12 czerwca w ramach obchodów Dnia Rosji w czterech rosyjskich stoczniach odbyły się uroczystości położenia stępek dwóch okrętów podwodnych, jednej fregaty rakietowej, jednego trałowca morskiego oraz dwóch okrętów rozpoznawczych. Skomasowanie tych uroczystości podczas oficjalnego święta państwowego upamiętniającego ogłoszenie w 1990 r. deklaracji suwerenności Rosji miało bez wątpienia charakter propagandowy i podyktowane było potrzebą przekonania własnego społeczeństwa, że mimo sankcji państwo to nadal zdolne jest do budowy nowoczesnych okrętów wojennych.

Stępki dwóch kolejnych Ład
Największą rangę spośród tych uroczystości miała ta odbywająca się w stoczni Admirałtiejskije wierfi z Sankt Petersburga, czyli miasta będącego morską stolicą Rosji. Podczas niej położono stępki dwóch okrętów podwodnych zmodyfikowanego projektu 677 Łada, które otrzymały nazwy Wołogda (numer stoczniowy 01573) i Jarosławl (numer stoczniowy 01574). Stało się tak za sprawą udziału w niej dowódcy marynarki wojennej adm. Nikołaja Jewmienowa oraz transmisji z pozostałych stoczni.

Kontrakt na budowę tych jednostek został podpisany dość dawno, bo w czerwcu 2019 r. podczas odbywającej się w Moskwie wystawy Armija 2019. Dopiero jednak 14 lutego br. stocznia Admirałtiejskije wierfi poinformowała o rozpoczęciu cięcia blach przeznaczonych do budowy tych okrętów. Będące czwartą i piątą jednostką serii powinny zasilić Flotę Północną do 2027 r. Natomiast 25 sierpnia 2020 r., również podczas wystawy Armija, podpisano kontrakt na budowę kolejnego pojedynczego okrętu projektu 677, który będzie szóstą jednostką serii. Na tą chwilę brak informacji o dacie rozpoczęcia jego budowa ani kiedy ma on szanse wejść do służby.

Nowa korweta rakietowa projekty 20385
W stoczni Amurskij Sudostroitielnyj Zawod z Komsomolska nad Amurem odbyła się uroczystość położenia stępki korwety rakietowa Razumnyj (numer stoczniowy 2108). Jest to druga jednostka projektu 20385 Griemiaszczij budowana przez tę stocznię z przeznaczeniem dla Floty Oceanu Spokojnego, którą ma zasilić również do końca 2027 r. Pierwszą korwetą tego typu budowaną w tej dalekowschodniej stoczni jest Bujnyj, którego stępkę położono 23 sierpnia 2021 r. a ma wejść do służby rok wcześniej niż Razumnyj. W ramach podpisanego 15 grudnia 2020 r. kontrakt z rosyjskim Ministerstwem Obrony stocznia z Komsomolska nad Amurem ma zbudować łącznie cztery korwety projektu 20385 oraz dwie projektu 20380, stępki tych ostatnich położono w ubiegłym roku.

Cechą charakterystyczną korwet projektu 20385 jest zastosowanie masztu zintegrowanego z wielozadaniowym system radiolokacyjny Zasłon. Dzięki systemowi Zasłon wykorzystującymi aktywne anteny ścianowe AFAR znacznie zwiększyła się liczba śledzonych obiektów powietrznych (do ponad 100), przy jednoczesnej możliwości naprowadzania do 16 własnych pocisków na różne cele. Zastosowanie Zasłona pozwala na pełne wykorzystanie parametrów systemu przeciwlotniczego Riedut, w szczególności w przypadku złożonych scenariuszy obrony przeciw zagrożeniom zbliżającym się szybko na małej wysokości z różnych kierunków, jak też w przypadku obrony sektorowej zespołu okrętów (statków) na dużym dystansie, czyli tam, gdzie radar z anteną obrotową może mieć problemy np. z aktualizacją danych o położeniu celu. Zasłon pozwolił także na rezygnację ze systemów Monumient-A i Puma, ponieważ przejął on ich funkcje wskazywania celów i kierowania ogniem.

