18 lipca litewski Sejm przegłosował uchwałę o wypowiedzeniu Konwencji o zakazie użycia amunicji kasetowej.

Wycofanie się Republiki Litewskiej z Konwencji o zakazie użycia amunicji kasetowej (Convention on Cluster Munitions, CCM, znana także jako Konwencja z Oslo) oznacza, że rządu litewskiego nie ogranicza już nic, jeżeli chodzi o zakup, składowanie i wykorzystanie w walce przez własne siły zbrojne amunicji kasetowej. Uchwałę poparło 103 posłów, a podczas głosowania obecnych było 108 spośród 141 parlamentarzystów, jeden był przeciw, czterech wstrzymało się od głosu.  Inicjator uchwały, minister obrony narodowej Republiki Litewskiej Laurynas Kaščiūnas, powiedział, że Konwencja i tak była martwym prawem. Stwierdził on, że „tego rodzaju regulacje mają sens, jeżeli wszystkie państwa się do nich stosują”. Podkreślił, że Federacja Rosyjska nie przestrzega zasad w niej zapisanych, co daje Rosjanom przewagę. Zmiana sytuacji geopolitycznej, zainicjowana przez rosyjską agresję na Ukrainę w lutym 2022 r., stała się motorem działań na rzecz wyjścia Litwy z porozumienia, w obecnych warunkach niekorzystnego dla bałtyckiego państwa. Szef resortu obrony przy okazji stwierdził, że zapisy Konwencji powstawały w innych czasach, a rozwój techniczny pozwala na produkcję mniej niebezpiecznej dla postronnych osób amunicji kasetowej. Warto odnotować, że Litwa dołączyła do porozumienia w 2010 r. Decyzja władz wykonawczych i parlamentu spotkała się ze sprzeciwem części obywateli państwa i organizacji humanitarnych.

Sama Konwencja o zakazie użycia amunicji kasetowej została zaprezentowana pod koniec maja 2008 r. w Dublinie, ale do jej procedowania przystąpiono kilka miesięcy później w Oslo. Weszła w życie latem 2010 r. Konwencję podpisało i ratyfikowało łącznie 106 państw, 14 kolejnych ograniczyło się do jej sygnowania. Dokument zobowiązuje państwa, które go ratyfikowały, do rezygnacji z wykorzystania, produkcji, rozwoju, zakupów, przekazywania i składowania amunicji kasetowej oraz zabiegów mających wspierać w tym inne państwa. Wyjątek stanowi amunicja służąca do rozprowadzania różnego rodzaju środków zakłócających (flar, dymu, folii zakłóceniowej itp.) oraz amunicja zawierająca subamunicję przeciwpancerną (z ograniczeniem ‒ pocisk może zawierać nie więcej niż 10 podpocisków o masie od 4 do 20 kg, zaś podpociski muszą być wyposażone w samolikwidator oraz aparaturę do samonaprowadzania). Zarówno Rosja, jak i np. Polska czy Stany Zjednoczone nie ratyfikowały Konwencji.