24 lipca w Stoczni „Zaliw” w Kerczu odbyło się wodowanie małego okrętu rakietowego Cykłon. Jest to pierwsza jednostka projektu 22800 Karakurt zbudowana na Krymie zajętym przez Federację Rosyjską w 2014 r.

Karakurty są produkowane seryjnie w kilku zakładach na terenie Rosji dla jej Wojenno-Morskowo Fota. Wiodącym jest podpetersburska Stocznia Leningradzka „Pełła”. To w niej położono stępkę prototypowego Mytiszczi (eks Uragan), co miało miejsce w grudniu 2015 r. Od tamtej pory rozpoczęto budowę 14 jednostek, z których Cykłon jest ósmą. Stępka kolejnej w serii ma być położona w najbliższym czasie w Stoczni Amurskiej w Komsomolsku nad Amurem na dalekim wschodzie kraju. Ponadto powstają one w stoczni „Morie” w krymskiej Teodozji (ale są wykańczane przez „Pełłę” i jako takie „zaliczane” na jej konto) oraz w Stoczni Zielonodolskiej im. A. M. Gorkiego w Zielonodolsku, a ponadto zawarto kontrakt na nie ze Stocznią Władywostocką we Władywostoku.

Ta dywersyfikacja, liczba okrętów i tempo ich budowy świadczy o randze, jaką zajmują Karakurty w procesie odnowy WMF. Te nieduże okręty, o długości 67 m i wyporności pełnej 870 ton, są uzbrojone w ośmiokomorowy moduł uniwersalnej wyrzutni pionowej UKSK, z której mogą odpalać m.in. pociski manewrujące systemu Kalibr-NK, przeznaczone do niszczenia odległych celów lądowych. Są także pierwszymi jednostkami rosyjskiej floty uzbrojonymi w rakietowo-artyleryjski system obrony bezpośredniej Pancyr-M. Jest on montowany od trzeciej jednostki ‒ Odincowo, na której właśnie przechodzi próby państwowe.

Projekt 22800 powstał w Centralnym Morskim Biurze Projektowym „Ałmaz” w Sankt Petersburgu. Do tej pory do służby weszły dwa Karakurty ‒ wspomniany Mytiszczi i Sowietsk (eks Tajfun). Oba zasiliły Flotę Bałtycką.

Cykłona czeka teraz faza wyposażania i uzbrajania, po której odbędzie próby stoczniowe oraz państwowe. Ich początek planowany jest na końcówkę tego roku. W tym celu okręt przejdzie ze stoczni do bazy morskiej w Noworosyjsku. Podniesienie bandery planowane jest w 2021 r.