Kongsberg Defence & Aerospace wybrał francuską firmę iXblue na dostawcę systemów nawigacji inercyjnej do nowo budowanych okrętów podwodnych typu 212CD, przeznaczonych dla flot Królestwa Norwegii i Republiki Federalnej Niemiec.

Seria sześciu konwencjonalnych okrętów podwodnych typu 212CD (Common Design), wyposażonych w napęd niezależny od dostępu powietrza atmosferycznego, będzie budowana przez niemiecki holding stoczniowy thyssenkrupp Marine Systems GmbH (tkMS) w jego stoczni w Kilonii (dawniej Howaldtswerke-Deutsche Werft). Cztery okręty trafią do Sił Morskich Królestwa Norwegii (Sjøforsvaret) i Marynarki Wojennej Republiki Federalnej Niemiec (Deutsche Marine). Wszystkie zostaną wyposażone w systemy nawigacji inercyjnej INS (Inertial Navigation Systems) iXblue Marins M8.

Będą one zintegrowane z systemem zarządzania walką ORCCA firmy kta Naval Systems AS. Ta ostatnia jest joint venture utworzonym przez Kongsberg Defence and Aerospace AS i Atlas Elektronik GmbH, będący spółką zależną tkMS.

Wcześniej wybrano już sonary do nowych U-Bootów.

Seria Marins, wykorzystująca żyroskopy światłowodowe FOG (Fiber-Optic Gyroscope), umożliwia autonomiczną nawigację okrętom podwodnym, zapewniając bardzo dokładny kurs, przechył, nachylenie, prędkość i pozycję. Oparte na efekcie Sagnaca, FOG-i są pasywnymi systemami, które wykorzystują światło do obliczania ruchu. Ruch obrotowy mierzy się, wysyłając identyczne wiązki laserowe w przeciwnych kierunkach przez długą cewkę światłowodową. Wiązka laserowa biegnąca w kierunku przeciwnym do kierunku obrotu ma nieco mniejsze opóźnienie niż druga wiązka. Ponieważ obiekty mogą obracać się w trzech wymiarach, światłowodowe systemy nawigacji inercyjnej firmy iXblue zawierają trzy żyroskopy FOG mierzące obroty w trzech osiach. Wraz z dokładnością (dryf 1 mila morska na 96 godzin, bez wsparcia systemu GNSS - Global Navigation Satellite System), technika ta łączy dyskrecję działania, małe gabaryty i niezawodność w czasie.

Do tej pory systemy INF formy iXblue trafiły między innymi całą flotę atomowych okrętów podwodnych typu Astute brytyjskiej Royal Navy i konwencjonalne okręty podwodne szwedzkiej Marinen typów A19 (po modernizacji) i A26 (są w budowie). Ponadto INS serii Marins wybrano do niemieckich fregaty typów 123, 124, norweskich patrolowców arktycznych typu Jan Mayen, francuskich fregat typu FDI, hiszpańskich fregat typu F110, fińskich fregat lekkich typu Pohjanmaa i polskich niszczycieli min typu Kormoran II.