Spółka MBDA Deutschland wystawia na salonie ILA 2022 system przeciwlotniczy najkrótszego zasięgu Sky Warden NNbS. Pokazana konfiguracja to w zasadzie propozycja takiego systemu, przeznaczonego do walki z najlżejszymi typami bezzałogowych systemów powietrznych i amunicją krążącą.

Spółka MBDA Deutschland rozwija system Sky Warden NNbS (Nah- und Nächstbereichsschutz – krótkiego i najkrótszego zasięgu, niemiecki odpowiednik skrótu V/SHORAD) w oparciu o trzy środki rażenia celów powietrznych. Są to nowe rakietowe pociski kierowane SADM (Small Anti Drone Missile – mały pocisk antydronowy), laser bojowy i kierowane pociski przeciwlotnicze Mistral 3 (z oferty MBDA France). Pod nazwą SADM kryje się kierowany pocisk rakietowy, będący wersją rozwojową pocisku Enforcer (spółka określa SADM jako wykorzystujący rozwiązania konstrukcyjne pocisku Enforcer), który MBDA Deutschland opracowała jako lekką i precyzyjną broń wsparcia piechoty (przede wszystkim poddziałów specjalnych). Na razie SADM jest prezentowany w postaci makiety. Przy czym trzeba zaznaczyć, że SADM wygląda na zdecydowanie większy i cięższy od Enforcera. Powiela natomiast jego układ konstrukcyjny. SADM ma być wyposażony w termolokacyjny (matrycowy I2R) układ samonaprowadzania i zapalnik umożliwiający detonację zbliżeniową lub uderzeniową (w zależności od charakterystyki celu). System laserowy ma być pochodną lasera bojowego rozwijanego dla niemieckiej Marine. Natomiast pocisk Mistral 3 jest proponowany jako dodatkowy system rakietowy do zwalczania większych i bardziej zwrotnych celów poza obwiednią przechwycenia pocisku SADM. Przenoszenie pocisków Mistral 3 przez system Sky Warden będzie opcjonalne względem pocisków SADM.

Sam pokazany system Sky Warden NNbS składa się z wyrzutni w postaci obrotowej platformy o pełnym zakresie ruchu (360°) w azymucie, na której umieszczono dwa bloki (2×9) kierunkowych pojemnikowych wyrzutni pocisków SADM. Z prawej strony jest widoczna głowica optoelektroniczna (która będzie musiała integrować też emiter laserowy). A u podstawy wyrzutni widać cztery kierunkowe anteny radarowe, rozmieszczone dla zapewniania dookólnego pokrycia, przypominające izraelski system IAI/Elta ELM-2133 WindGuard, znany m.in. z systemu Trophy spółki Elbit Systems. Z lewej strony wyrzutni, przeciwlegle do głowicy optoelektronicznej, przewiduje się montaż zdalnie sterowanego stanowisko uzbrojenia z 7,62 mm km do samoobrony pojazdu-nośnika wyrzutni. Tym może być zapewne dowolny pojazd o odpowiedniej nośności. Na ILA 2022 pokazano konfigurację na wozie Enok 9.5 spółki ACS Armoured Car Systems GmbH. Jest to pojazd w układzie 4×4 na podwoziu Mercedes-Benz Unimog U1500 (jak w wozie ATF Dingo 2) o masie całkowitej 9500 kg i użytkowej 1500 kg.