13 marca Ministerstwo Obrony Narodowej Socjalistycznej Republiki Wietnamu poinformowało, że marynarze z 682. Pułku Nadbrzeżnych Sił Rakietowych Marynarki Wojennej zakończyli szkolenie na nowym sprzęcie, czyli systemie Bastion-P. Oznacza to, że Wietnam zwiększa liczbę dywizjonów tego systemu.
Reportaż na ten temat wyemitowała telewizja QPVN – oficjalne medium MON Wietnamu. W telewizyjnym materiale wypowiadał się też komandor (wiet. Trung tá, odpowiednik NATO-wskiego OF-4) Nguyến Vân Vỹ, przedstawiony jako dowódca 682. Pułku Nadbrzeżnych Sił Rakietowych Marynarki Wojennej, który to właśnie zakończył szkolenie załóg systemu Bastion-P. Skądinąd wiadomo, że dotąd oba zestawy rosyjskiego systemu K-300P Bastion-P były skupione w 681. Pułku. Sformowanie kolejnego dowodzi dalszych dostaw do Wietnamu systemu Bastion-P.
Mobilny rakietowy system obrony wybrzeża K300P Bastion-P jest uzbrojony w naddźwiękowe manewrujące pociski rakietowe K310 Jachont, jak oznaczono eksportowy pocisk 3M55 Oniks w wersji do systemu obrony wybrzeża Bastion. Pociskami można też atakować punktowe cele lądowe.
Typowy „zestaw” – bazując na znanej strukturze brygad rakietowych WMF Rosji – składa się z czterech wyrzutni, każda z dwoma pojemnikami transportowo-startowymi, czyli dwoma pociskami gotowymi do odpalenia. Czyli „zestaw” to dywizjon z dwoma bateriami po dwie wyrzutnie każda. W rosyjskiej brygadzie rakietowej są dwa lub trzy „zestawy”. Taka też jest struktura zestawów eksportowych, w tym zapewne także wietnamskich. Producentem systemu jest rosyjska spółka NPO Maszynostrojenija.
Z oficjalnych źródeł rosyjskich wiadomo, że Wietnam zamówił pierwszy zestaw w 2006 r. (produkcja dla WMF Rosji zaczęła się mniej więcej w tym samym okresie – pierwszy kontrakt w 2008 r., pierwsze dostawy na przełomie 2009 i 2010 r.), za ok. 150 mln USD. Rosja oficjalnie potwierdziła, że Bastiony-P dla Wietnamu są wyposażone w system „geoinformacyjny” Gorizont. Jest to cyfrowy system dowodzenia i planowania działań dywizjonu rakietowego, wykorzystujący cyfrowe mapy terenu oraz współrzędne celów przesyłane z zewnętrznych źródeł informacji (samoloty, śmigłowce, BSP, okręty, posterunki radiolokacyjne itd.), jednocześnie zapewniający automatyczne i precyzyjne topodowiązanie wyrzutni działających w rozproszeniu wzdłuż bronionego fragmentu wybrzeża. Dostawcą Gorizontu jest moskiewski Naukowo-Badawczy Instytut Automatycznej Aparatury im. akademika W. S. Siemienichina (NIIAA – Nauczno-issledowatielskij Institut Awtomaticzeskoj Apparatury im. Akadiemika W. S. Siemienichina).
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Bastiony w Kalingradzie to ogromny problem dla MW, czy Gdynia to dobra baza dla okrętów za miliardy które kiedyś powstaną w końcu, Jachont ile czasu potrzebuje by dopaść nasze okręty?