26 sierpnia norweski portal „Teknisk Ukeblad” poinformował, że amerykański Departament Stanu nie wyraził zgody na sprzedaż Norwegii pocisków PrSM i GMLRS-ER.

9 sierpnia br. agencja DSCA poinformowała o wydaniu zgody na sprzedaż Królestwu Norwegii 16 polowych wyrzutni rakietowych Lockheed Martin M142 wraz z amunicją ‒ po 15 pakietów z pociskami M30A2 i M31A2 GMLRS i 100 pocisków aerobalistycznych M57 ATACMS, częściami zamiennymi, usługami związanymi ze szkoleniem, serwisem itd. o wartości maksymalnie do 580 mln USD. Sprzedaż miałaby się odbyć w ramach programu Foreign Military Sales. Jednakże wniosek Letter of Request, złożone przez władze w Oslo miał dotyczyć także pocisków rakietowych o większym zasięgu: GMLRS o wydłużonym do ok. 150 km (wersja ER) i pocisków PrSM o zasięgu do 500 lub 650-700 km (zależnie od wersji; planowana jest też odmiana ER o zasięgu do 1000 km). Nie wiadomo dlaczego Norwegia nie uzyskała zgody Waszyngtonu na zakup pocisków rakietowych o zwiększonym zasięgu – powodem może być np. chęć zaspokojenia w pierwszej kolejności, przy ograniczonej produkcji tej amunicji, potrzeb Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych (choć np. Australia takich problemów z PrSM nie miała, a nawet jej przemysł bierze udział w rozwoju i produkcji pocisków).

W każdym razie w związku z tym norweskie media poddają w wątpliwość zasadność kontynuacji procesu pozyskiwania wyrzutni M142 HIMARS tylko do pocisków systemu GMLRS i ATACMS. Rozwiązaniem alternatywnym jest oferowany Norwegii południowokoreański system Hanwha Aerospace K239. Warto odnotować, że norwesko-południowokoreańska współpraca rozpoczęła się w 2022 r., kiedy ogłoszono prace nad integracją wyrzutni K239 z norweskim pociskiem przeciwokrętowym Kongsberg NSM.