2 lutego indonezyjskie Ministerstwo Finansów oficjalnie zatwierdziło propozycję pozyskania ekspołudniowokoreańskich korwet typu Pohang.

Zgoda na zakup okrętów, których koszty poryto by ze środków uzyskanych z zagranicznych pożyczek, została uznana za zasadną w notce przesłanej z Ministerstwa Finansów do Ministerstwa Obrony Indonezji 7 grudnia ubiegłego roku. Co ciekawe, pierwsza tego typu propozycja, pozyskania co najmniej jednej korwety jako tzw. gapfillera, datowana jest jeszcze na 20 października 2022 roku. Wówczas jednak Ministerstwo Finansów kategorycznie ją odrzuciło, nie podając jednak powodu. 28 października Ministerstwo Obrony ponowiło propozycję tym razem doprecyzowując przedmiot zainteresowania na trzy okręty typu Pohang wraz z amunicją i niezbędnym wyposażeniem. Oszacowano wówczas także wysokość pożyczki, jaką trzeba było by zaciągnąć za granicą na 21 mln USD.

Korwety typu Pohang to stosunkowo proste jednostki zbudowane dla południowokoreańskiej Marynarki Wojennej DMH (Daehan-minguk Haegun) w ramach realizowanego w latach 1974-1986 programu 1st Yulgok Project. Oryginalnie zaprojektowano je do realizacji zadań patrolowych. Począwszy od 1984 roku zbudowano łącznie 24 korwety tego typu w pięciu odmianach (Batch II do Batch VI) różniących się uzbrojeniem. W 2009 roku rozpoczęto proces wycofywania tych jednostek ze służby w DMH. Ich miejsce zajęły znacznie nowocześniejsze i lepiej uzbrojone fregaty typu Incheon (sześć okrętów w służbie od 2013 roku) oraz fregaty typu Daegu (cztery z zamówionych ośmiu okrętów w służbie od 2018 roku). W bieżący rok DMH weszło z pięcioma Pohangami w służbie (w tym jedna Batch IV, dwie typu Batch V oraz dwie typu Batch VI), podczas gdy kolejne siedem eksploatowanych jest przez inne państwa: Kolumbię (okręt w wersji Batch IV), Egipt (okręt w wersji Batch III), Peru (po jednym w wersjach Batch II i Batch IV), Filipiny (dwa okręty Batch III i Batch IV) oraz Wietnam (także dwie korwety, obie w wersji Batch III). Jeden z okrętów tego typu, Cheonan (PCC 772) w wersji Batch IV, zatopiony został 26 marca 2010 roku w pobliżu wyspy Paengnyŏng na Morzu Żółtym, mimo że wszystkie ślady wskazują na to że sprawcą zatopienia był północnokoreański miniaturowy okręt podwodny, oficjalnie przyczyna zatonięcia pozostaje nieznana. Śmierć na pokładzie Cheonan poniosło 46 spośród 104 osób załogi. Sam okręt podniesiono z dna niecały miesiąc później (sekcje rufową 15 kwietnia, a dziobową 24 kwietnia).

Wyporność pełna tych korwet wynosi 1220 ton przy wymiarach 88,3 x 10 x 2,9 m. Napęd skonfigurowano w układzie CODOG z turbiną gazową GE LM 2500 oraz dwoma silnikami wysokoprężnymi MTU 12V 956 TB82. Umożliwiło to uzyskanie prędkości maksymalnej 32 węzłów a ekonomicznej 15 w (wówczas zasięg wynosił 4000 Mm). W zależności od odmiany uzbrojenie składało się z jednej lub dwóch armat OTO Melara (obecnie Leonardo) 76 mm L/62 (odpowiednio Batch II oraz Batch III do VI), zdwojonych armat Emerson Emerlec kal. 30 mm (Batch II) lub zdwojonych Breda Dardo kal. 40 mm L/70 (Batch III-VI). Także uzbrojenie ofensywne ulegało modyfikacjom od MBDA MM38 Exocet (Batch II), przez Boeing RGM-84C Harpoon (Batch IV od 1999 roku) po LiG Nex1 SSM-700K C-Star (Batch V-VI po 2007 roku).