Kolejną niespodzianką na MSPO 2021, opatrzoną logotypem Zakładów Mechanicznych „Tarnów” S.A. jest najnowszy tarnowski Zdalnie Sterowany Moduł Uzbrojenia, tym razem wyposażony w najcięższy tarnowski karabin maszynowy, czyli Wielolufowy Karabin Maszynowy kal. 12,7 mm w układzie Gatlinga. Przeznaczeniem takiego systemu byłoby zwalczanie minibezzałogowców.

Budzący respekt swoją siłą ognia ZSMU powstał w ZM Tarnów jako projekt współfinansowany przez Narodowe Centrum Badan i Rozwoju (NCBR) na system zwalczania BSL (bezzałogowe systemy latające) z terminem realizacji w latach 2018–2021. Według przyjętej przez tarnowskich konstruktorów koncepcji, zestaw środków wykrywania wrogich bezzałgowców będzie składał się ze stacji radiolokacyjnej (wystawiony na MSPO 2021 ZSMU jej akurat nie miał), proponowanym urządzeniem jest popularny w takim zastosowaniu izraelski radar RADA MHR RPS-42, który służyłby do wstępnej obserwacji przestrzeni powietrznej i zarazem wykrywania bezzałogowcow. Ich dalszym rozpoznaniem, śledzeniem i zwalczaniem (naprowadzanie uzbrojenia i kierowanie ogniem) zajmowałaby się głowica optoelektroniczna zaprojektowana w całości w ZM „Tarnów”. Głowica integruje w pełni cyfrową kamerę dzienną o jakości obrazu Full HD (zaprojektowaną i zintegrowaną w ZMT), znaną kamerę termowizyjną KMW-3 Temida warszawskiego PCO S.A. i importowany dalmierz laserowy. Opracowany w ZM „Tarnów” system kierowania ogniem zapewnia działanie w trybie automatycznym (wykrycie celu w kanale optycznym, śledzenie za pomocą wideotrakera), aż do komendy otwarcia ognia, tutaj stery przejmuje operator. Napędy ZSMU są elektryczne.

Wystawiona na MSPO 2021, zaprojektowana w ZM „Tarnów”, konsola operatorska nowego ZSMU. Fot. Adam M. Maciejewski

ZM Tarnów widzi dalszą ewolucję swojego ZSMU do zwalczania BSP. Na obecnym etapie wymagań zadanych w pracy NCBR nie było na przykład wymogu stabilizacji ZSMU. Ten jako taki miał być systemem do obrony stacjonarnej obiektów na lądzie. Jednak jak najbardziej jest techniczna możliwość dodania stabilizacji i stworzenia w ten sposób lekkiego okrętowego ZSMU, albo zastosowania go jako uzbrojenia pojazdów lądowych. Masa tego ZSMU wynosi 660 kg bez amunicji (z czego 11 kg przypada na WLKM). Nie da się ukryć, że w takiej kategorii okrętowych zdalnie sterowanych stanowisk uzbrojenia polski przemysł do tej pory nie miał nic do zaoferowania. Wybór WLKM 12,7 jako głównego oręża tego ZSMU był podyktowany jego dostępnością, bardzo dużą szybkostrzelnością i siłą ognia. Jednak konstruktorzy ZM „Tarnów” widzą swój ZSMU także doposażony w niekinetyczne środki obezwładniania mini-BSP lub jako uzupełnienie właśnie takich niekinetycznych systemów.