20 sierpnia w cywilnej części portu w Bałtyjsku podniesiono banderę na trałowcu morskim Gieorgij Kurbatow. To piąty już okręt projektu 12700 Aleksandrit, który zasili rosyjską marynarkę wojenną (WMF FR). Jednostka ta służyć będzie we Flocie Czarnomorskiej, zaś wybór Bałtyjska na miejsce uroczystości związany był z tym, że na Bałtyku w oparciu o ten port prowadzone były próby państwowe tego okrętu.

Budowę trałowca (oficjalnie okręt obrony przeciwminowej) Gieorgij Kurbatow pod numerem stoczniowym 522 rozpoczęto 24 kwietnia 2015 roku w stoczni Sriednie-Newskij Sudostroitielnyj Zawod (SNSZ) z miejscowości Pontonnyj koło Sankt Petersburga. Miał on być drugim okrętem serii, zaś jego wodowanie planowane było na wrzesień 2017 roku. Tak się jednak nie stało.

7 czerwca 2016 roku w późnych godzinach wieczornych na okręcie znajdującym się w hali nr 9 stoczni SNSZ wybuchł groźny pożar. Gasiło go 20 zastępów straży pożarnej i ok. 100 strażaków, akcja gaśnicza zakończyła się po północy. Na szczęście obyło się bez ofiar, jednak bardzo ucierpiał sam trałowiec. Pożar strawił ok. 600 m² poszycia obu burt powyżej pokładów górnego i dziobowego. Szeroki zakres zniszczeń wymagał opracowania metodologii ich usunięcia i naprawy kadłuba, w co zaangażowanych było kilka instytutów badawczych. Wymagało to czasu podobnie jak i prace naprawcze przy samej jednostce. Ostatecznie opuściła ona halę konstrukcyjną 15 lipca 2020 r., zaś wodowanie odbyło się 30 września.

Jednostki proj. 12700, oficjalnie klasyfikowane jako okręty obrony przeciwminowej, zostały zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne CMKB „Ałmaz” z Sankt Petersburga. Budowane są natomiast seryjnie przez SNSZ od 2011 roku. Do tej pory rosyjską banderę podniosły cztery z nich. Służą one we Flocie Bałtyckiej, Czarnomorskiej (dwa) i Oceanu Spokojnego. Spośród okrętów aktualnie budowanych, jeden jest wyposażany, dwa znajdują się w fazie formowania kadłubów, zaś cztery kolejne zakontraktowano. Stępka pierwszego z nich ma zostać położona jeszcze w tym roku. Według aktualnych planów, łącznie ma powstać 12 jednostek tego typu.

Aleksandrity budowane są metodą infuzji próżniowej z laminatu w poliestrowo-szklanego. Przy wyporności pełnej wynoszącej 890 t i wymiarach 61,6×10,3×3,1 m są jednymi z największych okrętów przeciwminowych z tworzyw sztucznych na świecie. Osiągana przez nich prędkość maksymalna wynosi 16 w., a załoga liczy 44 ludzi. Uzbrojenie obejmuje 30 mm armatę rotacyjną AK-306, jeden nkm MTPU kal. 14,5 mm, naramienne wyrzutnie rakiet plot. Igła i miny. Natomiast wyposażenie przeciwminowe składa się z kadłubowej stacji hydrolokacyjnej, bezzałogowych pojazdów podwodnych i nawodnych do poszukiwania, klasyfikacji i niszczenia min oraz trałów mechanicznych i nie kontaktowych.

Natomiast 21 sierpnia w porcie wojennym w Kronsztadzie podniesiono z kolei banderę na jednostce wsparcia logistycznego Wsiewołod Bobrow, drugim przedstawicielu proj. 23120 Łongwinik. Została ona zbudowana przez stocznię Siewiernaja wierfʹ z Sankt Petersburga. Stępka tej jednostki, która początkowo klasyfikowana była jako holownik morski i nosiła nazwę MB-75, położono 19 grudnia 2013 roku. Obecną nazwę otrzymała ona 5 lutego 2015, zaś zwodowano ją 14 listopada 2016 roku. Według ówczesnych planów miała ona wejść do służby w 2018 roku. Jednak Wsiewołod Bobrow wyszedł na próby dopiero 20 marca bieżącego roku. Zapewne spowodowane to było z problemami z dostawami elementów wyposażenia pochodzących z państw „zachodnich”, wynikających z sankcji nałożonymi na Rosję po zajęciu Krymu.

Jednostka wsparcia logistycznego Wsiewołod Bobrow cumująca w Kronsztadzie Fot. Curious/forums.airbase.ru

Jednostki proj. 23120 zaprojektowane przez biuro projektowe ZAO „Spiecsudoprojekt” przeznaczone są do zaopatrywania w ładunki suche okrętów nawodnych, podwodnych, jak również baz morskich Na pokładzie rufowym o powierzchni 700 m² mogą one przewozić towary o masie do 2000 t, których rozładunek możliwy jest dzięki dwóm żurawiom pokładowym o udźwigu do 50 t. Ponadto mogą one dzięki dwóm wyciągarkom o uciągu 25 i 120 t holować uszkodzone jednostki pływające również na akwenach zalodzonych, ponieważ ich kadłuby mają klasę lodową ARC4, co umożliwi im operowanie na wodach pokrytych lodem o grubości do 0,6 m.

Wsiewołod Bobrow cechuje się wypornością standardową 4941 t (pełną 9482 t) i ma wymiary: 94,88×22,00×8,51 m. Jego spalinowo-elektryczna siłownia składa się z czterech generatorów spalinowych Wärtsilä 8L32 o łącznej mocy 15 000 kW i dwóch elektrycznych silników napędowych o mocy 8160 KM każdy. Pozwala ona na osiągnięcie prędkości maksymalnej 18 w., zasięgu 5000 Mm i autonomiczności wynoszącej 60 dni. Natomiast prędkość kruszenia logu o grubości 0,6 m wynosi 2 w. Załoga jednostki składa się z 27 ludzi, możliwe jest zaokrętowanie 50 osób dodatkowego personelu.

Według projektu 23120 zbudowany zostaną została jeszcze jedna jednostka tego typu -prototypowy Elbrus, którego stępkę położono 4 listopada 2012 roku, zwodowano 26 czerwca 2015, zaś banderę podniósł 2 kwietnia 2018 roku i wchodzi w skład Floty Północnej. Na mocy kontraktu ze stocznią Siewierną wierfią podpisanego 29 czerwca 2012 roku w Sankt Petersburgu rozpoczęto budowę jeszcze jednej jednostce wsparcia logistycznego proj. 23120 - Kapitan Szewczenko, którego stępkę położono 24 lipca 2014, zaś pod koniec 2015 roku jego budowa została wstrzymana.