7 lipca rosyjska agencja prasowa TASS poinformowała, że program budowy wielozadaniowych korwet projektu 20386, wyróżniających się jak na rosyjskie warunki awangardową konstrukcją, zostanie zamknięty. Spowodowane ma to być zarówno wysokimi kosztami ich budowy jak i ryzykiem związanym z zastosowaniem nowoczesnych rozwiązań technicznych.

Ma to nastąpić po zakończeniu budowy prototypowej korwety Dierzkij, która nadal nie została ukończona, mimo że jej budowa rozpoczęła się w 2016 r. Jednostka ta ma być ukończona według zmodyfikowanego projektu, na którym zapewne zastosowane zostaną mniej zaawansowane rozwiązania. Oznacza to jednocześnie rezygnację z wcześniejszych planów budowy kolejnych jednostek seryjnych. Zamiast tego stocznie Siewiernaja Wierf’ z Sankt Petersburga oraz Amurskij Sudostroitielnyj Zawod z Komsomolska nad Amurem mają skoncentrować się na konstruowaniu mniej zawansowanych korwet projektów - 20380 Stierieguszczij i 20385 Griemiaszczij.

Okręty projektu 20386 miały być najbardziej zaawansowanymi technicznie przedstawicielami typoszeregu korwet projektów 20380/20385. W przeciwieństwie do swoich wcześniej zaprojektowanych pobratymców miały bardziej przypominać jednostki zachodnie, zaprojektowane pod kontem trudnowykrywalności i przystosowane do działań asymetrycznych niż jednostki sowieckiej/rosyjskiej proweniencji.

Przy jej projektowaniu sięgnięto po najnowsze zagraniczne rozwiązania w postaci wielozadaniowego systemu radiolokacyjnego, którego anteny zostały wkomponowane w kompozytową nadbudówkę czy pokładu misyjnego przystosowanego do instalowania różnorakiego wyposażenia. Wszystko to przy dużo większym stopniu automatyzacji i integracji systemów, co skutkować miało redukcją załogi do 80 oficerów i marynarzy, podczas gdy na nieco tylko większych fregatach projektu 11356 liczy ona 180 ludzi.

Dierzkij, jeżeli powstanie bardziej przypominać będzie jednostki zachodnie niż sowieckiej/rosyjskiej proweniencji. Fot. Andrzej Nitka

Kontrakt na zaprojektowanie korwet projektu 20386 został zawarty pomiędzy Ministerstwem Obrony FR a biurem konstrukcyjnym CMKB Ałmaz z Sankt Petersburga 17 kwietnia 2014 r. Swoją pierwszą publiczną premierę jednostka ta miała podczas petersburskich targów IMDS 2015. Oficjalne położenie stępki pierwszego okrętu nazwanego Dierzkij, nastąpiło w stoczni Siewiernaja Wierf’ 28 października 2016 r. Zgodnie z ówczesnymi deklaracjami, nowa korweta, której koszt szacowano wówczas na ponad 20 mld RUB, miała zostać przekazany siłom morskim Rosji w 2021 r.

Jak to jednak często bywa w Rosji, na deklaracjach się skończyło. Budowa nowego okrętu realizowana jest w bardzo wolnym tempie. 23 kwietnia 2019 r. w obecności prezydenta Rosji Władimira Putina w petersburskiej stoczni odbyła się uroczystość połączenia bloków kadłuba tej jednostki, której nazwę zmieniono na Mierkurij (na cześć XIX-wiecznego brygu, który zasłynął w wojnie z rosyjsko-tureckiej).

Na początku marca 2021 r. nastąpiło techniczne wodowanie kadłuba pierwszej korwety projektu 20386. 20 lipca tego samego roku do stoczni Siewiernaja Wierf’ dostarczona została przeznaczona dla niej kompozytowa nadbudówka. Powstała ona w stoczni Sriednie-Newskij Sudostroitielnyj Zawod (SNSZ) zlokalizowanej w miejscowości Pontonnyj pod Sankt Petersburgiem. Od dziesięcioleci specjalizuje się ona w produkcji okrętów wojennych i ich elementów wykonanych z materiałów kompozytowych w tym nadbudówek dla korwet typów Stierieguszczij i Griemiaszczij.

Ostatnim jak dotąd ważnym wydarzeniem dotyczącym tej jednostki był powrót jej do pierwotnej nazwy - Dierzkij, co nastąpiło w październiku 2021 r. Natomiast nazwę Mierkurij przejęła piąta korweta projektu 20380 (eks-Rietiwyj), zbudowana przez stocznię Siewiernaja Wierf’, która w bieżącym roku weszła formalnie w skład Floty Czarnomorskiej.