typu pod lądowiskiem dla śmigłowców mają pokład misyjny o powierzchni 213,2 m². Uzbrojenie stałe jest skromne i składa się z armaty BAE Systems Mk110 kal. 57 mm L/70 oraz wyrzutni Mk49 systemu RAM. Pozostałe uzbrojenie i specjalistyczne wyposażenia wchodziło (lub wchodzić miało) w skład konkretnych modułów misyjnych. Okręty mają możliwość przyjmowania śmigłowców typu MH-60S oraz dwóch bezzałogowych maszyn typu MQ-8B/C Fire Scout.

Ambitny program LCS, którego celem było pozyskanie jednostek mogących podejmować działania nawet w tak skomplikowanych rejonach jak obszary przybrzeżne (szczególnie w aspekcie działań asymetrycznych), zakładał budowę łącznie 52 okrętów. Później liczbę tę zredukowano do 35 przy czym założono że 16 należeć będzie do podtypu Freedom a 19 do podtypu Independence. Program LCS od początku trapiony był licznymi problemami z jakością, z czego najpoważniejsze dotyczyły systemu napędowego oraz przekładni zbiorczo redukcyjnych. Ewenementem na skale światową jest przypadek gdy niemal równolegle, na okrętach tego samego typu odbywają się zarówno uroczystości wcielenia do służby jak i wycofania z niej. Uważny czytelnik na pewno zauważy że w przeciągu ostatniego miesiąca mieliśmy do czynienia z dwoma uroczystościami opuszczenia bander na pokładach okrętów bliźniaczych do Marinette. 14 sierpnia wycofano USS Sioux City (LCS 11), a 8 września USS Milwaukee (LCS 5,). Czy nadanie nazwy okrętowi na cześć stoczni, w której powstają te nie do końca udane konstrukcje okaże się szczęśliwe, czy też jednostka bardzo szybko podzieli los choćby LCS 11, który przesłużył niecałe 5 lat.