Armia Stanów Zjednoczonych (US Army) odebrała komponenty pierwszej baterii systemu hipersonicznego dalekiego zasięgu LRHW „Dark Eagle”. Jak na razie jeszcze bez pocisków rakietowych.

7 października br. cztery wyrzutnie typu TEL (Transporter-Erector Launcher) wraz z pojazdem dowodzenia (BOC – Battery Operations Center) zostały oficjalnie wprowadzone na wyposażenie 5. Batalionu, 3. Pułku, 17. Brygady Artylerii Polowej (5-3 Field Artillery). Jednostka ta stacjonuje w bazie Joint Base Lewis-McChord w stanie Waszyngton. Batalion otrzymał również moduły kontenerowe przeznaczone do przewożenia i wystrzeliwania pocisków rakietowych. Każda wyrzutnia typu TEL będzie przenosić po dwa kontenery. Jak na razie są to wersje ćwiczebne kontenerów przeznaczone do prowadzenia szkolenia wstępnego i testów.

Pojedyncza bateria systemu LHRW (Long-Range Hypersonic Weapon) będzie składać się z czterech wyrzutni TEL przenoszących razem osiem pocisków rakietowych oraz pojazdu dowodzenia. Wyrzutnie TEL zbudowane zostały na bazie ciągników samochodowych Oshkosh HEMTT M983A4 i naczep platformowych typu M870.

Montaż modułu kontenerowego przeznaczonego do przewożenia i wystrzeliwania pocisków rakietowych systemu LRHW. Fot. US Army

Pociski rakietowe przenoszące tzw. wspólne hipersoniczne pojazdy szybujące C-HGB (Common Hypersonic Glide Body) mają zostać dostarczone do jednostki w roku fiskalnym 2023. Pojazd C-HGB ma kształt wydłużonego stożka. Nie posiada własnego napędu, tylko wynoszony jest przez pocisk rakietowy. Po osiągnięciu odpowiedniej prędkości, odłącza się od pocisku kontynuując lot do celu z prędkością rzędu Ma=5–6. Pojazd C-HGB stanowi broń kinetyczną zdolną do uderzenia w wybrany cel powierzchniowy z dokładnością wynoszącą mniej niż metr.

Pojazd szybujący C-HGB opracowała firma Dynetics, natomiast Lockheed Martin odpowiedzialna jest za integrację wszystkich komponentów LHRW. Testy pojazdu C-HGB odbyły się 1 października 2017 r. oraz 19 marca 2020 r. na poligonie rakietowym położonym na wyspie Kauai należącej do archipelagu Hawaje. W maju br. US Army ujawniła, że zasięg systemu hipersonicznego LRHW będzie wynosił ponad 2775 km.

Bateria LRHW będzie się składać z czterech wyrzutni TEL oraz pojazdu dowodzenia. Rys. Lockheed Martin

Wybór batalionu 5-3 FA stacjonującego w bazie Joint Base Lewis-McChord, jako pierwszej jednostki hipersonicznej US Army, nie jest przypadkowy. Wskazuje, że Pacyfik postrzegany jest jako kluczowy teatr działań dla systemu LHRW. W bazie Lewis-McChord stacjonują na co dzień samoloty transportowe C-17A Globemaster III, które idealnie będą nadawały się do transportu baterii LRHW na duże odległości. Co więcej, w bazie tej US Army tworzy pierwszą tzw. wielodomenową grupę operacyjną (Multi-Domain Task Force).

Jej komponent ofensywno-kinetyczny ma stanowić batalion strategiczny na którego uzbrojeniu znajdzie się: pojedyncza bateria mobilnego systemu rakietowego M142 HIMARS, pojedyncza bateria LRHW oraz pojedyncza bateria rakietowego systemu średniego zasięgu budowanego w ramach programu MRC (Mid-Range Capability).