Amerykanie w bieżącym roku zamierzają wycofać z eksploatacji szesnaście samolotów C-17A Globemaster III, które będą miały stanowić rezerwę sprzętową, ale nie wyklucza się także ich odsprzedania. Fot. USAF

29 listopada ubiegłego roku z lotniska zakładu koncernu Boeing w Long Beach wystartował 279. ciężki samolot transportowy C-17A Globemaster III. Samolot został przebazowany na lotnisko Kelly Field w pobliżu San Antonio, gdzie mieści się należące do producenta centrum obsługi C-17A Globemaster III. Jest to ostatni zbudowany C-17A Globemaster III.

Produkt, który został przejęty przez koncern Boeing wraz z zakupem firmy McDonnell Douglas w 1997 r., trafił w swój czas. Opracowany według założeń operacyjno-taktycznych Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych jako następca ciężkiego samolotu transportowego Lockheed C-141 Starlifter, stał się jednocześnie dobrym produktem eksportowym – dotychczas 52 ciężkie samoloty transportowe C-17A Globemaster III trafiły poza granice Stanów Zjednoczonych. Być może wkrótce dojdzie do sprzedaży kolejnych maszyn tego typu – ostatniego egzemplarza, będącego obecnie własnością Boeinga, a także samolotów pochodzących z nadwyżek sprzętowych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych. Konstrukcja ta dała się poznać jako wysoce odporna na uszkodzenia, trwała i niezawodna w eksploatacji.
12 stycznia bieżącego roku koncern Pratt & Whitney dostarczył natomiast ostatni egzemplarz turbowentylatorowego silnika o dużym stopniu dwuprzepływowości F117-PW-100 przeznaczonego dla samolotów transportowych C-17A Globemaster III – łącznie na potrzeby samolotów tego typu wyprodukowano 1313 takich silników. Ich konstrukcja bazuje na cywilnym modelu PW2000, który wszedł do użytkowania w 1984 r. jako pierwszy silnik tej klasy wykorzystujący elektroniczny układ sterowania FADEC. Pierwszymi nosicielami jednostek napędowych tego typu zostały samoloty komunikacyjne Boeing 757. W nadchodzących latach planuje się jedynie remontowanie silników dotychczas wyprodukowanych.
Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych odebrały łącznie 223 ciężkie samoloty transportowe C-17A Globemaster III. Ostatnią maszynę przekazano użytkownikowi 12 września 2013 r. W szczytowym okresie produkcji, tj. w latach 2002-2009, zakłady w Long Beach opuszczało 16 samolotów transportowych C-17A Globemaster III rocznie (1991 – 1, 1992 – 4, 1993 – 5, 1994 – 8, 1995 – 6, 1996 – 6, 1997 – 7, 1998 – 10, 1999 – 11, 2000 – 13, 2001 – 14). Brak perspektyw na dalsze zlecenia z amerykańskiego Departamentu Obrony oraz niewielkie tempo zamówień eksportowych spowodowało stopniowe ograniczenie tempa montażu do 10 samolotów rocznie (2010 – 14, 2011 – 12, 2012 – 10, 2013 – 10, 2014 – 7).
W 2013 r. koncern Boeing podjął decyzję o budowie z własnych funduszy dodatkowych 13 samolotów transportowych C-17A Globemaster III na eksport, nie dysponując na nie w tym momencie zamówieniami – ostatecznie liczba ta spadła do dziesięciu (2014 – 3, 2015 – 7). Do zakończenia budowy ostatniego z nich, w ubiegłym roku, udało się sprzedać dziewięć samolotów. Ostatni, noszący cywilną rejestrację N273ZD, został przebazowany 29 listopada 2015 r. z Long Beach na lotnisko Kelly Field w pobliżu San Antonio. Formalnie jest to trzeci egzemplarz z serii 13 dodatkowych maszyn tego typu.
Dotychczas poza pojedynczym samolotem C-17A Globemaster III utraconym w katastrofie (maszyna z numerem seryjnym 00-0173 rozbiła się 28 lipca 2010 r. w pobliżu bazy Elemendorf AFB na Alasce w czasie treningu do pokazów lotniczych, śledztwo wykazało że przyczyną katastrofy, która doprowadziła do śmierci czteroosobowej załogi, był błąd pilota), wycofano z eksploatacji tylko trzy samoloty przedseryjne, które wykorzystywano do prób na ziemi i w powietrzu – ostatni z nich zakończył służbę w 2012 r.
Od 2012 r. koncern Boeing realizuje globalny dziesięcioletni program utrzymania samolotów C-17A Globemaster III w gotowości operacyjnej, którego wartość wynosi 500 mln dolarów.