21 kwietnia lokalne media podały informację o zaginięciu konwencjonalnego okrętu podwodnego KRI Nanggala, należącego do Marynarki Wojennej Republiki Indonezji (Tentara Nasional Indonesia-Angkatan Laut, TNI-AL). Wkrótce wiadomość potwierdził dowódca Sił Zbrojnych tego kraju.
Początkowo komunikaty określały wydarzenia jako „zaginięcie”. Jednak w godzinach wieczornych, narracja zmieniła się i obecnie nie ma raczej wątpliwości, że jednostka zatonęła. Trwa akcja poszukiwawczo-ratownicza.
Okręt podwodny KRI Nanggala (402) miał przeprowadzić ćwiczebne strzelanie torpedowe. 20 kwietnia w godzinach porannych czasu lokalnego załoga poprosiła o zgodę na zanurzenie na akwenie na północ od Bali. Po jej otrzymaniu okręt rozpoczął procedurę, jednak potem, w określonym w ramach ćwiczenia czasie, nie udało się nawiązać z nim łączności. Jako pierwszy w rejonie wydarzenia próby skomunikowania się podjął towarzyszący KRI Nanggala w tym szkoleniu okręt wielozadaniowy KRI Spica (934).
Wkrótce marsz. lotnictwa Hadi Tjahjanto, dowódca indonezyjskich sił zbrojnych, poinformował że KRI Nanggala zaginął około 95 km (51 mil morskich) na północ od Bali na akwenie o głębokości ok. 700 m. Marynarka poinformowała, że KRI Nanggala poprosił o pozwolenie na zanurzenie w celu odpalenia torpedy AEG SUT o godzinie 03:00 czasu lokalnego (20:00 UTC, 20 kwietnia). Około godziny po uzyskaniu zgody okręt stracił kontakt z personelem na powierzchni. Nazajutrz (21 kwietnia) TNI-AL wysłała wezwanie pomocy do Międzynarodowego Biura Łącznikowego ds. Ratowania Załóg Okrętów Podwodnych (International Submarine Escape and Rescue Liaison Office).
Jako pierwsze do akcji ratowniczej włączyły się: korweta KRI Diponegoro (365) i nowiutkie fregaty KRI Raden Eddy Martadinata (313) oraz KRI I Gusti Ngurah Rai (332), ajk też siły lotnicze. Jednocześnie Ministerstwo Obrony Indonezji oświadczyło, że rządy Australii, Singapuru i Indii odpowiedziały na ich prośby o pomoc. Floty tych państw dysponują środkami do ratowania załóg okrętów podwodnych. Pierwszy do akcji wyruszył okręt wsparcia i ratownictwa morskiego Republiki Singapuru MV Swift.
21 kwietnia około godziny 07:00 czasu lokalnego, siły powietrzne wykryły w rejonie przypuszczalnego zatonięcia okrętu ślady wycieku ropy na powierzchni.
W momencie zaginięcia KRI Nanggala miał na pokładzie 53 osoby, w tym 49 członków załogi, dowódca innego okrętu i trzech specjalistów od broni podwodnej. To dość zaskakująca informacja, ponieważ jednostki typu 209 mają załogi (zależnie od wersji) rzadko przekraczające 35-36 osób. W przypadku okrętów TNI-AL opracowania podają, że jest to 6 oficerów i 28 podoficerów i marynarzy. Rankiem 22 kwietnia przedstawiciele TNI-AL podali, że rezerwa tlenu na KRI Nanggala jest wciąż wystarczająca dla 53 ludzi.
KRI Nanggala jest jednostką niemieckiego typu 209/1300, znanego lokalnie jako Cakra. Zbudowała ją stocznia Howaldtswerke-Deutsche Werft (HDW) w Kilonii. Stępkę położono w marcu 1978 roku, zaś wodowanie odbyło się 10 września 1980. Przekazanie jednostki odbiorcy nastąpiło 21 października 1981 roku.
Nie jest to więc okręt nowy, ale w 1989 roku zaliczył remont główny w HDW. Kolejną naprawę, tym razem połączoną z modernizacją przeszedł w Republice Korei, podczas której wymieniono większość kadłuba lekkiego, podobnie jak uzbrojenie, sonar, radar, system kierowania walką, a system napędowy zmodernizowano.
Kontrakt na prace w Korei był związany z umową z Daewoo Shipbuilding & Marine Engineering Co., Ltd na zakup nowo budowanych jednostek typu Chang Bogo (produkowany w Republice Korei na licencji niemieckiej typ 209/1400, będący wersją rozwojową 209/1300). Indonezja kupiła trzy takie okręty wraz z transferem technologii do stoczni PT PAL w Surabai. Ostatni z nich powstał już w Indonezji na bazie koreańskich komponentów. Zakontraktowana druga trójka będzie budowana w całości w PT PAL.
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Obawiam się najgorszego.