Więcej gotowych birmańskich FGC-9. Kolor zależy od zastosowanego filamentu (materiału termoplastycznego).

W Republice Związku Mjanmy (Birmie) trwają walki rebeliantów z juntą wojskową, która przejęła władzę w państwie po zamachu stanu w lutym 2021 r., gdy usunięty z urzędu został, demokratycznie wybrany, rząd noblistki Aung San Suu Kyi. Początkowo zwolennicy Suu Kyi jedynie masowo protestowali, ale po użyciu przez reżim wojska do brutalnej pacyfikacji ludności cywilnej, zaczęli walkę z siłami zbrojnymi z bronią w ręku. Wykorzystują w tym celu przede wszystkim zdobyczne uzbrojenie, ale także broń własnej produkcji.

Broń strzelecka, jak powszechnie wiadomo, nie jest zbyt skomplikowana, przez co może być produkowana także w warsztatowych warunkach. Najprostsze do samodzielnego wytworzenia są oczywiście karabiny powtarzalne, ale pistolety maszynowe działające na zasadzie odrzutu zamka swobodnego to też względnie proste konstrukcje. W Polsce w czasie niemieckiej okupacji Armia Krajowa była w stanie seryjnie produkować pistolety maszynowe Sten (w Suchedniowie), a potem własnej konstrukcji, choć Stenem inspirowane, Błyskawice (okolice Warszawy). Warto też wspomnieć o sowieckim pistolecie maszynowym Sudajewa PPS-43 będącym ideałem prostoty – w szczycie produkcji na wytworzenie jednego egzemplarza potrzebne były 3,5 roboczogodziny – produkowanym masowo (ok. 500 000 egzemplarzy) w latach 1943–1945.

Karabinek Plastikov powstał dzięki wykorzystaniu, wzmocnionej stalowymi szynami, komory zamkowej z drukarki 3D i niewymagających rejestracji w Stanach Zjednoczonych oryginalnych części AKM-a.

Do opracowania i wykonania pojedynczych egzemplarzy broni strzeleckiej nie potrzeba nawet specjalistycznej wiedzy, czego przykładem może być pistolet maszynowy Bechowiec, skonstruowany przez członka Batalionów Chłopskich Henryka Strąpocia, niemającego żadnego technicznego wykształcenia. To samo można powiedzieć o licznych mieszkańcach pogranicza pakistańsko-afgańskiego, które od dekad słynie z lokalnej produkcji broni i jej sprzedaży na lokalnych bazarach, z których najsłynniejszy znajduje się w Darra Adam Khel w Pakistanie.

Tymczasem na początku grudnia ubiegłego roku w sieci pojawiły się zdjęcia rebeliantów z Birmy trzymających w rękach pistolety maszynowe FGC-9 na amunicję 9×19 mm Parabellum. Są to konstrukcje powstałe przy wykorzystaniu drukarki 3D. Sprawia to, że są one jeszcze prostsze w produkcji w porównaniu do klasycznych rozwiązań, do wytwarzania których potrzebne jest jednak jakieś oprzyrządowanie, np. tokarka.

Historia powstania FGC-9

FGC-9 to skrót od Fuck Gun Control 9 mm, a sama broń została zaprojektowana przez Niemca kurdyjskiego pochodzenia, posługującego się w Internecie pseudonimem JStark1809. W tej pracy zainspirował go, zaprezentowany w 2013 r., powstały w Stanach Zjednoczonych pistolet Liberator 3D. Ten był dziełem Codiego Wilsona, członka forum Defense Distributed, a jego pistolet powstały przy pomocy drukarki 3D był mocno inspirowany 11,43 mm jednostrzałowym Liberatorem FP-45 z czasów II wojny światowej, który był produkowany z myślą o członkach ruchu oporu. Konstrukcja Wilsona była jednym, dosyć topornym blokiem, co było uzasadnione słabością wykorzystanego materiału.

Od tego czasu wielu entuzjastów strzelectwa ze Stanów Zjednoczonych zaczęło wykorzystywać drukarki 3D do produkcji niektórych trudno dostępnych części do zabytkowej broni bądź po prostu elementów tuningowych. Mogły to być np. szkielety bądź ich części do pistoletów Glock czy Browning Hi-Power lub drobne elementy, jak skrzydełka selektora. Z czasem niektórzy zaczęli tworzyć kompletne górne bądź dolne komory zamkowe do karabinków rodziny AR-15, a jeden stworzył nawet karabinek AKM, ochrzczony mianem Plastikov. Jednakże Plastikov i podobne projekty opierały się na wykorzystaniu oryginalnych krytycznych części broni w postaci lufy, zespołu ruchomego i innych elementów, którymi obrót w większości stanów Stanów Zjednoczonych nie jest w żaden sposób ograniczony.

W tym samym czasie JStark1809 zauważył, że projekty zamieszczane na grupie Defense Distributed są niedokończone i uznał, że należy ten stan zmienić. Jstark1809, kierując się ideologią bezkompromisowej wolności słowa i prawa do posiadania broni, jako narzędzia obrony bądź przeciwstawienia się tyranii władzy, ściągnął ludzi związanych ze społecznością Defense Distributed do nowej grupy. Co ciekawe, terroryści nie byli w niej mile widziani, co skutkowało banami. – o czym wspominał podczas wywiadu dla „Popular Front” z 2020 r.

Prace nad FGC-9 zakończyły się najprawdopodobniej w 2018 r., a w grudniu 2020 r. pojawiła się jego wersja Mk II. Sam lider grupy JStark1809 udzielił w 2020 r. wspomnianego wywiadu dla „Popular Front”, a 8 października 2021 r. – dwa dni po rajdzie niemieckiej policji na jego mieszkanie, według tygodnika „Der Spiegel”, zmarł na zawał serca.