Powyższy krok jest wynikiem analizy degradacji sprzętowej lotnictwa wojskowego kraju Klonowego Liścia oraz opóźnień programu wyboru następcy dla obecnie eksploatowanych samolotów bojowych Boeing CF-18A/B Hornet. Te ostatnie zakupiono w liczbie 138 egzemplarzy, jednak obecnie w linii znajduje się jedynie 77, a ze względu na wiek (średnia to ponad 30 lat) ich liczba będzie się stale zmniejszać. Według analiz rządowych może spowodować to trudności w realizacji zadań obrony powietrznej Kanady oraz Stanów Zjednoczonych (w ramach NORAD), a także zobowiązań sojuszniczych – obecnie sześć maszyn uczestniczy w operacjach wymierzonych przeciwko bojownikom Państwa Islamskiego na Bliskim Wschodzie.
W ocenie rządowej negocjacje z Boeingiem oraz władzami Stanów Zjednoczonych mogą zostać przeprowadzone w trybie ekspresowym, co ma umożliwić rozpoczęcie dostaw nowych samolotów już w 2018 roku. Osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej planowane jest na rok 2020 – powyższe daty wskazują, że wstępne rozmowy prowadzone w ramach zapytań informacyjnych RFI wykazały możliwość przesunięć na linii montażowej w St.Louis. Nie jest to sytuacja wyjątkowa, gdyż tego typu procedura (w ramach umów FMS) zdarza się często – tym bardziej, że lotnictwo morskie Stanów Zjednoczonych nie potrzebuje pilnie kolejnych samolotów, które znajdują się w różnych fazach montażu.
W ocenie władz kanadyjskich interwencyjny zakup Super Hornetów pozwoli na wygospodarowanie czasu potrzebnego na przeprowadzenie rzetelnego i bezstronnego postępowania przetargowego na docelowego następcę leciwych Hornetów I generacji. Program ma zostać uruchomiony w przyszłym roku, według szacunków proces ma potrwać około pięciu lat i pozwolić na osiągnięcie wstępnej gotowości operacyjnej przez nową konstrukcję w połowie lat 20. bieżącego wieku.
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
