Siły powietrzne Stanów Zjednoczonych (US Air Force) rozpoczęły program, którego celem jest dodatkowa modernizacja śmigłowców ratownictwa bojowego (Combat SAR) typu Sikorsky HH-60W Jolly Green II.

Według sił powietrznych śmigłowce muszą zostać wyposażone w systemy zwiększające ich przeżywalność na polu walki. Modernizacja ma zostać przeprowadzona zanim rozpocznie się produkcja seryjna HH-60W planowana na rok fiskalny 2022. W związku z tym firma Sikorsky ma otrzymać dodatkowy, warty 980,7 mln USD kontrakt na wdrożenie pakietu modernizacyjnego. Kontrakt obejmuje dostawę i instalację w śmigłowcach pakietów w okresie siedmiu lat od złożenia zamówienia.

Kwestia dodatkowej modernizacji HH-60W wynika z tego, że są one obecnie dostarczane zgodnie z oryginalną specyfikacją przetargu z 2012 r. Dotyczyła ona fazy opracowania i rozwoju prototypów (EMD – Engineering and Manufacturing Development). W związku z tym nie objęła wielu komponentów wyposażenia, których instalację Pentagon przeprowadził w śmigłowcach bojowych w ciągu ostatnich lat lub planuje obecnie wdrożyć.

Siły powietrzne zainteresowane są instalacją przede wszystkim systemu przeciwdziałania w podczerwieni DIRCM (Distributed Aperture Infrared Countermeasure System). Prawdopodobnie będzie to system typu AN/AAQ-45 firmy Leonardo DRS Inc. Został on opracowany w 2016 r. dla śmigłowców marynarki wojennej (US Navy) oraz piechoty morskiej (US Marine Corps). System składa się m.in. z czterech czujników elektro-optycznych pracujących w podczerwieni oraz jednego emitera laserowego. Gdy czujniki wykryją nadlatujący pocisk „ziemia-powietrze” typu MANPADS, jego głowica naprowadzania na podczerwień jest następnie oślepiana przez emiter laserowy, co powoduje zejście pocisku z kursu. Jak na razie system AN/AAQ-45 otrzymały wybrane śmigłowce US Navy i US Marine Corps. Otrzymały go również niektóre egzemplarze HH-60G użytkowanych obecnie przez US Air Force w roli śmigłowców ratownictwa bojowego.

W połowie 2021 r. Sikorsky ma otrzymać kontrakt na budowę kolejnych 19 egzemplarzy HH-60W Jolly Green II. Fot. Sikorsky

Kolejną kwestią jest wprowadzenie możliwości rzutowania symboliki taktycznej na wyświetlany obraz rejestrowany przez głowicę optoelektroniczną zainstalowaną na przodzie kadłuba HH-60W. Śmigłowiec musi mieć również zainstalowany system rozpoznawania i śledzenia tzw. sił niebieskich, czyli własnych oddziałów operujących na ziemi (BFT – Blue Force Tracker). Armia Stanów Zjednoczonych (US Army) wdrożyła w ostatnich latach system w wersji BFT 2. Oprócz szybkiej identyfikacji własnych sił, system umożliwia uczestnikom pola walki zaznaczanie na interaktywnych mapach celów operacyjnych oraz pojawiających się zagrożeń.

HH-60W nie posiada obecnie żadnej możliwości transmitowania do odbiorców na ziemi lub w powietrzu obrazu rejestrowanego przez własną głowicę optoelektroniczną. Nie ma też możliwości odbierania takich obrazów od innych uczestników pola walki. Będzie więc musiał mieć zainstalowany system ROVER (Remotely Operated Video Enhanced Receiver) lub jakąś jego pochodną np. ROVER VI. Siły powietrzne chciałyby w najbliższym czasie wyposażyć w systemy BFT 2 oraz ROVER VI również śmigłowce HH-60G.

Na liście modernizacyjnej HH-60W znalazł się odporny na zakłócenia system GPS oraz system wspomagający lądowanie w środowisku o ograniczonej widzialności (DVS – Degraded Visual Environment). System ma wspomagać manewr lądowania i startu przede wszystkim w sytuacji występowania chmur kurzu i pyłu wzbijanych przez pracujący wirnik, ale również np. we mgle czy przy niskiej podstawie chmur. US Army pracuje obecnie nad wdrożeniem systemu DVE w swoich śmigłowcach. Niewykluczone więc, że w najbliższej przyszłości znajdzie się on również na wyposażeniu HH-60W.

Rozpoczęty przez US Air Force w listopadzie 2011 r. program CRH (Combat Rescue Helicopter) zakłada kupno 113 nowych śmigłowców ratownictwa bojowego. Przetarg wygrała firma Sikorsky, która otrzymała zlecenie na budowę czterech egzemplarzy testowych (EMD). W listopadzie 2014 r. nowy śmigłowiec otrzymał oznaczenie HH-60W. W styczniu 2017 r. US Air Force przyznały, wart 203 miliony USD, kontrakt na dostawę pięciu tzw. demonstratorów technologii (SDTA). Pierwsze testy wykazały potrzebę dopracowania m.in. samouszczelniających się zbiorników paliwa, opancerzenia kabiny, mocowania uzbrojenia oraz wciągarki pokładowej. Oblot śmigłowca planowany na październik 2018 r., odbył się ostatecznie 17 maja 2019 r. Pierwsze dwa egzemplarze HH-60W zostały przekazane siłom powietrznym w dniach 6–7 listopada 2019 r.

27 lutego 2020 r. śmigłowcowi nadano nazwę własną „Jolly Green II”. Nawiązuje ona do pierwszych śmigłowców ratownictwa bojowego typu Sikorsky HH-3E Jolly Green Giant używanych przez US Air Force podczas wojny w Wietnamie. Jak na razie USAF odebrały osiem z dziewięciu zamówionych HH-60W. Wszystkie biorą udział w fazie testów i ewaluacji operacyjnej (IOT&E) programu. Jeden dodatkowy egzemplarz wykorzystuje Sikorsky do prowadzenia różnych testów fabrycznych. Jak na razie nie wiadomo na kiedy siły powietrzne planują ogłoszenie wstępnej gotowości operacyjnej (IOC) dla HH-60W.

Kontrakt na produkcję dziesięciu egzemplarzy w ramach pierwszej transzy małoseryjnej (LRIP Lot 1) Sikorsky otrzymał we wrześniu 2019 r. Kontrakt o wartości ponad 500 milionów USD na budowę 12 egzemplarzy w ramach drugiej transzy małoseryjnej (LRIP Lot 2) przyznano 27 lutego 2020 r. Ich produkcja jest obecnie realizowana. W połowie 2021 r. Sikorsky ma otrzymać kontrakt na budowę kolejnych 19 egzemplarzy. Pierwszymi jednostkami liniowymi US Air Force, które mają otrzymać HH-60W są dywizjony ratownictwa bojowego: 41st RQS z bazy Moody AFB w stanie Georgia oraz 512th RQS z bazy Kirtland AFB w Nowym Meksyku.