Pierwszy Aleksandrit dla Floty Północnej
W stoczni Sriednie-Newskij Sudostroitielnyj Zawod (SNSZ) w Pontonnym w pobliżu Sankt Petersburga, z udziałem zastępcy dowódcy rosyjskiej marynarki wojennej wadm. Władimira Kasatonowa, odbyła się uroczystość symbolicznego położenia stępki trałowca morskiego, oficjalnie okrętu obrony przeciwminowej, Polarnyj (numer stoczniowy 530). Jest to dziesiąty okręt projektu 12700 Aleksandrit przeznaczonego dla Wojenno-Morskowo Fłota, ale pierwszy który zasili Flotę Północną.

Okręty przeciwminowe proj. 12700 zaprojektowane zostały przez biuro konstrukcyjne CMKB „Ałmaz” z Petersburga, budowane są seryjnie przez SNSZ od 2011 r. Do tej pory rosyjską banderę podniosło pięć z nich, służą one we flotach Bałtyckiej (jeden), Czarnomorskiej (trzy) i Oceanu Spokojnego (jeden). Spośród okrętów aktualnie budowanych, Piotr Iljiczow przechodzi próby morskie, Anatolij Szlemow wyposażany jest na wodzie i przygotowywany do prób stoczniowych na uwięzi, natomiast Lew Czernawin i Afanasij Iwannikow znajdują się w fazie formowania kadłubów. Ponadto dwie kolejne jednostki zostały zakontraktowane.

Średnie okręty rozpoznawcze nowego pokolenia
Z kolei w stoczni Zielenodoskij Zawod im. A. M. Gorkowo z Zielenodolska (Tatarstan), która w przeciwieństwie do wcześniej wymienionych nie wchodzi w skład koncernu stoczniowego OSK (Objedinionnaja Sudostroitielnaja Korporacyja), odbyła się ceremonia położenia stępek dwóch średnich okrętów rozpoznawczych Leonid Biekrieniew i Boris Bobkow powstających według nowego projektu 03182r. Kontrakt na budowę tych jednostek określanych oficjalnie jako „statki badawcze przeznaczone do przeprowadzania zintegrowanych badań oceanograficznych światowych oceanów i strefy szelfowej” został podpisany nie dawno 24 sierpnia 2021 r., podczas wystawy Armija 2021.

Ta swoista „maskirowka” raczej nie zatuszuje rzeczywistego przeznaczenia tych jednostek, skoro ich patronami zostali radzieccy wojskowi związani z wywiadem marynarki wojennej. Rozkazem dowódcy WMF pierwszy z tych okrętów został nazwany na cześć założyciela szkoły sowieckiego wywiadu morskiego adm. Leonida Biekrieniewa a drugi będzie nosił imię szef wywiadu Marynarki Wojennej Związku Radzieckiego - adm. Borisa Bobkowa.

Zgodnie z wymaganiami technicznymi jednostki te mają charakteryzować się wysoką dzielność morską, dużą autonomię i komfortowych warunki służby załogi. Zaprojektowane zostały one przez AO Zielenodolskoje projektno-konstruktorskoje biuro, zgodnie z wymaganiami Rosyjskiego Morskiego Rejestru Statków dla klasy - KM Ice 3 AUT2. Wyporność tych okrętów ma wynosić ponad 4000 t, zaś długość kadłuba ok. 100 m a szerokość ok. 16 m. Projekt ten został opracowany na podstawie linii teoretycznych małego zbiornikowca morskiego projektu 03182 Platforma-Arktika stworzonego wcześniej przez to samo biuro konstrukcyjne i określanego jako „wielofunkcyjna platforma wzmocnionej jednostki klasy lodowej”.