Tylko wyposażenie, którym dysponuje wóz zabezpieczenia technicznego Bergepanzer 3/ARV 3 zapewnia możliwość obsługi w pełnym zakresie czołgów Leopard 2, w szczególności wersji A5, A6 i A7, które z racji dodatkowego opancerzenia mają masę przekraczającą 60 ton. Na zdjęciu ARV 3 podnosi wieżę Leoparda 2A6.

Wóz zabezpieczenia technicznego ARV 3 Buffalo jest ważnym elementem „Systemu Leopard 2”, który tworzą: czołg podstawowy Leopard 2 i wóz zabezpieczenia technicznego ARV 3, będący jego standardowym wsparciem. Buffalo ma doskonałe charakterystyki, do jego zalet należą także niezawodność i efektywność działania w ciężkim terenie, także w skrajnie trudnych warunkach pogodowych. Jako członek rodziny Leopard 2, ARV 3 znajduje się obecnie w służbie 10 państw będących użytkownikami tych czołgów (tzw. Klubu LeoBen) i wypełnia szeroki zakres zadań, przyczyniając się do utrzymania najwyższej gotowości jednostek tych czołgów.

W 1979 roku Bundeswehra wprowadziła do służby czołg podstawowy Leopard 2 o masie bojowej 55,2 tony. Po kilku latach ich służby było już jasne, że wozy zabezpieczenia technicznego Bergepanzer 2/ARV 2, bazujące na podwoziach czołgów Leopard 1 nie mogą w pełni zaspokoić potrzeb jednostek użytkujących Leopardy 2A4.
Kiedy planowano pierwszą poważną modernizację Leoparda 2 – do wariantu 2A5/KWS II – związaną głównie z poprawą ochrony balistycznej, w związku z czym masa wieży i całego wozu miała jeszcze wzrosnąć, stało się oczywiste, że wkrótce Bergepanzer 2, także w zmodernizowanej odmianie A2, przestanie spełniać swoje zadania we współpracy z tym czołgiem. Z tego powodu firma MaK z Kilonii – dzisiaj wchodząca w skład Rheinmetall Landsysteme – otrzymała w drugiej połowie lat 80. XX wieku zlecenie opracowania wozu zabezpieczenia technicznego Bergepanzer 3/ARV 3, bazującego na Leopardzie 2. Prototypy pojazdu rozpoczęły próby w 1988 r., a w 1990 r. złożone zostało zamówienie na dostawę nowych wzt dla Bundeswehry. 75 seryjnych pojazdów Bergepanzer 3 Büffel zostało dostarczonych w latach 1992–1994. Kierując się podobnymi względami, także inne kraje użytkujące
Leopardy 2 – Holandia, Szwajcaria i Szwecja zakupiły takie pojazdy (odpowiednio 25, 14 i 25 wzt), a w późniejszym okresie ich śladami podążyła Hiszpania i Grecja (16 i 12), a także Kanada, która zakupiła dwa ARV 3 z nadwyżek Bundeswehry i zamówiła przebudowę na takie pojazdy 12, zakupionych w tym celu w Szwajcarii, czołgów. Kilka kolejnych krajów, które zakupiły Leopardy 2 wycofane przez dotychczasowych użytkowników, pozyskało ARV 3 z drugiej ręki.

ARV 3 – członek rodziny Leoparda 2

Armoured Recovery Vehicle 3 Buffalo, bo takie oznaczenie eksportowe ma Bergepanzer 3 Büffel, jest opancerzonym pojazdem gąsienicowym, który cechują doskonałe charakterystyki trakcyjne w każdym terenie. Może być używany nie tylko do ewakuacji z pola walki uszkodzonych czołgów podstawowych i ich naprawy, ale także w szerokim zakresie do zadań wsparcia działań, realizowanych bezpośrednio na obszarze operacji, dzięki wyciągarce, lemieszowi i żurawiowi. Jak wspomniano, Buffalo bazuje na podwoziu Leo-
parda 2 i charakteryzuje się taką samą jak czołg mobilnością w terenie i charakterystykami zespołu napędowego. Büffel/Buffalo jest eksploatowany w 10 krajach i miał okazję sprawdzić się podczas misji ekspedycyjnych i działań bojowych. W pełni zintegrowany pod względem logistyki z Leopardem 2, nadal dysponuje znacznym potencjałem modernizacyjnym na przyszłość.

Efektywne wyposażenie specjalistyczne

Bogate i wysoce efektywne wyposażenie służące do ewakuacji pojazdów i przeprowadzania ich napraw bezpośrednio w strefie działań sprawia, że Buffalo stanowi dużą wartość dla jednostek bojowych. Do najważniejszych elementów wyposażenia należą: żuraw o udźwigu na haku do 30 ton, wysokości roboczej do 7,9 m i wysięgu 5,9 metra. Żuraw może obracać się w zakresie 270°, zaś maksymalny kąt podniesienia ramienia wynosi 70°. Dzięki temu Buffalo może w warunkach polowych nie tylko wymieniać zintegrowane zespoły napędowe (power-packi), ale także kompletne wieże czołgów, z wieżą Leoparda 2A7 włącznie.
Kolejnym ważnym elementem wyposażenia jest wyciągarka kołowrotowa. Ma ona siłę uciągu 350 kN – około 35 ton – i dysponuje liną o długości 140 metrów. Dzięki zastosowaniu podwójnego lub potrójnego systemu zbloczy, uciąg wyciągarki może wzrosnąć nawet do 1000 kN. W pojeździe zainstalowana została także wyciągarka pomocnicza o sile uciągu 15,5 kN, dodatkowo – jako wsparcie wyciągarek – dostępne są tzw. sanki ewakuacyjne. Umożliwia to szybkie wydobycie nawet poważnie uszkodzonego pojazdu, z ciężkiego terenu.